Yaz aylarını atlatan ve üniversite yaşantısıyla yüzleşen Hazra çifti... Bir üniversite, bir çift ve yeni arkadaşlar. Hayat, onlar için yeterince zorlaşıyor. Ama onlar aradaki anlaşmazlıklara bile göğüs gerecek kadar güçlüler. Belki de değillerdir, kim bilir? Dengeler bozulurken ve Hazra çifti kendilerini bekleyen yeni hayata adımlar atarken, her anlarına eşlik etmeye ne dersiniz? "En çok da sen gittiğinde kırıldı kalbim, bir daha düzelmemek üzere." ~Sen Gitmeden Önce hikayesinin ikincisidir.~

☆ ★ WATR 2013 En İyi Teen Fiction Hikayesi ★ ☆ Genç bir kızın yıllar sonra İstanbul'a dönüp geçmişiyle tekrardan yüzleşmesi ne kadar zor olabilir ? Eski bir sevgili. Yıllar sonra yeniden tanıştığı bir çocukluk aşkı. Uzun zaman önce omzunda ağladığı, acı dolu geçmişe sahip bir adam. Hepsiyle aynı arkadaş grubunda karşılaşacağını nereden bilebilirdi ki ? Peki siz ; geçmişteki gerçeklere, sırlara, sınırsız eğlenceye ve mükemmel bir arkadaş grubuna ortak olmaya ne dersiniz ? Bir 'Hazal Demirtaş & Buğra Kaya' klasiği.

"Anne nolur yapmayın gitmeyin ben bu iki baş belasıyla ne yapacağım" "Beni ilgilendirmez, umurumda değilsiniz 20 yıldır seni, 17 yıldır Kuzey i 14 yıldır da Orkun u çekiyorum. Yaptıklarınızın sonu gelmiyor. Babanızı da beni de bıktırdınız biz gidiyoruz. Sen büyüyünce akıllandın sanmıştım ama yanılmışım. Hem sen onlara hak verdin yaptıklarını onayladın o yüzden şimdi onlarla tek başına ilgilende aklın başına gelsin. Sana bir kart vereceğim ona belli zamanlarda para atacak baban, onunla hem evi hem de kardeşlerinin ihtiyaçlarını karşılayacaksın. Umarım idareli olursun yoksa aç kalırsınız" "Baba, anneme bişey söyle lütfen benim okulum var hem ev hem okul hemde kardeşlerimle nasıl uğraşacağım. Tamam sorumluluklarını yerine getiren biriyim ama bu çok fazla nolur yapmayın" "Ece kızım bak annen de ben de çok yorulduk artık, siz bizim gibi anne babanın kıymetini bilmiyorsunuz. Biz babamızdan üç posta dayak yer yinede onlara saygısızlık yapmazdık. Sen büyümenin verdiği olgunlukla eskiye nazaran daha iyisin ama kardeşlerin bunu hak ettiler" "Baba siz gideceğinize onları gönderin. Yani ne bilim bi yatılı okula falan kaydettirin" "Sen annenin kalbini kırdın bu ceza hepinizin. Biz gidiyoruz annenin de dediği gibi size belli zamanlarda para göndereceğim dikkatli harcayın aç kalmayın tamam mı?" Benim konuşmalarım boşuna bunlar akıllarına koymuş ve şuanda da gidiyorlar. Benim başa çıkamayacağımı sanıyorlar gerçi ben de öyle düşünüyorum ama yapacağım o iki canavarı iki akıllı çocuk haline getirmezsem bana da Ece demesinler. Tabi önce şu göz yaşımı silmem ve güçlü görünmem lazım.........

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

BARIŞ "Soner seninkinin kız arkadaşı falan yok mu lan?" "Vaar da sanane" "Soner kardeşim söylesene beni tanıştırsın" "Sana güvenim yok hacı" "Niye lan?" "Benimkinin arkadaşları iyi aile kızlarından oluşuyor. Aslı yı da tanıyorsun zaten. Bana nasıl zorluk çıkarttığını. Bir öpücüğü bile zor alıyorum dudaklarından" "Tamam lan benimde istediğim öyle bir ilişki. Bıktım oğlum iki günlük şeylerden. Böyle uzun süre kalıcı olsun. Aklı başında, komik, güzel, uzun süre yanımda olacak biri" "Mine yi tarif ediyorsun" "Eveet. Bende Mine yi tarif ediyorum. Kim o? Tanıştırsanıza" "Tamam tamam yalvarma Aslı ya söylerim hafta sonu ayarlar buluşmayı" "Birincisi siktir git yalvarmam ben sana. İkincisi varya sen bir tanesin" "Tabi tabi kesin öyledir" "Öyle tabi" MİNE "Miiinee" "Ne var Aslı?" "Soner bir arkadaşına seni önermiş. O da seninle tanışmak istiyor" "Bak ya enişte dedik bağrımıza bastık arkamdan kuyumu kazmaya çalışıyor" "Ne kuyu kazması be. Sadece arkadaşlarından biriyle tanıştıracakmış" "Onun arkadaşları serseri hep istemem" "Seseri mi? Hiçte öyle değil. Barış gayet düzgün bir çocuk" "Barış mı!!! Hayatta olmaz!" "Niyeymiş o?" "Kızım o serserilikte mastırdegre yapmış adamla mı tanıştıracaksın beni?" "Barış öyle göründüğü gibi değil tamam mı. Bakma sen onlara hepsi dedikodu" "Aslı sen kafayı yemişsin. Ailem onun gibi biriyle görüştüğümü duysalar ağzıma sıçarlar. Direk okuldan alırlar beni" "Saçmalama. Bu haftasonu benimle geliyorsun o kadar"