"Close your eyes." he croaked, I did as I was told without any disobedience. "Have you any idea how badly I want to kiss you right now?" I shook my head in reply. "Badly, so fucking badly." he whispered as his harsh breath fanned across my cheek. Dark haired and tattooed, Xavier looked like the ultimate bad boy...but weren't bad boys meant to have that boyish charm? The thing is, Xavier was extremely guarded, hot headed and quite frankly, scary. In fact, Xavier was many things but romantic and loving wasn't two of them. He was a building half built, a puzzle with half of the pieces missing... Until he met me. Warning: Bad language (lots of). A possessive delinquent that is guaranteed to make you smile (or cry.)

Moja historia rozpoczyna się wyśmienicie. Nazywam się Amelia Collins. Jestem zwyczajną dziewczyną. Mam 19 lat i staram się czerpać z życia jak najwięcej. Wszystko się jednak zmienia pewnej nieszczęsnej nocy, podczas której znalazłam się w złym miejscu i czasie. Nocy, w której zostałam porwana. ________ Jest to moje opowiadanie. Nie kopiować!1 Najwyższe notowania: #1 w "o wampirach" DZIĘKUJĘ! ;D

Kim jestem? Nazywam się Amelia Collins i jestem pół wampirem, pół człowiekiem. Moim ojcem natomiast jest król wszystkich krwiopijców, co czyni mnie arystokratką. To, co do tej pory przeżyłam, jest niczym w porównaniu do tego, co niesie przyszłość. Witam wszystkich w 2 części PpW! Jeżeli nie czytałeś części poprzedniej, odsyłam na mój profil! :D Opowiadanie moje. Wszystkie Prawa zastrzeżone. Okładka: ja :)