ZEMHERİR
Ensemden içeri usulca sızan korku beni bir sağa bir sola sallandırdı. Aldığım kısık nefesler beni yaşama değil ölüme bir adım daha yaklaştırdı. Zemherir'in soğuğu kalbimi dondurdu. Ama kalbimin üzerine konan tek el beni hayata döndürdü. "Morg soğukluğunu andırıyor senin geleceğin. Buz gibi. Zifiri karanlık da eşlik ed...