Asil Tehlike'nin devam kitabıdır.. Elleri belimden aşağı kayarken kalçalarımda duraksadı. Dudakları anlık benden ayrılırken bana yine talimat verdi. "Kalçalarını kullan." Dudaklarımdaki kıvrılma daha da genişledi. Yeniden dudaklarımı sert bir tavırla ele geçirirken dediğini yaparak kalçalarımı hafif oynatıp ona sürtündüm. Bununla beraber Asil'in hırıltıları daha da artmaya başladı. Resmen alev almıştık. Yanıyorduk. Dudakları benden koparken hırsla elini üzerimdeki kendi siyah gömleğine geçirdi. Düğmeleri çözmeye uğraşmadan tuttuğu gibi ikiye ayırdı. Düğmeler etrafa saçılırken ona iri iri gözlerle bakakaldım. Çok fazla vahşi göründü gözüme. Her zamankinden daha vahşi.. Burnundan hırıltılar eşliğinde sık nefesler alıp veriyordu. Gömlekten kurtulan çıplak dolgun göğüslerim ortaya serildi. Asil beklemeden bir göğüs ucumu ağzının içine aldı ve vahşice ısırıp emmeye başladı. Canımın acıması yanı sıra duyduğum zevkle birlikte boğazımdan bir inilti koptu. Onu hiç bu kadar kontrolsüz ve çıldırmış bir şekilde görmemiştim. Diğer eli sertçe boşta kalan göğsümü avuçladı. Başım geriye doğru düştü. "Asil!" diye iniltiyle döküldü adı dudaklarımdan. Asil göğüs ucumu çekiştirip bıraktıktan sonra konuştu. "Beni bırakamazsın, Kırmızı!" diye hırıltılı bir sesle söylenince cümlesine hiçbir şekilde anlam veremedim. Onu neden bırakayım ki? Onu seviyordum. Asil'de her ne kadar ben kimseyi sevemem dese de beni sahiplenmesi bunu açıkça gösteriyordu. Sadece o ne kendine ne bana bunu itiraf edebiliyordu. Tekrar göğüs ucumu dişleriyle çekiştirdi. Yine inledim. "Beni bırakamazsın!" dediğinde,"Bırakmam,"dedim. Ayşin Köse & Asil Karatay 🌹 Başlama T. =21.11.2020

Kafamı camdan çıkarıp gökyüzüne doğru baktım. Fırtına yüzünden kar taneleri gözümün önünden film şeridi gibi geçerken derin bir nefes aldım. Kim bilebilirdi ki bir su damlasının aylar sonra bir fırtınada kar tanesi olarak düşeceğini? Bir insanın hayatı sadece bir günde değişebilir mi? Sadece yeni bir arkadaş edindiğimiz için hayatımız değişebilir mi? _ _ _ Sabahın erken saatlerinde okula gitmek için evinden ayrılan Deniz, o gün bir daha evine dönemez. Yaşadığı durum içinde oradan oraya savrulurken kendini, bir anda hiç tanımadığı üç yaşıt insanla aynı evde yaşama mecburiyetinde bulur. Böylece her şeyin düzeleceğini düşünülürken olaylar daha da karışır ve iyice çıkmaz bir hâl alır. Dört kişi bu felaketin kaynağını araştırırken kendilerini bir anda hiç ummadıkları bir hayatı yaşarken bulurlar. Fakat ya gözden kaçırdıkları bir şey varsa? Bu felaketi kim başlatmıştı? _ _ _ Annesinin delirmesiyle ruhsuzlaşan biri, babasının evlenmesiyle etrafına duvar ören biri; okyanusun ortasındaki fırtına ve o fırtınaya kapılan bir kırlangıç gibi...

Aşka inanmayan genç liseli bir kız. Dağılan bir aile. Ve yeniden evlenen bir baba. Değişik bir kız kardeş. Ailenin çözülemeyen sırları. Ve yeni bir okul, okulun göz bebeği genç ve karizmatik bir erkek. Geçmişten gelen çocukluk arkadaşı. Büyüleyici ve sır kokulu gözbebeğine aşık olmak, O'nun için oldukça zordu. Ama imkansız olan ne varsa o an oldu. Tek bir bakış, kelimelerin büyüsü delip geçmişti kalbini. Hüzün kokuyordu genç adam. Sırları vardı, bilirdi. Ama gelin gibi süzülen ve altın saçaklarını toplayan Kız Kulesi, genç kızın aşkının en büyük şahidiydi. Çekici erkek çalmıştı kalbini, kırılacağını bile bile teslim etti kendini. Aşk mahkum oldu gözbebeklerde, iki genç selamlıyordu Kız Kulesini mavi kokulu kentte. Kız Kulesi yeni bir efsaneyi kucaklıyordu, kıvrak bir tebessümle. Ve genç kızın söz yaşları dökülüyordu. Hıçkırık düğümledi boğazını ve çikolata kokusu yayıldı. Sızlıyordu can evi, ailenin ve genç adamın sırları öldürüyordu minik kalbini. O sırada geldi çikolata kokusu, döndürdü başını ve fısıldadı aşkını. Perde gibi kapanan geçmiş, sahneye çıkmaya hazırdı. Gülümsüyordu çocukluk anıları. *** Kız Kulesinin tepesinde Güneş'in bulutlara meydan okurcasına yavaş yavaş yükseldiğini gördüm. Kuleyi aydınlatan ışıklar sönmüştü ve gün ışıklarıyla parlıyordu Kız Kulesi. Büyüleyiciydi. Denizde oynaşan ışık kürecikleri gözlerimi okşuyordu. "Gün doğumu" diye fısıldadım. Elinin sıcaklığı bedenimin sıcaklığına karışmıştı. Tenime değen teni yakıyordu değdiği yerleri. Dizginleyemiyordum kalbimi, şahlanmıştı kalbimin kanatlarının sesi. Ve dudaklarını kulağımda hissettim. Tatlı nefesi ruhumu gıdıklamıştı. "Seni seviyorum." diye fısıldadı kadifemsi ses tonuyla. ****** Wattsy 2020 Genç Yetişkin Kazananı🏆 1.Kitap: Gün Doğumu♥ 2.Kitap: Yıldız Dökümü