Olaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.

Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Ben masum görünen Kalbi saf inatlaşmaya mahkum edilen Elinden bir şey gelmeyen Baştan beri katil kız. Ve ben ölü papatyalardan arafın içinde kalmaya mahkum edilen kişiyim. Ve ben arafın işte tam kendisiyim.

Masal hızla tuvaletten çıkarken Yusufla çarpıştı. Düşmek üzere olan karısını hemen tuttu taze damat. Sonra sinirle söylendi: -"Bu ne acele, seni gören de sevgiline yetişeceksin sanır." Masal başörtüsünü düzeltirken tebessümle cevap verdi: -"O kadar belli mi ediyorum?" Yusuf kekeledi: -"S-senin sevgilin mi var?" Masal hızla kafasını salladı ve: -"Sevgilim, sevdiğim O benim her şeyim. Ama senin yüzünden geç kalacağım. Beni bekliyordur şimdi, çekil." Masal giderken Yusuf kolundan tuttu ve kızı kendine çekti, yüzlerinin arasında birkaç santim kala tısladı: -"Bir de buluşuyor musunuz?" Masal ilk defa onu böyle görüyordu. Ama aklına sevdiğini beklettiği gelince, kocasını göğsünden itti. -"Tabi ki de buluşuyoruz, her fırsatta hemde " Yusuf sakinliğinin son noktalarındayken sordu: -"Adı ne?" Masal kaşlarını çattı, biraz düşündükten sonra cevap verdi: -"99 tane var, hangi birini söyleyeyim... amaa favorim ALLAH..."

Ruh bedenin ardındaki bir denizdi; kelimeler kifayetsiz, yaşam bir arzuydu. Ben ölümün kirli oyunu, Ben ölümün bir parçasıydım. Ay ışığındaki çömez kızın bakışları bana aitti. Herşeyin başladığı bu beyaz koridor ve sarmaşık parkında hayatımı mahveden olayların başlangıç izleri vardı. Fakat geçmiş, geleceğin altındaki ufak kalıntıları her yerde gizliyordu. Lacivert gözlerini bana dikti. "Ben Çınar Ataysam eğer öldürdüğüm babanı yeniden diriltir onun gözlerinin önünde önce seni öldürüp peşinden tekrar babanı öldürürüm." dedi bir poyraza son demini verirken. Ezginin notaları yavaş yavaş geçmişini silerken hafızamın derinliğindeki kelimeler gün yüzüne çıktı. "Geçmiş geri gelecektir." demişti.

İki düşman mahalle. Lodos ve Samyeli. İki düşman mahallenin iki ayrı reisi. İnsanlara göre sıradan bir şey gibi gelsede onlara göre reislik yürek meselesiydi. Düşman iki mahalle olsalar da hiçbiri düşman olmayı zerre istemiyordu. Fakat onların kaderi buydu. Çözüm yolu olmayan bu düşmanlığı nasıl bitireceklerdi? Belki de dostluk, Belki de aşk. Sonunda reisliklerini kaybedecek dahi olsalar bu düşmanlığı bitireceklerdi. Bunun için söz dahi vermişlerdi. Reis sözü.... 25.08.2017 #Bu isimle yayınlanan ilk kitaptır. #Wattpad de yayınlanan ilk ve tek kurgudur. Reislik #1 Düşmanlık #1 Mahalle #1 Mizah #1

Hayal edin. Güzel seven bir adam. Ama çok güzel seven bir adam. Hemen yanına kollarının arasına kirpikleri daima ıslak bir kız yerleştirin. Kirpikleri hep ıslak ama sağ yanağında ki çukur hiç eksik olmayan bir kız. Kız onu öyle bir sarmalasın ki yaşamı aşka karışsın. Adamda kızı öyle bir sevsin ki aşk varlığından utansın. Ve onları sonsuz yapmayı sakın unutmayın. Çünkü benim onları sonsuz yapacak kadar hayal kurmaya ömrüm yetmezdi. "Yalanlar inanılmak için vardır bayım. Ve sevgin inandığım en güzel yalandı."