Ένα ατύχημα , πέντε ζωές που χάθηκαν αναμεσα σε άλλες εκατοντάδες . Ένα μίσος που βασανίζει μια παιδικη ψυχή , μια άγνοια που πνιγει μια άλλη . Δυο κόσμοι διαφορετικοι που συγκρούονται , ένα πάθος που γεννιέται μέσα από στάχτες , που πτοσπαθει να πνιγει , να χαθεί αλλά κανένας δεν ξέρει εάν θα επιβιώσει . «Ποσά θες για να τον ξεμπλέξεις από όλο αυτό.» «Δεν θέλω χρήματα Ophelia .» Ο τρόπος που έλεγε το όνομα της την έκανε να ανατριχιάζει ολόκληρη . Ακόμη και εάν δεν τον είχε ξανασυναντήσει ποτέ στι ζωή της . Τα γαλάζια μάτια της σηκώθηκαν για να τον κοιτάξουν παραξενεμενα « τότε ; πρέπει να σώσεις τον αδερφό μου ! Εξαιτιας σου έμπλεξε !» Του φώναξε θυμωμενη . Δεν ήξερε για ποιον λόγο όμως αυτος ο άνθρωπος της έβγαζε μια πρωτογνωρη επιθετικότητα . « θα το κάνω ... όμως όχι με το αζημίωτο .» « σου είπα να σου δώσω χρήματα . Έχω όσα θες .» « άλλο θέλω από εσένα .» Η ανάσα της κόπηκε , η καρδιά της άρχισε να χτυπάει ακανόνιστα . « τ..τι ;» Γιατί τραύλιζε ; « θέλω να μου ανήκεις ... στα πάντα , θέλω την ελευθερία σου Ophelia .» Της απάντησε καιως άφησε τον καπνό να βγει από τα ρουθουνια του . Το χαμόγελο του ήταν διά

Το άγγιγμα του.... αυτή η ζέστη που προσφέρει.... είναι το μόνο που θυμάμαι από εκείνον.... Υπάρχεις κάπου...ακόμη και εάν δεν σε θυμάμαι υπάρχεις.... . . . . . "Θα το κάνω!" " Κάντρα ! Δεν μπορείς να το κανείς αυτό!" Γύρισε να τον κοιτάξει χαμογελώντας του καθησυχαστικά. "Όλα θα πάνε καλά Μπρέντον...." "Εξοχή επιλογή κόρη μου... θα φύγεις με τον αδερφό σου αύριο για το βασίλειο της Ελιστέα... ο πρίγκιπας ανυπομονεί να σε γνωρίσει" . . . . "Το βασίλειο της Σελίνης σε χρειάζεται Κάντρα, μια μέρα θα είσαι η μόνη σωτηρία του κόσμου μας... μην το ξεχάσεις ποτέ σου αυτό" "Τι σημαίνει σωτηρία μαμά;" "Είσαι πολύ μικρή ακόμη μικρό μου αστέρι... και ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να μάθεις τι σημαίνει σύντομα....λοιπόν ποιο είναι εκείνο το αγόρι που γνώρισες;"

Το χέρι του είχε τυλιχτεί γύρω απο τον λαιμο της σφίγγοντας την διαρκώς,χωρίς έλεος καθώς έμπαινε ξανά και ξανά μέσα την με περισσότερη βία. Δεν υπήρχε πάθος, συναίσθημα , ευχαρίστηση. Ήθελε μόνο να την πονέσει και το κατάφερνε. Την πονούσε για όλα όσα είχαν γίνει, για όλα όσα την κατηγορούσε. Τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της σαν ποτάμια ορμητικά, δεν έκανε καν τον κόπο να τα σταματήσει. Δεν μπορούσε να κρυφτεί από εκείνον, όσο και εάν ήθελε να φοράει την σκληρή προσωπίδα της. «Γιατί έφυγες τότε αλισια... μιλα!» Ξανά μια δυνατή ώθηση, πως γινόταν να νιώθει καλά μέσα από όλο αυτό. Ήταν φανερό πως την χρησιμοποιούσε, πως ήθελε την εκδίκηση του. Δεν του μίλησε, μόνο συνέχιζε να τον κοιτάζει πεισματικά. Δεν μπορούσε να του πει όσο και εάν το ήθελε. «Δεν θα μιλήσεις; Δεν θα αντισταθείς; Πες κάτι γαμωτο!» «Αυτή δεν είναι η συμφωνία μας κύριε Sanchez; Εσυ με πηδάς και εγώ έχω τα χρήματα που χρειάζομαι για τον πατέρα μου.» Του είπε στεγνά κλείνοντας έντονα τα μάτια της για να μην την καίει το βλέμμα του. 🔞mature content

Ένας εγκληματίας... Μια επιχειρηματίας... Ένα συμβόλαιο θα τους αναγκάσει να μείνουν για έναν χρόνο μαζί... Τι θα μπορούσε να συμβεί μέσα σε έναν χρόνο;... Και τι πραγματικά κρύβει αυτό το συμβόλαιο; Απόσπασμα: (φοβάσαι;) Ρωτάει σιγανά ενώ βαδίζει αργά προς το μέρος μου... Κάνω δύο βήματα πίσω και κολλάω στην κλειστή πόρτα (ο όχι) Να πάρει γιατί τραυλίζω;... Πλέον στέκεται μπροστά μου και τοποθετεί της παλάμες του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου (τότε θα σε κάνω να με φοβηθείς μικρή) Ψυθιρίζει πάνω στα χείλη μου και νιώθω την ανάσα του να με καίει.

