Yavaş adımlarla salona girdim. Sehpaya oturup, yüzünü görebildiğim kadarıyla Anıl'a bakmaya başladım. Sakalları yoktu, pürüzsüzdü suratı. Bir kızı kıskandıracak kadar güzeldi. Kafamı iki yana sallayıp, açık cama baktım. Kaşlarımı çatıp, ayağa kalktım. Bu çocuk gerçekten hasta olup, kendini bana baktırmak istiyordu. Manyak! Tam anlamıyla manyaktı. Camı sessiz biçimde kapattım. Sessizce salondan çıkıp, Anıl'ın odasına girdim. Işığı açıp, dolabın kapaklarını açtım. İçinden çarşaf alıp, salona girdim. Çarşafı yavaşça Anıl'ın üzerine örttüm. Çarşaf, Anıl'ın çenesine gelince yavaşça çarşafı biraz aşağı çektim. Tam o sırada Anıl gözlerini açıp, bana gülümsedi. Ağzım şaşkınlıkla açık kalırken, korkuyla bakakaldım. "Rüyamda bile o güzel kokunu hissediyorum. Nasıl bir şeysin kızım sen?" Diye sorduğunda, benden cevap bekleyen gözlerle bakıyordu... Sessiz kalarak, onun bunu rüya sanması için gözlerini kapatmasını bekledim. Gözlerini kapatınca, hızlı bir şekilde odaya koşacak ve uyuyacaktım. Ama işler istediğim gibi olmadı. Yine tepe takla oldu.... Anıl kafasını kaldırıp, dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Yavaş bir şekilde emerken, kalbimin hızlı atması... beni tehlikeye sokuyordu. Birkaç dakika sonra yavaşça ayrılıp, "İyi ki varsın güzelim. Bu gece de rüyama gelip, beni mutlu ettiğin için sana teşekkür ederim." Diyerek kafasını tekrar yastığa koydu ve saniyesine gözleri kapandı. Hızlı bir şekilde Anıl'ın odasına gidip kapıyı kapattım. Beni öpmüştü. Bir de rüyasına girdiğim için, bana teşekkür etmişti. Her ne kadar rüya olmasa da... Anıl sen nasıl bir çocuktun böyle? Küfür içerir! Tüm haklar saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da yapıştırılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlem başlatılacaktır.

TALYA:İzmir Gediz Üniversitesi,benim kayıt olduğum ama gidemediğim üniversitem.Ailemin maddi durumu iyi olsada benim kendi ayaklarım üstünde durmamı gerektiricek sebepler var.Bu sebeplerden dolayı hayallerimin üniversitesine gidebilmek için iş arıyorum APHEL (AFEL):Boşluk hissi... Şuanda tek hissedebildiğim şey bu. Annem ve babamı yeni toprağa verdim.Bundan sonra benim için bir tek kardeşim var.Çağrı artık benim tek ailem ve ben onun için toparlanıcam. Sırf onun için annem ve babamı öldüren kişiyi bulmayı ertelemem gerekiyor. ÇAĞRI:Burda iki tane toprak yığını var abim onlara bakıyor.Abimin dediğine göre annemler uzak bir yere gitmişler. Umarım pazar gününe kadar gelebilirler de bende parka gidebilirim.

Hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı ve gerçeğin insanın en karanlık hırslarında gizlendiği nefeslerinizi kesecek bir aşk hikayesi.

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

[ Affet Beni, Sev Beni'nin ikinci ve devam kitabıdır. ] ♧ Açığa çıkan doğruların bitirdiği bir aşk. Can yakan gerçekler. Yitirilen umutlar, hayaller ve gelecekler. Tamamen kaybolmuş genç bir kız. Kendini affettirmeden durmayacak genç bir erkek. Hiç hesapta olmayan, beklenmedik biri. ♧ Aras’ın intikamı Azra’nın sonu oldu. Azra en sevdiğini, ilkini, hayallerini, nefesini kaybetti. Aras gerçeği itiraf ettiğinde her şey için geç kalmıştı. İkisinin de her şeyden çok birbirlerine ihtiyaçları varken ve Azra her şeyi geride bırakıp başka birine dönüşürken Aras’ı affedebilecek mi? Aras onun diğer yarısıyken Azra ondan ne kadar uzak kalmayı başarabilecek? Kızgınlığı, kırgınlığı ya da nefreti aşkının önüne geçebilecek mi? Azra ve Aras için ikinci ve gerçek bir hikâye var mı yoksa onların hikâyesi daha tamamlanamadan bitti mi? ♧ “Affetmek için iki kişilik erdem lazım. Hem onu affetmek, hem onu affettiği için kendini affetmek.” - Orson Welles ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ☞ Kapak tasarımı: MissBollywood ©Tüm Hakları Saklıdır | All Rights Reserved.

Eğlenceli, masum ama bir o kadarda asi Denizle Umursamaz , sert, ve yakışıklı Emre'nin eğlenceli , samimi ve sürtüşmeli aşk hikayesi. Onların hayatlarını birbirirlerine aşık olan abla ve abileri değiştirdi.Onlar "En büyük aşklar kavgayla başlar. sözünün en büyük örneğiydiler.Tek ortak yönleri ise kalplerine gömdükleri aşk acılarıydı.En başta her gün kavga eden , kedi köpek gibi dalaşan bu iki farklı karakterin sonrasında birbirlerinin yaralarına merhem olucağını ve çok büyük bir aşkla birbirlerine bağlanacaklarını kimse tahmin edemezdi. Hatta kendileri bile. . Ama Kader ağlarını örmeye başlamıştı bir kere. Onlar ise herşeyden habersizdi. "Ben koca bir aptalım.Emreye aşık oldum.O Eniştemin kardeşi.Sence yasak aşk sınıfına girer mi ?

"Biz kardeşiz." dedim sinirle. "Sana üvey kardeş fantezimden bahsetmedim herhalde." dedi ve tabii ki piç smile yapmayı unutmadı.

Bir yanda Karanlık işler çeviren,kadınlarla bir oyuncak gibi oynayan ukala bir mafya.Diğer yandan yaşadığı olaylar yüzünden herkese güvenini yitirmiş,tamamen içine kapanmış genç bir kız.Acaba bu iki insanın yolları kesişirse ne olur?hangisi diğerini yola getirecek?onlar aşkın kollarına kendilerini bıraktığında geçmişte gizli kalmış sırlar ortaya çıkarken onlar ne yapacak?aşkları önlerindeki tümsekleri aşmaya yetecek mi?yoksa o tümseklerin arkasında aşkları yok olup gidecek mi................

Kapıyı kapatır kapatmaz olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.Ufaklık ha ? Anında rollerimize bürünmüştük bile, replikleri ezbere biliyorduk sanki.Kimi kandırıyorum! Bu teklifi yaparken onun bana "hayır senden vazgeçmem" demesini bekleyip kollarına koşmak istemiştim.Ona hala nasıl güvenmişsem, böyle bir ihtimali aklımın ucundan geçirmemiştim.Çok mu aptaldım yoksa çok mu aşık ? Onu seviyor muyum ? -Bu sorunun cevabını bilmiyorum. Damarlarımda kan yerine su akarsa, Dilimde ölürse kelimeler dilsiz olursam, Cüretsizce söyleyeceğim.