Η Αμέλια ζει την ζωή της σαν κάθε κανονικό κορίτσι απόφοιτο της πρώτης Λυκείου.Η τέλεια σχέση,οι καλύτερες κολλητές και τα αμέτρητα πάρτυ, γυρεύουν μόνο στο κεφάλι της. Ώσπου μια νύχτα την απαγάγουν και όλη της η ζωή αλλάζει δραματικά.Δεν την απαγάγουν για πορνεία ή ναρκωτικά. Έχουν ανώτερο σκοπό για αυτήν. Την εισάγουν σε μυστικές υπηρεσίες ενός μαφιόζου και αυτή πρέπει να επιβιώσει. Τι θα γίνει άραγε όταν μετά από ένα χρόνο,την στείλουν πάλι στην πόλη της και όλα όσα ήξερε αλλάξουν όπως και αυτή. Όπως άλλωστε λέει το ρητό "όλα αλλάζουν τίποτα δεν παραμένει το ίδιο." Η Αμέλια θα γυρίσει και θα φέρει για όλους τα άνω κάτω.

sequel to "Sons of Anarchy" Δεν έπρεπε να τη φέρω πίσω. Αν δεν είχε γυρίσει δεν θα είχε γινει τίποτα από όλα αυτά. Μακάρι να μην είχε γυρίσει και ας ημουν ακόμα δυστυχισμένος. Είναι σαν να έχω κατάρα. Όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο και εγώ απλώς παρακολουθώ τη ζωή μου να καταστρέφεται ανελλιπώς. Κουράστηκα πια.

"Ανθή;" Ρώτησε μπερδεμένος "Τι θες Γιάννη;" Ρώτησα απότομα. "Δεν μπορεί να είσαι εσύ αυτή! Που πήγε το γλυκό κοριτσάκι;" Με έπιασε από το χέρι και με καθοδήγησε κάπου. "Κι όμως, εγώ είμαι" Απάντησα σαρκαστικά. "Άλλαξες Ανθή. Άλλαξες πολύ" Μου είπε αφού με κόλλησε στον τοίχο. "Ναι ωραία, τώρα τι θες;" "Εσένα" Είπε και αμέσως μετά ένιωσα τα χείλια του πάνω στα δικά μου. Η Ανθή, βιώνε bullying καθημερινά από το "badboy" του σχολείο και την παρέα του. Είχε φτάσει πολλές φορές σε σημείο να σκέφτεται τον θάνατο σαν λύση.... Μήνες αργότερα, εκείνη και ο πατέρας της μετακομιζουν. Έτσι αποφασίζει να κάνει την μεγάλη αλλαγή στην ζωή της. Τι γίνετε όταν επιστρέφει πίσω όμως; Επιτεύγματα: 1η θέση εφηβική φαντασία (25/7/16) 21/6/16-30/1/22 Cover by: unrulythoughts

"Είμαστε σαν την φωτιά μωρό μου. Παρολο που οσο είμαστε μαζι, καιγομαστε τόσο γαμημενα πολύ , φωτιζουμε ο ενας την ζωη του αλλου."λεει και παραμεριζει τα μαλλια μου , πηγαίνοντας τα χείλη του κατευθείαν στον λαιμό μου.Δίχως να μου δωσει χρονο να απαντήσω , ξεκινάει να αφήνει δροσερά φιλιά στο καυτό μου δέρμα παροτρυνοντας με να καω στις λέξεις του.... We were drunk in love No wait• Just drunk. Η ιστορία αυτή περιέχει ακατάλληλο περιεχόμενο και υβριστικό λεξιολογιο.Διαβάζετε με δικη σας ευθύνη.Μην αντιγραψετε (!) Εξώφυλλο: sunswept

Η Εύα Johnson, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια απλή, λογική, και συναισθηματική 17χρονη μέχρι να μπλέξει με τους Crimes, τη μεγαλύτερη τρομοκρατική ομάδα εφήβων, που δεν έτρεμε μόνο το σχολείο τους αλλά και ολόκληρη η πόλη. Εκεί η ζωή της αλλάζει τελείως πορεία. Ο Άλεξ ήταν ο μυστήριος αρχηγός των Κράιμς που την κακοποιούσε λεκτικά και σωματικα, καταφέρνοντας όμως να μην χάνει τη γοητεία του. Τι θα αλλάξει όμως όταν η Εύα προσπαθήσει να γιατρέψει τις πληγές του παρελθόντος του; «Δεν περίμενα ποτέ να..να σε γνωρίσω!» του λέω. Κοπιάζω να του μιλήσω. Εκείνος έχει γυρίσει και παρακολουθεί τον αγώνα της ομάδας του. Τις φλόγες, τον αποπνιχτικό καπνό, και τον κόσμο που ξεχύνετε και πλημμυρίζει όλο το χώρο. Μετά από λίγο γυρνάει για να με αντικρίσει και μου λέει. «Ποτέ μη λες ποτέ» χαμογελαει στραβά. Επιτεύγματα: #1η θέση εφηβική Φαντασία [12.4.17] , #1η στην αγάπη, #1η στο Drama. Cover By: Rorree- All right reserved © Wattpad 2016-2017

"Εχω δει βαθμους στο πρωτο τετραμηνο να πεφτουν πιο ευκολα απο εσενα σε αγορι" "YOU SON OF A--" Aka How To Be #sexy Aka htb#s Aka dksbsjsjjsnskamis #Astem Highest; #1 in Teen Fiction

"Έλα φόρα αυτό " Μου πετάει ένα του μπλουζάκι και το φοράω . Παρατηρεί το ύφασμα που καλύπτει το σώμα μου και χαμογελάει με αυτό το ύφος που πάντα με κάνει να θέλω να του σπάσω την όμορφη μούρη του . "Να ξέρεις πως μισώ να φοράω οτιδήποτε σου ανοίκει , γενικά σε αντιπαθώ πολύ " Το ύφος μου πιστεύω πως δείχνει ότι , ότι λέω το εννοώ . "Ο γειτονάκι τα αισθήματα είναι αμοιβαία . Μόνο για να ξέρεις , η μπλούζα μου δείχνει τέλεια πάνω σου , τα πόδια σου καλύπτονται μέχρι εκεί που πρέπει " Λέει πονηρά κοιτάζοντας τα γυμνά μου πόδια που καλύπτονται ελάχιστα σχεδόν μέχρι τα μπούτια μου . Ηλίθια μετακόμιση σε άλλο μέρος και ηλίθιε καινούργιε γείτονα . Θέλω την παλιά μου ζωή πίσω ...

«Έχεις πλέον αισθήματα για εμένα ή πέταξαν κι έφυγαν;» «Δε φεύγουν τα αισθήματα, οι άνθρωποι μόνο» 2016-

Μία ιστορία γεμάτη πάθη, έρωτα, εκδίκηση και αίμα. Το κρύο του Βορρά δεν συγχωρεί κανέναν, ειδικά εκείνον που θα το προδώσει.