#1 in Genç Kız Edebiyatı 6.11.2015 ©Tüm Hakları Saklıdır. Bir kadın kendini değiştirmek istediğinde, ona engel olabilecek hiçbir yemek yoktur. Öykü, hayatını zorlaştıracak her şeye sahipti. Çalıştığı dergide gıcık bir müdire √ İnsanın dikkatini dağıtacak türden yakışıklı bir patron √ Fazla kilolar √ Sürekli topuz yapılan saçlar √ Paçoz kıyafetler √ Bu liste böyle uzayıp giderdi. Ancak bir gün bir şey oldu ve Öykü artık böyle devam edemeyeceğine karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Ve buna, fazla kilolarından kurtularak başlamalıydı. Onlardan kurtulmak için ihtiyacı olan şeyler onda var mıydı peki? Fazlasıyla vardı. Azim √ Uyuz ve süper çekici müdiresi Seçil, ondan dergiye bir köşe hazırlamasını istemişti. Öykü, yeterince iyi yazılar yazamazsa işini kaybedeceğini biliyordu. İlham gelsin diye beklerken, aradığı şeyi aynada gördü. Kendini yazacaktı. Kendi zayıflama hikayesini ve bugüne kadar neler yaşadığını... Bu büyük riskti çünkü ilgi çekici bir konu gibi görünmüyordu. Ancak ilk yazı yayınlandığında, herkesi şaşkına uğratacak gelişmeler oldu. Artık Öykü'nün hayatı, kontrol edemeyeceği bir şekilde değişmişti. Külkedisi, küllerinden doğacaktı!

Aşk... Gurur... Her şey bir iddia ile başlasaydı... Sizce bu iki kelimeden kazanan hangisi olur? Hangisi daha yoğun yaşanır? Hangisi bizi daha çok yönlendirir? Biri için birinden vazgeçmek zorunda olsak hangisini seçeriz? Ya da ikisi de aynı duyguda harmanlanır mı? Yeni hikayemizde bu soruların cevabını arayacağız ve bakalım sonunda hangisi bulacağız? Nisa ve Semih'in dünyasına adım atarak, ikisinin de nasıl değişimler geçirip, neler yaşadığının tanığı olacağız. Bazı yerlerde gülümseyip, bazı yerlerde hüzünleneceğiz çünkü onların bize anlatacağı çok şey olacak. Bakalım siz en çok hangisini haklı bulacaksınız... Küçükken kalbinizi hiç olmadık birine kaptırsanız, geçen zamanla o yer daha da sağlamlaşsa, sonrasında da onun sizi fark etmesi için bir şansa kavuşsanız ne yaparsınız? Nisa için büyük bir şanstı Semih'in yanında çalışacağı dört ay. Tabi bu işe başlarken attığı adım aslında büyük bir yalandı. Yalanla başlayan bir şeyin devamı sizce nasıl olur? Nisa bize bunun nasıl olduğunu anlatmaya çalışacak bakalım başarılı olabilecek mi? Hepimiz eskilerin "Büyük lokma ye, büyük konuşma!" lafını biliriz. Sizce bu sözü Semih'in duyması için kaç yıl geçmiş olmalı. Çünkü ettiği büyük laflar, boğazında kalacak. Tabi öğrendiği gerçeklerle de olaylar çok farklı noktalara ulaşacak. Üstelik 'yalan' konusunda çok katı olan biri, hayatının en önemli adımının bunla şekillendiğini öğrense... Mantığı ve kalbi arasında sıkışıp kalsa... Sanırım onun yerinde olmayı hiçbirimiz istemezdik. Aşk mı, Gurur mu? Bakalım sizin seçiminiz hangisi olacak? ;)

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

İngilizce - Türkçe Durumlar var .

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

❝Şunu sakın unutma güzelim. İki kişinin bildiği asla sır değildir.❞ ©TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR