İhanet kategorisinde 1. Sırada Adam dehşetler içerisinde karısını izliyordu. Karısı kırdığı aynanın sivri bir parçasını almış. Boğazında tutuyordu... Bir an adam nefesinin kesildiğini zannetti, karşısındaki enkaz ona aitti... "İndir elindekini Leyla! Sonra pişman olacaksın" dedi adam. Oysa kadının en büyük pişmanlığı o'idi. Elinin tersiyle gözündeki yaşı sildi Leyla, bunca zaman döktüğü gözyaşlarına yenileri ekleniyordu, ve bu gözyaşlarına sebebiyet olan adam karşısında arsızca duruyordu. "Bak ben senin eserinim beni bu hale sen koydun. İçimde yaşamaya dair tek bir neden bırakmadın." "Leyla" dedi adam inleyerek. "Ben üzgünüm, böyle olsun istemedim. Leyla burukça gülümsedi, gözünden dökülen gözyaşını tekrar sildi. "Üzgünsün!" "Ama ben yapacağım hiç bir şey için üzgün değilim." "Bak elimdekine bunu ben tutuyorum. Ama sebebi sensin! Birazdan tüm acılarım son bulacak..." Adam karşısındaki kadının herşeyden vazgeçtiğini biliyordu. Yaptığı herşey için pişmandı. "Leyla pişmanım anla vazgeç, tamam yeniden başlayalım." "İndir o elindekini sana söz veriyorum, herşey daha güzel olacak." Leyla tekrardan güldü, herşey daha güzel olacak diyordu celladı. Zaten en büyük hatayı celladına aşık olarak yapmıştı. "Seninle olacak bir yaşamı istediğimi neden düşünüyorsun." Adam bir adım attı Leyla'ya doğru. Kadının dur diye bağıran sesi heryeri inletti. Ayşe, Aslı ve Fırat yukarı koştu, girdikleri odada Leyla'yı gördükleri şaşkınlıkla dona kaldılar. Gerçi zavallı kız çok bile dayanmıştı. "Leyla kan yerine geldin. Boşanamıyacağımızı sende biliyorsun. İndir o elindekini sakince konuşalım." Dedi adam bir umut, hayatında ilk defa bu kadar çok korkuyordu. Sevdiği kadın karşısında canından vazgeçmişt

Eşcinsel konulu bir hikayedir.

HİKAYE KİTAP OLACAĞI İÇİN YAYINDAN KALDIRILMIŞTIR! Araf Serisi 4. Kitabı * Deniz fenerleri, gemiler için bir yol göstericidir. Görevi gemilere, gecenin en karanlık anında ışık olmak, sisin en yoğun olduğu anda kurtarıcı olmak, tehlikeler hakkında onları uyarmaktır. Peki ya deniz feneri artık tüm bunları yapamayacak kadar yorgun hissettiğinde ne olur? Işığı artık aydınlatmadığında ve artık amacını bile unuttuğunda... İşte o zaman yeni bir amaç çizmenin, hatta onu onaracak kadar yetenekli birini bulmanın zamanı gelmiş demektir. * +18 ÖGELER İÇERMEKTEDİR. * 26.07.2018 TARİHİNDE YAYINLANMAYA BAŞLAMIŞTIR.

Bukalemun Serisi 2.Kitabı... **** Yaman ona sonsuzluğu vaat ediyordu.... Gözlerinde öyle bir anlam vardı ki; yeryüzündeki hiç bir kelime bunu açıklayamazdı. Sanki başka bir boyuttan bakıyordu Alaz'a. Kapkara gözlerinin içinde oynaşan pırıltılar dünya üzerindeki hiç bir ışıkla boy ölçüşemezdi. Öyle parlak, öyle berrak, öyle canlı, öyle yakıcıydı o pırıltılar...

"Bazı anlar vardır zaman dışarda ,dünya dışarda. Sanki kendimizi dünyaya kapatmışız gibi. Sanki bütün kötü anılarım silinmiş sadece sen varmışsın gibi.." "Bir gün sana doğru yola çıktım hava karlıymış , buzluymuş. Yürümeye başladım. Sadece gelip sana sarılmak vardı. Aklımdan geçen sadece sana sarılmaktı." ~~~~~~~~~•••••••~~~~~~~~~••••••••••~~~~~~~~•••••••••••~~~~~~~~~•••••••••••~~~~~~~~~ Bu hikaye bir zoraki evlilik hikayesi değildir, sabırla okuyunuz. İleriki bölümlerde kahramanlarımız ummadık olaylar yaşayacak ve hikayeyi diğer Wattpad hikayelerinden bambaşka bir yere taşıyacaklardır. İyi okumalar dilerim?

Merhaba benim adım Lena... Babam Marco Rodriquez sayesinde yirmi bir yaşıma kadar üniversiteye gidemedim. Beni babam büyütmüştü. Tüm hayatı benim etrafımda dönüyordu. Onun yanında olduğum sürece yaptığım çoğu şeye karşı çıkmazdı ama onun yanında olmam şarttı. Ve ben artık dışarıda okumak istiyordum. Onun kanatları altından çıkıp kendi hayatımı kurmak istiyordum. Bu yapmaktan zevk aldığım çoğu şeyi bırakmak anlamına gelse de yapacaktım. Artık yetişkin bir kız olmalıydım. Sage babamın ve benim en yakın arkadaşım bu konuda benim tarafımı seçti ve savaşı kazandık. Babamdan millerce uzakta yeni bir hayatın kapılarını araladım.

