Benan ve Barın'ın hikayesi. Yetişkin içeriklidir. Sevdiğiniz kadın tarafından terk edildiniz mi? Ben edildim. O gitti, ben yıkıldım. O gitti, ben eksik kaldım. O gitti, ben bittim. Şimdi kendime verdiğim tek bir söz var; Yerin yedi kat dibine de girseler sonunda canımdan da olsam onları bulacağım!

Türkiyeden ayrılmak üzerelerken karşına dikilmişti Yusuf ve sadece "Neden?" demişti. Nereden haber almış, onu nasıl bulmuştu hiç bir fikri yoktu. Yonca'nın cevabı ise tüm köprüleri yıkmıştı "Artık seni istemiyorum!" Yusuf boncuk gözlü kadını değiştiren şeyi deli gibi merak etti ama sustu. Serdar yüzünde saygılı ama pis bir gülümseme eşliğinde onları birbiriyle tanıştırmaya kalktı. "Merhaba Yusuf bey, düğünüme beklemiştim ama gelmediniz. Babanızdan iyi dilek ve temenni haberlerinizi aldım, çok teşekkürler..." O an Yusuf neye uğradığını şaşırmışsa da üstelememişti. Onu ne hakla pansiyondan aldığı, nereye götürdüğü ve neler konuşulduğunu sorgulamak aklına dahi gelmedi. O dilek ve temennileri, Yonca ile Serdar'ın resmini görmeden ettiğini söyleme gereği de duymamıştı. "Tekrar tebrikler Serdar. Allah bir yastıkta kocatsın!" deyip, arkasına bile bakmadan dönüp gitmişti. Tüm Hakkı Saklıdır ©

"Berrak, ölen dedesinin vasiyeti üzerine kısa bir süreliğine yaşadığı şehirden ayrılmak zorunda kalmıştır. En kısa sürede de döneceğini zannetmektedir. İki gün, bilemedin bir hafta kalıp dönecektir. Ama kaderin çarkı hiçbir zaman beklentilerimiz yönünde dönmez, onun da dönmeyecektir. Gittiği yerde onu; tek başına altından kalkılması güç mücadeleler beklemektedir. Huysuz, yaşlı bir kadın, mutaasıp bir köy halkı. Elinde ise eğri büğrü bir anahtar ve Berrak. --- Tibet, hiç ummadığı anda hayatına giren Cesur bir Güzel'le, o anahtarın kıvrımlarını yüreğinde hissedecek. Ve açılan kapıdan sızan aydınlık gözlerimizi kamaştıracak..."

"Sabaha kadar konuşmanın sabaha kadar sevişmekten daha tehlikeli olabileceğini kim tahmin ederdi ki? Her gece çiftliktekiler uyuduktan sonra Elif gizlice odama gelip yatağın diğer ucuna geçiyordu. Işıkları yakmayı hiç teklif etmemiştim, o da durumdan şikayetçi değildi. Binbir gece masallarındaki gibi karanlıkta başlayıp aydınlıkta son bulan gece buluşmalarıydı bunlar, ve nedense gizli kalmasını istemiştik. Oysa ortada gizlemeyi gerektirecek bir şey yoktu, onca gece yanımdaydı fakat elim onun eline bile değmemişti. Biz sadece konuşuyorduk... Sadece konuşuyorduk ve sanırım tüm sorun buydu. Belki konuşmak yerine sevişseydik bu kadar kök salmazdık birbirimize. Ben bile anlatacak bu kadar çok şey biriktirdiğimden habersizdim. Konu konuyu, kapı kapıyı açıyor ve konuştukça söylenecek daha fazla söz açığa çıkıyordu aramızda. Bazen attığımız kahkahalar duyulmasın diye ellerimizi ağzımıza kapatmak zorunda kalıyorduk. Bazense Elif mutfağa inip gizlice yiyecek bir şeyler getiriyordu ikimize. Biri duyar diye ekmeği bile sessizce böldüğüm, çocukluğumdan bile daha çocuk olduğum, hayatımda ilk kez bir kadının yüzünde kaybolduğum gecelerdi. Bir erkeğin neden binbir gece boyunca masal dinlemek isteyebileceğini ilk kez o gecelerde anladım. Ve tarihteki onca adamı eline kalem almaya iten, tüm bunları bana yazdıran şeyi ilk kez o gecelerde buldum. Bazen bir kahkahanın ortasında, bazen birbirine çarpan iki bakışta, bazense saçını kulağının arkasına sıkıştırmasını izlerken ansızın beliriveren o sızıyı... İçimdeki edebiyatı uyandıran bir ağrıydı bu. İnkâr edip kaçsam da, durup kapılsam da gözlerine bakarken hissettiğim gerçek hiç değişmiyordu. Elif bir Balkan ağıdı gibi göğsümde büyüyordu."

12.04.21

‼️Not : Hikâye, eski zamanda GEÇMEKTEDİR. * "Hatırlamıyor musun gerçekten? Askerlerini,bu dağdan başka hayata sahip olduğunu..Beni ?" Sesim titredi.Kirpiklerim tuttuğu yaşla ağırlaştı. Ellerim hala ellerinin,aynı zamanda başının üzerindeyken kafasını sağa sola salladı.Yanağımdan yaşlar yuvarlanırken gözleri oraya kaydı. "Hatırlamıyorum ama...Âşinayım yüzüne.Birçok kez fotoğrafına bakarak uykuya dalmışım gibi tanıdık yüzün..." by;Glayol *BU İSİMLE WATTPAD'DE YAYIMLANAN İLK KİTAPTIR.* •Başlama tarihi,Ekim 2021. 🎉 'Sevda' kategorisinde #1 'Eski' kategorisinde #1 'Çift' kategorisinde #1 'Komutan' kategorisinde #2 'Asker' kategorisinde #2 'Romantik' kategorisinde #5 'Tutku' kategorisinde #5 'Wattys' de #1 ❤️

