-Hey! Sana söylüyorum. Sapık mısın yaa! Niye odamı dikizliyosun. Bu evde sana göre bi yer yok! -Ama bu kalpte sana yer var güzelim!
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...