Η Νοελια απο τότε που ήταν μικρό κορίτσι ονειρεύοταν να περάσει στη σχολή που ήθελε και να φύγει απο το απεχθές ορφανοτροφίο στο οποίο μεγάλωνε μετά το θάνατο της μητέρας της. Οταν πλέον τα καταφέρνει οι ελπίδες τηε αναπτερόνονται και το μέλλον της φαίνεται αισιόδοξο .Μέχρι που ο έρωτας της χτυπάει την πόρτα όταν στη ζωή της μπένει ο Αντωνης Χατζίου γνωστός ως ο νεότερος πλούσιος επιχειρηματίας καθώς στα 29 του χρόνια διευθήνει ήδη έναν κολοσσό επιχειρήσεων . Ο Αντώνης έρχεται να εισβάλει στη ζωή της και την κάνει άνω κάτω.

"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζεισον, μπορεί να έλειπα αλλά ξέρεις πολύ καλά τους λόγους που μπήκα στη στενή... Όσο για την μικρή σου ερωμένη ,δεν δίνω δεκάρα τσακιστή, μια απλή παρατήρηση έκανα. Όταν σε άφησα πίσω θυμάμαι πως ήσουν ακόμα κουτάβι...." "Το κουτάβι έγινε λύκος , και τώρα γάμησέ την, πάμε να τα πιούμε και να γιορτάσουμε την απελευθέρωση σου !" Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα Ενημερώνω πως θα υπάρχουν σκηνές βίας. Έχει ήδη κατοχυρωθεί σαν άνω των 18 ! Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Επίσης για μερικούς "καλοπροαίρετους" όπως έγινε με το βιβλίο της Καταλινας να ενημερώσω πως όσες φορές κι αν κάνετε αναφορά έχω ήδη αποστείλει κομμάτια της που θα περαστουν αργότερα για έλεγχο και πήρα έγκριση... Καλή ανάγνωση λοιπόν!!!

Μείνε... είπα κι εκείνος γέλασε. Πόσο αστείο του φάνηκε να με βλέπει να υποφέρω; Πόσο άρρωστο ήταν από την πλευρά μου να ψελλιζω αυτες τις λέξεις.... Για εκείνον ήμουν ακόμα ένα θύμα στο κατεστραμμένο και διεστραμμένο μυαλό του .... Η έτσι πίστευα... Για εμένα ήταν όλα όσα κορόιδευα και καταδικαζα... Όλα οσα απαρνιομουν... Η αυταπάρνηση έγινε ανάγκη.... Και ο βιασμός καθημερινότητα.... Ξερω το πρόσωπό πίσω από τη μάσκα. τον ακούω όμως... τον ακούω να παλεύει με την αρρώστια του κάθε βράδυ πριν έρθει στο δωμάτιο μου ... Με λένε Ρενατα.... Και πάσχω από το σύνδρομο της Στοκχόλμης.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Τύλιξε τα μακρια της δάχτυλα γύρω από το ύφασμα της γραβάτας του , σίγουρα θα κερδιζε το στοίχημα... Έβλεπε στο μυστηριο βλέμμα του τον πόθο και αυτό της ηταν αρκετό... Τον τράβηξε προς το μέρος της, έκατσε πανω στο γραφείο και άνοιξε τα πόδια της. Εκείνος την κοιτούσε ανέκφραστος. Η φούστα της είχε ανέβει αρκετά δίνοντας του όση θέα ήθελε αλλά δεν μπήκε καν στο κόπο να κοιτάξει. "Πιστεύω πως μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση ανάμεσα μας κύριε καθηγητά,δεν συμφωνείτε;" τον τύλιξε με τα πόδια της, ένιωσε στα μπούτια της το μόριο του . Πίστευε πως κέρδισε... Τοποθέτησε όμορφα το χερι του στο λαιμό της και το έσφιξε, τόσο οσο χρειαζοταν για να την κάνει να καταλάβει πως δεν πρέπει να παίζει μαζί του . "Αν στα επόμενα 10 δευτερόλεπτα δεν εξαφανιστείς...." είπε και με το αλλο χέρι ξεκουμπωσε το πουκάμισο του. Το κλειστό μάτι με το καρφωμένο στιλέτο που υπήρχε σχεδιασμένο στο στήθος του έφτανε για να την τρομοκρατήσει .... 5 δευτερόλεπτα αργότερα βρεθηκε εξω από την αίθουσα.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story

Δυο αντρες την διεκδικούν. Αναγκαζεται να διαλεξει αυτον που δεν αγαπαει και πληγωνει τον ερωτα της ζωης της. Τι θα γινει οταν εκεινος γυρισει μετα απο 5 χρονια στην ζωη της θελοντας εκδικηση; Θα νικησει η αγαπη η το μισος; πως θα αντιδρασει στο μυστικο που του εκρυβε τοσα χρονια; θα την μισησει η θα την αγαπησει περισσοτερο;