İkimiz de dengesizdik, hırçındık, birbirimizi yaralamaktan başka bir şey yapmıyor, öpmekten başka iyileştirme yolu bilmiyorduk. Jongin benim ilk şiirimdi, ilk şarkımdı, ilk kavgamdı, en büyük yaramdı. Kırk dikiş gerekirken gözüm gibi sakladığım yaramdı. Sağımız solumuz belli değildi. Jongin benim sol yanımdı. *** //ka...
''Kandrakar'ın kalbi. Kandrakar'ın kalbini bul, Sevgili Kyungsoo. Ancak Kandrakar'ın kalbi sana bilmediğin sözler söyleyebilir, ancak o, Sevgili Kyungsoo, ancak o; bir ömür, vakitli ve vakitsiz, dokunaklı ve bayağı, yokluğunun ıstırabını şah damarında duyumsadığın ruhu çok sevgili dudaklarından üfleyebilir. Söz kendin...
kederli bir akşamdı. biraz içmiştik, biraz da sarhoştuk. hepsi buydu. /me earl and dying girl filminden uyarlama fikriyle yola çıkıp esinlenme olarak yolunu tamamlamış bir fictiondır, tamamen bağımsız olsa da bazı bazı hatırlatma hissi yaşatması bundandır./
gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirdiğine. bilemem, belki bu yüzden ben sana yanlış bir yerden edilmiş bir büyük yemin gibiydim. beni hep aynı yerimden yaralayan o eve yine de döneyim döneyim istedim. ah benim sesimle söyle...
kımıl kımılım. çünkü kımıl kımılım ben.
"uyan, kyungsoo." jongin'in melodik sesi. korku dolu bir fısıltı. "uyanmaktan korkuyorum." "neden?" "uyandığımda... uyandığımda yerimi bir başkası alabilir."