0552... : Bende var senden bir yara. 0552... : Zor ama sen sar bir ara. O bana Kırlangıç dedi ben bana biçtiği altı aylık ömre razı oldum. Siz hiç en olmayacak adama aşık oldunuz mu? Ben oldum. En kötüsüyse o adamın da beni canını istesem verecek kadar çok sevmesiydi. Ben bir adamın kırlangıçıydım, adam ise gökyüzüm. *Yaş Farkı İçerir*

Hazinedarların küçük kardeşi Nehir, abisinin gölgesi altında kalmaktan dolayı oldukça şikayetçiydi. Abisi her işine karıştığı gibi ona uygun olan bir eş adayı bile belirlemişti. Nehir için bu bardağı taşıran son damla olmuştu ama abisi hala bundan haberdar değildi. Genç kadın zeki ve belli bir derinliği olan adamları her zaman önde görürdü. Kendisine kakalanmaya çalışılan adam aptalın tekiydi ona göre. Bir lansmanda karşılaştığı yabancı bir adam hem dikkatini hem de öfkesini çekti. Tesadüfler onları bir araya getirirken Nehir, onunla birlikte abisinin inşa ettiği zincirleri kırma cesaretinde bulundu. Ne var ki abisi önüne yine engeller koyacaktı. "Bunu anlatmak için mi geldin?" "Nehir ben sadece dürüstçe tüm ayrıntıları bilmeni istiyorum." "Onu gönderebilirdin! Bu bir sebep değil." Nehir'in bu hızlı çıkışı Timuçin'i şaşırttı. "Bir sebep..." "Dinlemek istemiyorum, istemiyorum..." diyerek sözünü böldü Nehir. Sebepler istemiyordu. Eğer onu gönderebilecek cesareti yoksa demek ki o ilişki tam anlamıyla bitmemişti. Nehir gitmek için bir adım attı ama Timuçin hemen önüne geçti. "Beni dinleyeceksin!" dedi kararlı bir ses tonuyla. "Çekil önümden." "Çekilmiyorum." "Bağırırım yoksa." "İstediğin kadar bağır seni susturabilirim." "Nasıl?" "Böyle..." Timuçin onu gördüğü andan beri yapmak istediği şeyi yaptı. Nehir afalladı ve ne yapacağını bilemedi. Bir öpücüğü asla düşünmemişti.

M.S 680 yılında 'Börü Budun' ismi ile doğdular. Kutluk Kağan tarafından kurulan, Devlet'in zor günlerine destek çıkan, Devlet yıkıp Devlet kuran Aksakallılar'ın önderliğinde, Türk-İslam toprakları ve milleti uğruna ailesinden koparılıp ölüm makinasına dönüştürülen çocuklardır KARA MUHAFIZLAR! Adım Soyadım Rahman ALGANOĞLU! 12 yaşındayım. İki yıl önce, aynı beşikte sallanarak büyüdüğüm arkadaşım Koray ile birlikte okulumuzun önünden kaçırıldık. Hayatımda ilk defa deniz ile tanıştığım yer bu uçsuz bucaksız, yosun kokan ada olmuştu. Filmler ve kitaplar'ın doğru söylediğini, deniz suyu'nun tuzlu olduğunu Korhan Yüzbaşı'nın uyguladığı işkence eğitiminde anladım. 'İşkence anında sevdiklerinizi getirin aklınıza. Canınız az acıyacaktır.' diyorlardı. Ama bilmiyorlardı ki; Annem'in yaşlı gözleri aklıma geldiğinde daha çok yanıyordu canım. Burada öğrendim. Uzaklarda! Çok uzaklarda sevmemiz, uğruna canımızı, ailemizi fedâ etmemiz gereken Vatanımız varmış. Ben, mahallemizdeki Karakolda nöbet tutan asker Abilerime bakıp selâm verdiğimde; 'Allahım inşAllah ben de asker olurum.' diye dua ederken hayâl ettiğim bu değildi. Biz farklı olacağız. Fırtına olup eseceğiz, kan içip kin kusacağız. Adı Soyadı : Rahman ALGANOĞLU Yaş : 22 Kod Adı : KaraBasan Rütbesi : ALFA Görev Yeri : Doğu Türkistan Görevi : İNFAZ * Not: Kahramanlarımız'ın gerçekten yaşanmışlıkları ile harmanlanmış, uzun bölümleri'nin gerim gerim gereceği bir genel kurgudur. * İçerisindeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür...

Bu kitapla bambaşka bir töre hikayesi okuyacaksınız. Bol kahkahalı kimi zaman gözyaşları içinde kimi zaman da öfkeleneceksiniz. Ama bir karakter var ki o sizden biri. Onu seveceğinize emimim. Ezman okumak için gittiği ve orada kalıp çalışmaya başladığı İngiltere'den Mardine yaz tatiline gittiğinde berdel kararıyla Asmin ile evlenmek zorunda kalır. Ne Ezman bu zamana kadar izleyip okuduğumuz bir ağa ne de Asmin boynu bükük bir berdel gelinidir. Ezman başta bu evliliği kabullenmek istemez ve Londra'ya kaçma planları yapar. Sizce bunu başarabilecek mi? Her ikisi de bu kadar alışagelmişin dışında bir karaktere sahipken, evlilikleri ayakta kalabilecek mi? Ezman Ağa'nın ve Asmin'in berdel hikayesini okumaya, okurken hem gülüp hem ağlamaya var mısınız?