''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

15 yaşındayken hayat nasıldır, bilirsiniz. Okul, dersler, aile ve sosyal medya. Her gün yaşadığı aynı monotonluktan sıkılmak da bunların içerisine dahil. Fakat bu genç kız, vücudundaki tersliklerin bir süredir farkında. Araştırmaya karar veriyor ve bulduğu sonuçları ailesiyle paylaşıyor. Hastaneye gittiklerinde, bir sürü işleme tabii tutuluyor. Sonuçlar geliyor; kanser kanında. Bade, daha ne olduğunu anlayamadan hastaneye yatırılıyor. Koluna girip çıkan iğneler, serumlar, saçları olmayan maskeli çocuklar ve çaresizce bekleyen ailesi... Korkuyor. Hem de hiç olmadığı kadar. Ve elindeki tek şansın güçlü olmaktan ibaret olduğunu da biliyor. Eline laptopunu alıyor ve yazmaya başlıyor. Sahip olduğu blogundaki takipçilerine hikayesini anlatıyor. Ve hikayesinin başına şu notu düşüyor; "Birazdan okumaya başlayacağın hikaye; kanser bir kızın hayatı olacak. Hayır, hayır. Bu bildiğin ve yalanların yazıldığı kanser hikayelerinden biri değil. Bu hikayenin bir özelliği var. Ne mi? Birazdan okuyacaklarının gerçek olması." ❁ [Bu isimle yazılmaya başlanan ilk hikayedir.] [Yayınlanma Tarihi: 29.06.16]

Tarihin Unuttuğu Kadın (yazar:meryemagus) hikayesinin akıllara kazınan sözleri ve diyalogları. 02.02.2016 \ 43 in tarihi kurgu

Edebi ve kurgusal yönü güzel olan hikayelerden birinin daha hafızalara kazınacak sözleriyle karşınızdayım

Saraya adımını atan herkes, karşısındaki ihtişama kaptırıyordu kendini. Hırs gözlerini boyuyor, ölümsüz hissettiriyordu... Sarayın kapıları bu defa geçmişine koşmaya çalışan birine açılmıştı. İhtişamında hapsolmak yerine kaçmak istemişti saraydan. Hayalleri uğruna her şeyi göze alacak kadar inatçı olsa da, saray aldığını bırakmıyordu bir türlü... "Tarih kitapları yalnızca imparatorları, kraliçeleri, prensesleri ve komutanları anlatır. Bilinmeyen kahraman anneler ve koca yürekli çocuklar hep unutulur." "Mutsuz bir imparator, hırslı bir imparatoriçe, yalnız bir prenses ya da istenmeyen bir prens olup tek alevle yok olacak o kitaplarda başarılarının olması, seni hayattayken ne kadar etkileyebilir ki! Sen, koca yürekli çocuğun kahraman annesi olarak kalbimde destan yazarken ne önemi var, kâğıt parçalarında yer almanın" #19 (Tarihi Kurgu) ✏ 08.07.2016 #18 (Tarihi Kurgu) ✏ 16.07.2016 #17 (Tarihi Kurgu) ✏ 19.07.2016

his paradise and her angel, to jeon_dae.

-Yanlızlığın tek güzel tarafı da ne biliyor musun? dedi genç kız narin ve hüzün dolu sesiyle. =ÖZGÜRLÜK İkisi de cevabını bildikleri soruyu aynı anda yanıtlamışlardı. Bu onların kendilerini avutma şekilleriydi. Birbirlerinin gözlerine derince bakıyorlardı şimdi. Çünkü birbirlerinin gözlerinde hergün aynada gördükleri o acıyla karşılaşmışlardı. Oğlan inceltmeye korktuğu sesini kalınlaştırarak konuşmaya başladı: -Hayat hiçbirimze adil davranmadı.Ama önümüze koyulan duvarları aşmak bizim elimizde. Tıpkı karanlıkla boğuşan yıldızlar gibi. Onlar önünü aydınlatmayı başardı. Tıpkı bizim yapacağımız gibi...

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

Bangtan'ın geçici menajeri olmakta ne gibi bir sorun çıkabilirdi ki? |Tür: Komedi| Story by Divörz. Başlangıç: 7 Eylül 2014 Bitiş: 8 Eylül 2019

AŞKI SOMUTLAMAK ZORDUR, BEN ELİMDEN GELDİKÇE KELİMELERE DÖKMEYE ÇALIŞTIM