Azra ve Eda küçüküklükten beri en iyi arkadaşlardır.İkisi de derslerinde başarılı olmalarına rağmen onlara destek olacak birer erkek arkadaş bulmak isterler. Tam umutları kesildi derken başka bir üniversiteden bir kaç erkek öğrenci okullarına gelir. Azra ve Kaan ilk görüşte aşkın eline düşerler.Eda ve Ege'de birbirlerine uygun bir düzen yakalarken ortaya birbirine güvenen, seven bir arkadaş grubu çıkar. Kaan ve Azra, Eda ve Ege İzmir'de bir düzen kurarak hayatın tadını birlikte çıkarmaya karar verirler. Sonraki günlerde Eda bilinmedik bir şekilde ortadan kaybolur.Nedeni öğrenildikten sonra Kaan,Azra ve Ege Eda'yı aramaya Antalya'ya gider.Peki Eda'nın yerini bulmalarına rağmen,onların kavuşmasını engelleyen şey neydi? Bu hikaye tamamen benim hayal ürünümdür.Ancak tüm isimlerin gerçek sahipleri vardır. Bu hikaye;Eda'ya,Ege'ye ve Kaan'a ithafen yazılmıştır.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Hayatındaki kötü gelişmeler sonucunda ortaya çıkan bir travma.. Jennifer Carter'ın her genç kız gibi bir kurulu düzeni vardı. Tâ ki erkek arkadaşından ihanete uğrayana dek. Yaşamına devam etmek için iki farklı yol önüne serilir , James Chess gibi korkutucu hastalıklı bir vampir le ama her ne olursa olsun Jennifer'ı aşkıyla boğacak olan bu adamla devam etmek mi ? Hayatında yaptığı en büyük yanlış o kasabaya taşınmak olmuştu. Ve sonrasında... Hayatı bir flim gibi gözlerinin önünden kayıp gidiyordu. Hikaye okudukça sizi kendine çekecek ve bu bilmecenin sonunu sizler belirleyeceksiniz... İki kişi arasında kalan Jennifer bu zorlu mücadelede James mi yoksa üvey kardeş olan Alex imi seçecek ? İkisinede zaman geçtikçe aşık olacak ve sonunda tek gerçek aşkını bu bilmeceden kurtaracaktır... ✔Sırlar, tutkular... ✔Kim der ki vampirler acımasız ? ✔Tutku dolu bir vampir hikayesi... ✔KEYİFLİ OKUMALAR DİLEĞİYLE

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.