Olaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.
Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğin...
Ben masum görünen Kalbi saf inatlaşmaya mahkum edilen Elinden bir şey gelmeyen Baştan beri katil kız. Ve ben ölü papatyalardan arafın içinde kalmaya mahkum edilen kişiyim. Ve ben arafın işte tam kendisiyim.
Masal hızla tuvaletten çıkarken Yusufla çarpıştı. Düşmek üzere olan karısını hemen tuttu taze damat. Sonra sinirle söylendi: -"Bu ne acele, seni gören de sevgiline yetişeceksin sanır." Masal başörtüsünü düzeltirken tebessümle cevap verdi: -"O kadar belli mi ediyorum?" Yusuf kekeledi: -"S-senin sevgilin mi var?" Masal...
Ruh bedenin ardındaki bir denizdi; kelimeler kifayetsiz, yaşam bir arzuydu. Ben ölümün kirli oyunu, Ben ölümün bir parçasıydım. Ay ışığındaki çömez kızın bakışları bana aitti. Herşeyin başladığı bu beyaz koridor ve sarmaşık parkında hayatımı mahveden olayların başlangıç izleri vardı. Fakat geçmiş, geleceğin altındaki...
İki düşman mahalle. Lodos ve Samyeli. İki düşman mahallenin iki ayrı reisi. İnsanlara göre sıradan bir şey gibi gelsede onlara göre reislik yürek meselesiydi. Düşman iki mahalle olsalar da hiçbiri düşman olmayı zerre istemiyordu. Fakat onların kaderi buydu. Çözüm yolu olmayan bu düşmanlığı nasıl bitirecekler...
Hayal edin. Güzel seven bir adam. Ama çok güzel seven bir adam. Hemen yanına kollarının arasına kirpikleri daima ıslak bir kız yerleştirin. Kirpikleri hep ıslak ama sağ yanağında ki çukur hiç eksik olmayan bir kız. Kız onu öyle bir sarmalasın ki yaşamı aşka karışsın. Adamda kızı öyle bir sevsin ki aşk varlığından...