'' Sen bir cani bir canavarsın!''diye haykırdım telefonda. ''Ah,hayır hayır.Bu hiç hoş bir şey değil.Eğitimli psikopat demeni tercih ederim.''dedi gayet ciddi ve sakin bir şekilde.Bu beni daha da çıldırtmıştı.Nasıl sakin kalabiliyordu ? Omuzlarımı düşürdüm,derin bir nefes verdim.''Sadece..artık bitir şunu.Çünkü yoruldum.''dedim pes etmiş gibi çıkan sesimle. ''Bu oyunun bitmesini gerçekten istiyor musun ?''diye sordu,ingiliz aksanı içimden bir şeyleri alıp götürüyordu.Bu sorusuna cevap vermedim. ''İtiraf et,bu oyunu en az benim kadar sen de seviyorsun.Hatta bu tehlike hoşuna gidiyor değil mi ? Seninle oynamam,beni bulman için bulmacalar çıkarmam hoşuna gidiyor.'' * Acı geçmişleri olan iki insan.Biri suçlu,diğeri adalet savunucusu.İkisinin hayat çizgisi bir,tüm zıtlıklara rağmen yazıları bir. Zorlu bir aşk masalı. * ''Benimle karanlığa doğru yelken açar mısın ?''diye sordu hayatımı değiştiren zümrüt yeşili gözlere sahip kişi. ## Kapak tasarımı: __directionergirl __ Cannibal'ın devam kitabı Revenge Of Angel'dır.Profilimden bulabilirisiniz.

Fırtına ve Yaprak kitabının 2. yani devam kitabıdır. Bu kitabı okurken, karakterleri ve olayları anlayabilmeniz için 1. kitabı okumanız gerekmektedir.

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep

Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor. Dünya bana ters dönüyor. Hep ters mi döneceksin Dünya, yoksa bir güneş batımında hayatıma yeni bir yön verebilecek misin? Rotayı sen mi çizeceksin, elçin mi çizecek? ••• 'Ağlayınca gözlerin kızarıyor, gün batıyor. Yine de ağlama. Gerekirse yakarım dünyayı. Hiçbir şey senin gözlerinden daha güzel batıramaz güneşi.'

''Bu sefer ne yapacağımı bilmiyorum,olaylar rayından çıktı.Böyle olmamalıydı,sana uymamalıydım.Beni izlemeyi bırak,bende kayboldum. Karanlığa seni de çekerim,beni dinleme.'' ∞∞∞ Manyak bir çocuk,hayatı boyunca istediği hiçbir şeyi olmayan bir kız. Sizce onları neler bekliyor ? Tehlike? Korku? Macera? Veya..Aşk? Ne dersiniz? Hayır! İkisini de aynı şeyler beklemiyor aslında..Cemreyi tehlike beklerken Doruk için büyük bir eğlence olacak. ∞Doruk...Onun geçmişi kötü falan değil,birkaç olay dışında.Sadece o öyle olmayı seçti,içindeki sessizliğe gömüldü zamanla,belki de karanlığa.Her insanın içinde o sessizlikten ve karanlıktan yok mudur? Orası...Gerçek dünyadan daha huzurluydu. Ama hep olmadığı birisi gibi davranamazdı değil mi,bunu hayatının sonuna kadar sürdüremezdi? •Kitabımın tüm hakları okurlarıma aittir.♡

Kerem genç kızın boynunu koklayıp usulca fısıldadı "Bana öyle sıkı sarıl ki..." Gizem genç adama sıkıca sarılıp, yarım kalan cümleyi tamamladı "Kokun üstümde kalsın." İki gencin gözleri buluştuğunda tüm dünyanın sesleri susmuştu ve sadece bakışları söylüyordu aşkın şarkısını. Ne dudakları birleşti, ne bakışları birbirini terk etti. Öylece izlemek yetiyordu hissetmelerine. Ve sarılmak, en güzel sahiplenme jestiydi onların dilinde. Aşkı nasıl yaşayacaklarını öğrenirken rastladıkları yedi kelimeydi dillerine dolanan. Biri başlayınca diğerinin bitirdiği cümle ikisinin bir olma yolunu keşfedişlerinde ki yol haritalarıydı. Söylüyorlardı çünkü biri sarılmayı unutursa diğeri hatırlatmalıydı. Çünkü sarılmadan bir olunmazdı. Yorgun bedenleri sarılırken sendelediğinde, gülümsediler. Dile getirmeseler de bakışmak için çok geç bir saat olduğunu idrak edip merdivenlere yöneldiler. Yan yana yatağa uzandıklarında masum bir iyi geceler öpücüğü birleştirdi dudaklarını. Anlık mutlulukları kalplerine siper edip, sarılarak uyudular. Yarının neler getireceğini düşünmenin kimseye faydası yoktu, gün bu gündü ve hak ettiği gibi yaşanmalıydı.

Elçiler, sorulara cevap vermek veya ihtiyaç anında size rehber olmak ve yardım edecek kişiler olarak bilinirler. Ama bu, yaptığımız işin sadece küçük bir kısmı. Wattpad deneyiminizi olabildiğince iyi hale getirmeye yardımcı olmak için de buradayız. Elçiler, dünyanın her yerinden takıma katılır ve 50'den fazla dil topluluğunda görev alırlar. Çeşitli etkinlikler düzenler, topluluk profilleri oluşturarak pozitif etki yaratmayı amaçlarlar. İster okur olsun, ister yazar... Veya her ikisinden de biraz olsun. Wattpad'de herkes için bir şeyler vardır. Topluluk profilleri, yeni özellikler, yeni etkinlikler ve çok daha fazlası için bizi takip etmeye devam edin!

♢İlk Hikâyem olduğu için, yazımım pek iyi sayılmaz. Bilginize!♢ "ABLAĞĞ!! VUR DEDİK ÖLDÜR DEMEDİK YAA!" diye anırdım. Evet farkındayım bu aralar çok anırıyorum. Ama şuan resmen bacaklarıma ağda yapıyolar. EVET YANLIŞ DUYMADINIZ AĞDAAA! "Sen istedin Ceyhun katlanacaksın. Hem bak çok az kaldı." dedi ablam. Hay başka plan mı yoktu ? Gittim bula bula bu planı buldum. Ama ne yapayım adam çok inatçıymış bende Mira'ya yakın olabilmek için kadın kılığına girip, sınıf arkadaşı taklidi yapacağım. EVET BUNU YAPACAĞIM. 'Ah şu aşkın yüzünden bi travesti olmadığın kalmıştı.' dedi iç ses. Evet doğru. Olsun onu görmek için değer ama. "AHHHHHH! YAVAŞ BEE YAVAŞ! KIL MIL KALMADI YAKINDA DERİMİ SÖKÜP ALACAKSIN ABLA!!" dedim. Gülü seven dikenine, Mira'yı seven ağda'sına katlanır! ♡♥♥♥♥♡ ~Manyak Serisi 1~ ©Tüm Hakları Saklıdır.

Sana demlenen şiirler var

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------