Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Bir kaza ve bu kazadan önce açığa çıkmak üzere olan gerçekler. Eşine çok bağlı olan bir adam ve eşinin ölüm sebebini araştıran iki komiser Yekta ve Deniz. Bir kişiye aşık olduğunuzu nasıl anlarsınız? Ya aşk sandığınız şey hayatınızı cehenneme çeviren bir takıntıysa ve siz de lanet bir takıntılıya dönüşmüşseniz... -Gerçekler açığa çıktığında da beni sevecek misin sevgilim?

Minibüsün camına başımı yasladım. Müziğin sesini açıp şoförün açtığı arabesk şarkıyı bastırmak için özel çaba harcıyordum. Maalesef ki başarılı olduğum pek söylenemezdi. Başımı cama tekrar çevirip dışarıyı izlemeye koyuldum. Nereden bilecektim bu izleyişin başıma dert açacağını? Sırtını ağaca yaslamış saatine bakıyordu. Kafasını kaldırdığı an cama yapıştım. Bu arada araba gitmeye devam ediyordu. Uzaklaşmaya başlayınca kendime geldim. "Durdur arabayı!" diye çığırdım. Minibüs şoförü söylene söylene arabayı durdurdu. Ben kendimi ne sanıyordum acaba? Amerikan filminde falan mı? Neyse bunu düşünmek için vakit yoktu. Arabadan atlayıp geriye doğru yürümeye başladım. Gözlerimi tek bir noktaya sabitlemiştim. Yürümeye devam ettim fakat bacaklarımı hissetmiyordum. O çatık kaşlar, büyük dudaklar, simsiyah gözler... Yakalaştıkça güzelleşiyordu. Sonunda yanına kadar gittim. Gerçek olduğuna inanamıyordum. Anlamam için tek seçenek vardı: yüzüne dokunmak. Hayran gözlerle ellerimi kemikleri belli

Kötü çocuklar, kötü kızlar, katiller veya hırsızlar... klasik isimlerin dünyayı kirlettiği zamanda en ücra köşede bulunan Cadde'den kan dondurucu bir hikaye... Arkadaşlık gücünü, iradeyi ve güven meselelerini sorgulamanızı sağlayacak. x-x-x ''Siz kötü bile değilsiniz, sadece kolay pes edip kararmış insanlarsınız.'' x-x-x ''Cadde eviniz olsun !'' diye bağırdı, elini havaya kaldırıp. İşte o zaman kalabalığın neden coşku içinde, ''Cadde bizim evimiz.'' diye bağırdığını anlamıştım. Onlar, evlerini korumaya çalışıyorlardı.

Bazı insanların hayata geliş amacı farklıdır. Kendi kaderlerini çizmek için değil, başkalarının kaderlerini korumak için bu dünyaya gelmişlerdir. Kendini feda etmek, bazen de zorla kendinden vazgeçmek durumunda kalmışlardır. Bu kitapta, kendi kaderini çizen birini değil, hayatı uğruna çevresindekileri koruyan birinin yaşamını okuyacaksınız.

Bir insan nasıl kendi acısından zevk alabilir? Soruyu düzeltiyorum; Genç bir kız gölgede sürdüğü hayatına kendisinden daha karanlık bir insanı nasıl sokabilir? - "Şu akan kanı görüyormusun? İşte bu benim tek eğlencem." "Biliyorum, benimkide sen olacaksın.." - DİPNOT: Bu hikaye kötü çocuk/masum kız tarzı bir hikaye değildir. - KORKU #1 PARANORMAL#1

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

İstanbul'un Belalı Kız Tayfasıyla tanışmaya hazır mısınız? Özge, Sena, Doğa, Öznur ve Hilal'in çapkınlıkları, manyaklıkları, eğlencesiyle tanışmaya hazır olun. Onlar sadece Ailelerinin yanında hanımefendiler... İstanbul'un Belalı Tayfasıyla tanışın... -BELALI TAYFA İŞ BAŞINDA- Tamamen eğlenceli amaçlı yazılan kendinizden bir parça bulabileceğiniz bir hikaye. Bakmadan geçmeyin... Kızlarımız sizi bekliyor... ©TümHaklarıÇantamdaSaklıdır© + 28.02.2015 + 11.50 +

Ruhumu hergün öldüren bir adam neden bedenimi ister ki? ° ° ° Belkide hiç kavuşamayacağım birini sevmemeliydim. 20 .04 .2015 | A