"Nazlı..Nazlı..Defalarca tekrarlıyorum bu ismi.Sonra gerçek birden beynime dank ediyor.En yakın arkadaşımın evleneceği kıza bakıyorum ben şu an.Ne işim var benim burada ? Gitsene oğlum diyorum kendi kendime.Beynim ne kadar güçlü işlerse işlesin yüreğime söz geçiremiyor.Ne kadar uzun süre izledim bilmiyorum ama o peri kızını ,Nazlı'yı seyrediyorum orada.Çok güzelmişsin be Nazlı gelin..Çookk...."

Nazeli'nin hayatını gelin beraber okuyalım.

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...

(...) -Bu yaşıma değin nâmını duymamışım. Lakin sen beni kapımızdaki yanaşmadan dahi evvel davranıp istetmişsin. Hemi başlık, hemi armağan vermiş, gelinlik bile giydirmişsin. Kimsin sen Demir Bey? Bunca şeyi bana niçin edersin?' Yeşil gözler ona en mağrur haliyle çıkışan bey kızının dillere destan güzelliğinde ağır ağır dolaşmıştı. Derin bir nefes geçmişti aralarından. Zemheri'nin çehresinde irislerinin değmediği tek bir köşe kalmamıştı. Tek bir gecede aklı, hayatı karmakarışık olmuştu. En çok da yüreği. Lakin içinde kıymık misali duran sualler huzur bulmasına müsaade etmeyecekti. Büyük elleri ağır ağır uzanıp Zemheri'nin gelin telleri arasına sıkışan saç tellerine dokunmuş, nereden nasıl bulaştığını bilemediği karahindiba tüylerini parmağıyla temizlemişti. Ve kalın dudakları kendini bildiği günden beri sol yanında büyüttüğü bir umutla aralanmıştı. -Ömrümde ilk kez sevebilmek için...'

[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN] Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam... Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti? Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması... Onun, Asude'ye her seferinde daha sert çarpması... Deli, deliyi aşkta bile buluyordu ama doğru muydu peki aşkları? Gecelerin tutsağı, gündüzlerin tutsağı olan sevgilerine karıştı. Yanlış yolların kapıları açıldıkça, onlar için daha çıkılmaz bir hâl alıyordu kader. Ne çok pişmanlıkları vardı öyle... Zorundalık mıydı birbirlerine sürgün edilmeleri, yoksa aşk mıydı birbirlerine sürgün olmalarının sebebi? * Deli Gelin; 05.03.2016 [Yayınlanma Tarihi] 16.01.2022 [Düzenlenme Tarihi] * [AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -2- BAHTSIZ DAMAT] Cesareti, aptal cesareti ile karıştıran ve istisnasız her seferinde yanlış anlaşılan bir kız... Kimsesizliği yalanlarla örtülmüş, acılarını sahte tebessümlerle kapatmıştı. Duygularını kendini kandırarak saklayan ve kalbini karanlığın esir aldığı bir erkek... En çok güvenmesi gereken kişi, o'nu ve ailesini yalnız bırakmıştı. Bu; bir masal olamayacak kadar üzücü, kitap olamayacak kadar gerçekti... Hayatın derinliklerinden kaderin sürüklediği bir aşka kalbini kurban veren Bahtsız Damat, yoluna çıkan gerçek sevgiye güvenebilir miydi? Sadece gerçek sevgi ve aşkın kül edeceği kimsesizliği onlar ateşe atmayı başarabilecek miydi? Yoksa, ateşe aşklarını atıp yanacaklar mıydı? Efe & Aslışah * Seri yazarı: ©haticekubraozcan Herhangi bir yere aktarımı halinde yasal işlem başlatılacaktır. Telif hakları şahsıma aittir. Kopayalanamz, çalınamaz ve türetilemez. * Bahtsız Damat; 10.10.2016 [Yayınlanma Tarihi] *** Dipnot! Seri iki kitaptan oluşmaktadır, devam kitabı değildir ve iki kitaba da tek kitap altında "AFİLİ ÂŞIKLAR" kita

