Havada süzülürken "Seni seviyorum!" diye bağırdım. Aynı anda kahkahalar atıyordum. "Sana aşığım!" diye bağırdığını duydum. Gülümseyip "Senin için yanıyorum!" diye bağırdım bu sefer. "Sana ölüyorum!" diye bağırdığını duydum. "Beni sözlerinle kendine hasta ediyorsun be adam!" diye bağırırken kahkahalarımı durduramıyordum. Salıncak aniden durduğunda sarsılmıştım ama belimdeki eller düşmemi engellemişti. Söz verdiği gibi beni tutmuştu... Tenimde nefesini hissettiğimde irkildim ama kulağıma fısıldadığı sözler beni kendimden geçirmeye yetmişti... "Sana hastayım be kadın..." #1-Karanlık Geçmiş

Çocukluktan beri tanıdığınız, yakın arkadaş olarak gördüğünüz birinin ölümle tehdit edilmesi durumunda ne yapardınız? Dostlarınız arasında sadece sizin yardım etmeniz gerektiğinde, muhtemelen yüzüstü bırakmazdınız. Kumsal' ın seçtiği yol da aynısıydı. Arkadaşını öldürmekle tehdit eden adamı, erken davranıp öldürmesi gerekiyordu. Fakat asıl sorun; adamı bugüne kadar görmemiş olmasıydı. Ne kadar tehlikeli olduğunu bilmediği bir eve doğru yola çıkmak büyük riskti. Yapması gereken tek şey yeşilliklerin arasında, ıssız arazide bulunan, kapısında korumalar bulunan eve girebilmek. Arkadaşları için adam öldürmeyi göze alabilecek kadar sadık bir dostun, tehlikelere korkmadan adım atabilmesinin hikayesi.

Aslı bileğimden tutup beni kaldırdı ve gözlerime baktı. "Sude, ne oldu lan sana? Neyin var?" Hıçkırıklarımı hiçe sayarak bileğimi elinden kurtardım. Karşısına geçtim ve kelimeleri yan yana getirmeye çalıştım. "İyiyim ben. Hiç bir şeyim yok." Elmacık kemiklerimden süzülen yaşlara yağmur damlacıkları da eklenince tenimi yakan soğu umursamamaya çalıştım. Ben değil, kalbim üşüyordu. "Hiç bir şeyim yok... Ailem yok, arkadaşlarım yok, o yok!" Boğazımdan bir çığlık koptu. Kendimi soğuk asfalta ittim. Vücudumu yoğun bir ağrı ele geçirirken, soğuk tüm uzuvlarımı titretiyordu. -TÜM HAKLARI SAKLIDIR!- Kitaba ön yargı ile başlarsanız, sevemezsiniz. İyi bir niyetle okuyun lütfen. ^•^ #Perspektif2016 Kapak için @yazartanrica'ya teşekkürler!

"Canın yandı mı?" diye fısıldadım gözlerimdeki yaşlar bağımsızlığını ilan ederken. Kafamı kaldırıp yüzüne bakamıyordum. "Yandı..." diye fısıldadı elleriyle yüzümü kavrarken. Ona bakmamı sağladığında şaşırmıştım çünkü yüzünde acı, pişmanlık, öfke... Hepsi bir aradaydı. Benim gibi bütün duyguları aynı anda yaşıyordu. "Beni de yakıyorsun..." dediğimde gözlerinde daha da büyük bir acı gördüm. Bu güne kadar hiç şahit olmadığım bir acı... O'nun ölümünden duyduğu daha büyük bir acı... Dişlerini sıkmıştı. Yüzündeki damarlar belirginleşmiş, çenesi kasılıyordu. Kesik kesik nefes alarak cevap verdi. "Biliyorum..." Dudaklarımdan bir hıçkırık kaçtığında baş parmağıyla yanağımı okşayarak devam etti. "Ve bu beni öldürüyor.." *** "Yapma..." diye fısıldarken durduğunu hissettim. "Sana kapılmamı önle o zaman..." dediğini duyduğumda tebessüm etmemi engelleyemedim. Bir nevi bana karşı hislerini itiraf etmiş sayılırdı. "Bana öyle bakma o zaman.." diyebildim yutkunarak. "Beni sevme o zaman.." diye devam ettirdi, sanki başından beri her şeyin farkındaymış gibi. Titreyen sesime engel olamayarak "Yapamıyorum..." dedim. Yutkunduğunu duydum. Sanki bu itirafım canını yakmıştı. Kendime inanamayarak ne dediğimi düşündüm. Az önce onu sevdiğimi söylemiştim. Hem ona hem kendime itiraf etmiştim. "Ben de yapamıyorum.." diyerek dudaklarımızı buluşturdu. Dudaklarımı kasıp kavuran bir sıcaklıktı bu. Sanki ondan önce eksiktim, nefes alamıyordum. Şimdiyse ciğerlerim bayram ediyordu. Ona biraz daha sokulduğumda belimden tutarak kendine iyice çekmeye çalıştı. Öpüşüme arzuyla karşılık veriyordu ve bu beni daha da delirtiyordu. İki dudağı arasında can buluyor gibi hissediyordum. Her şeyin bittiği yerde ben tekrar doğuyordum...

25.06.2015 TARİHİNDEN BU YANA ŞAİR OLMAYA ÇALIŞAN VE ÖNCESİ OLMAYAN BİR ÇIRAK.. "SOKAK LAMBASI "SEVDANIN KARINCALI YOLLARINDA KAYBOLMUŞ SAF AŞIKLARI BARINDIRIR.. HER BİR ŞİİRDE BİR OKUYUCUYU SİZLERİ YAŞATIR SİZ İSTERSİNİZ BEN YAZARIM .. ŞİİRLERİNİZE SAHİP ÇIKMANIZ DİLEĞİYLE..KEYİFLE OKUMALAR..