Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

×××××× Hayatımda ailemden çok gördüğüm şeyler var. Mesela; Otobüs ve otobüs durağındakiler Mesela; Matamatik hocam. Bu liste uzar gider ama Şuan bir farklılık var ve beynim 'farklı insan' ışıkları veriyor. Otobüs durağında sadece bir kişi var o'da bana bakıyor. E hali ile de bende ona Gülümsediğinde içimdeki o dürtü gülmemi söyledi ama ben sadece; "Ne gülüyorsun lan?" evet bunu dedim. Otobüs durağındaki o yakışıklı çocuğa bunu dedim. Harika! İçimdeki kamyoncu kız yeniden kendini belli etti. Ha birdee mideniz kaldırmaya bilir. Birazcık midesizim de. ×××××× Tüm hakları Lara'nın midesinde saklıdır © Kapak tasarımı için; https://m.facebook.com/fangirlphotoshop/ a teşekkür ederiim :)

Birini onsuz sevmek nedir bilir misiniz? Size soruyorum... Siz hiç karanlık bir kalbin yakarışını,feryadını duydunuz mu? Siyaha aşık bir Kadının beyaza olan tutkusunu gördünüz mü? Öleceğini bile bile ölüme giden birine tanık oldunuz mu? Bunların cevabını bu kitapta bulabilirsiniz. Aşkın binbir türlü halini görebilirsiniz. Ben Gizemli Kadın. Kitabımda;her satırında aşkı,Tutku'yu,sevgiyi,acıyı,gözyaşını,umudu,bekleyişi,korkuyu Ve her türlü duyguyu yaşamanız dileğiyle. Umarım seversiniz. İyi okumalar.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

Metenin yanina biri geldi, kafami kaldırdığımda o gün ki gördüğüm psikopat çocuğa aşırı benziyordu.Alaycı bir gülüşü vardi yüzünde ; " merhaba " dedi " merhaba " dedim korktuğumu belli etmeyen bir sesle " Nasilsin" "Iyim sen " " seni gördüm daha iyi oldum" diyip göz kırptı " bu arada adin ne " diye sordu " Melisa senin? " "Yekta" dedi. Evet, kesinlikle bu o gün gördüğüm çocuktu.

O sabah yeryüzündeki en güzel mavilere sahip olan adam bana çarptığında, kalbim avuçlarının içine düşmüştü. ಡ Sen bir öküzsün, yakışıklı öküz. Ama öküz öküzdür öyle değil mi? ಡ Macera içinde #1 (09.06.2019)

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Lanetli bir yazlıkta korkunç bir geçmiş peki ya şimdi? Yeniden bir aileye kiralanan bu ev deki görülmez varlıklar insanları ölüme mi sürükleyecek!! Ailedeki bireylerden hangileri kurtulacak?

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.