Gayrimeşru bir prensesten kraliçeliğe gidilen meşakkatli bir yol... En büyük varisi ölen kral, kızını öldürmeye çalışan küçük oğlunu sürgün ediyor, eşi kraliçenin ise bütün haklarını elinden alıyor. Yıllarca halktan ağıza alınmayacak sözler işiten prenses gün geliyor o saraya hakettiği ünvanı almaya gidiyor. Lanetli olduğunu söyleyenler, annesini büyücüklükle itham edenler ve türlü türlü suikast girişimlerinin ardından hakkı olan tacı kazanıyor. Omuzları yukarıda, başı dik ve istikrarlı. Beatrice her zaman pusuda. 🏹🏹🏹 "Prensesi koruyun!" Muhafızlarımın bağırışlarıyla at arabamdan başımı çıkardım. "Neler oluyor?" İçlerinden biri titreyen parmaklarıyla ağaçların arasından arkasındaki on beş kılıçlı adamla fırlayan adamı gösterdiğinde gelene baktım. İlk gördüğüm şey bir şahin kadar delici bakışları oldu. Vahşi çehresinde gözlerim gezindi. Sol şakağından yanağına inen derin bıçak yarası vardı. Kim yaptıysa gözünü ıskalamıştı. Yazık. Yeleğinden çıkardığı bıçağı elinde ustalıkla döndürerek bana doğru nişan aldı. Korkuyla gözlerimi açtım. Yüzümün yanına, at arabamın tahta kapısına saplanan bıçak saplandığı yerde titrerken içime dolan öfkeyle bana suikast düzenleyen adama baktım. "Prenses Hazretleri," dedi tükürürcesine. "Benimle geliyorsunuz." Kapıyı açıp uzun eteğime inat arabadan atladığım gibi tahta kapıya saplanmış bıçağı çekip çıkarttım. Kollarını göğsünde kavuşturarak sırtını arkasındaki ağaca dayadı. Bana küçümseyerek baktı. Onun yaptığı hareketleri taklit ederek, fakat daha büyük bir ustalıkla, bıçağı elimde döndürdüm ve nişan alarak fırlattım. Onun aksine ıskalamamış, kulağının hemen dibine, ağaca isabet ettirmiştim. Yanağına yaslı duran bıçağa yan gözle baktı. Onu alayla süzdüm. "Gel ve al korkak!" #1 kraliçe

"Papatya," diyor. "Öyle narin öyle hassas bir çiçek ki, bakma öyle dağda bayırda hattâ bozkırda yetiştiğine... Sevmesini bilirsen ziyan olup gitmez be Adile..." İki parmağı arasında tuttuğu papatyaya bakıyor hüzünle... "Adile ne olurdu, bir şans versen bana ha? Ah ah... Geç kaldım ben sana, seni böyle hoyratça paramparça edenin nefesini kesmek var amma yine sen üzülürsün diye korkuyorum," diyor. Bakışları benden medet umarcasına... "Çok mu seviyorsun beni?" diyorum. Bakışları öyle umut vadediyor ki anlatamam. "Çok..."diyor. Başlangıç :07.03.2019

Aşk kimileri için ateş, Kimileri için sudur. Kimi kalp o ateşte küle döner, Kimi kalp ise boğulur. Nazlı için aşk; dibini göremediği ve yüzmeyi bilmediği derin bir okyanustu. Dalgaları sert ve ürkütücü. Taner için aşk; Tüm yangınları üzerine salan bir duyguydu. Bu yangına zamanında düşüp nasıl bir ihanet ile karşılaştığını düşününce yanından bile geçmek istemiyordu. Aşkın tehlikeli olduğunu düşünen ve bundan deli gibi kaçan çiftimiz Taner ile Nazlı'nın ateşli bir o kadar da masum hikayesi....