Özgür olmak. Hissetmek. Keşfetmek. Tüm yaptıklarımın tek sebebiydi bu üç madde. Her şeyin tek sebebi. Özgür olmak istiyordum. Hissetmek istiyordum ve kendimi keşfetmek istiyordum. Kendi içimde ben bile yabancıysam benliğime nasıl Hissedecek, Özgür olacak ve Keşfedecektim. Bu yüzden bu yola çıktım. Özgür olmak, Hissetmek ve keşfetmek için...

Evin mutfağındaydılar,ortalık yerde...tutku yu kolundan sımsıkı yakaladığı gibi tezgaha savurdu..içerde çalışanların uzaklaşmasını bile beklemedi -lanet olası ütücü...bu ne? Bunları sormadan nasıl alır giyersin? Çelik'ten parmaklarıkolunu sıktıkça sıkmaya başladı.-çıkart... Çıkart çabuk..ben seni parçalamadan..Sen kimsin? Kimsin?......koca sesiyle öyle bir bağırdı ki kızındudakları titremeye başladı Özel birine ait ,özel yapım terliklerdi...anlamıştı Usulca çıkartmaya çalışırken, yeniden kabaca silkeledi... Daha da tutamadı kız ... Ağlaması onu daha da fazla kızdırdı Sus...sana sus dedim... Ameliyat yeri fena halde zonkluyor... -bıktım senden , bu edalarından, densiz vecüretkar hallerinden.Sen kendini ne sandın... Evin hanımına ait eşyaların sen anca tozunu alırsın -öz... -sakın...sesini bile duyurma bana..o etrafını cezbetmek için savurduğun saçlarını ,o acaip kılıklarını ,tuhaf kokunu da al...defolup git....

İmkansız bir aşkın gölgesinde dolaşan Dalya Yılmaz . Aşkı tattığını sanan ama aşkı Dalya ile ögrenecek Baler Kahramanoglu . ------ "Herşey Dalya için zordu babasının borcu yüzünden evlenmek zorundaydı kardeşini düşünüyordu ama nasıl yapacaktı sevmediği adamla ne kadar devam edebilecekti ." "Baler çok sevdiği karısı kısır diye evlenmek zorundaydı kuma istemiyordu ama 1 yıldır babasının baskılarinada dayanamıyordu sonunda geliyordu Dalya Kahramanoğlu ailesine bomba gibi düşücekti " . Cehennemin ateşinde yanan iki beden . BADAL ♡ Kapak için - Hoppala_yokya8 'e teşekkür ediyorum . - Not - ( İstanbul'da geçen bir hikayedir ) (MARDİNDE GEÇEN KUMA HİKAYELERİ İLE ALAKASI YOKTUR )!

Ateş...O öyle bir adamdı ki...Herkesi kendi ateşiyle yakıp kavuracak kadar kuvvetli!İnsanları kendine hayran bırakacak kadar heybetliydi.Gündüzleri sert bir iş adamı.Geceleri ise karanlık bir mafyaydı!Yıllardır yıkılmayan imparatorluğu,sarsılmayan gücü herkesi etkisi altına alırken neden bu küçük kadın ondan nefret ediyordu?Daha ne kadar peşinde dolanması gerekecekti?Bilmiyordu.Küçük kadınına karşı hissettiği bu tarifi imkânsız sihir mi büyü mü ne haltsa işte bi türlü geçmiyordu.Uzaktan izlemekten yorulmuştu.Onun gibi bir adama yakışmayacak hareketlerdi bunlar.Ama ne yapsın?Yasemin'e bir kere kapılan bir daha kurtulamıyordu.Eşsiz güzellikteydi.Adeta peri kızı gibiydi.Minik burnu inatçılığının farkında gibi hokka,pembe dudakları dolgun,masmavi gözleri ise kusursuzdu.23 yaşında olması Ateş'in umrunda bile değildi.Yasemin neden bu kadar rahatsızdı bu durumdan?Anlamıyordu.Tüm kadınlar tarafından istenirken küçük kadını tarafından istenmemek gururuna dokunuyor,günden güne bitiriyordu Ateş'i. Ama bilmediği bir şey vardı. Bu ateşte bir tek o yanmayacaktı. Gerekirse ölürdü! O da Yasemin'le olurdu...Bu karanlık dünyada tek bırakamazdı yaralı kadınını. O zaten yeterince acı çekmişti.Yarasına merhem olmaya,sol yanına yerleşmeye gelmişti! Ateş Kozdağ'ın elinden kurtulmak o kadar kolay değildi.Bunun en iyi şahidi Yasemin'di! Bu yakıcı aşka karşı koyabilecek miydi? Hiç tanımadığı bir adama teslim edecek miydi bu küçük bedenini? Yasemin'in küçük kalbinde yer var mıydı Ateş'e?Yoksa da umrunda değildi. Ya güzellikle ya da zorla o kalbe sahip olacaktı! ~Ateş ve Yasemin'in hikâyesi~