Wiele było pięknych kobiet. Miał je wszystkie. Miał, władał, posiadał. Złoto, jedwab, diament, stal. Śpiew słowika. Wiele oczu go widziało. Wszystkie należały do niego. Patrzyły z uwielbieniem. Tak jak im kazano. Patrzyły, z głową pochyloną. Któż jest tego godzien? Spojrzeć w oczy pana? Był podziwiany. Był potęgą, prawem, władzą. W wiele oczu patrzył. Wiele w nich widział. Barwy, odcienie. Szmaragdy, szafiry. Żadne takie same. Ale każde patrzyły z uwielbieniem. Tak jak nakazano. Patrzyły uniżenie. Niegodne jego spojrzenia. On patrzył wzrokiem władczym. One uwielbiały. On nie miłował żadnych... Lecz co zrobi PAN nasz, Gdy spojrzy w oczy inne? Nieznane i zimne. Patrzące z nienawiścią. W oczy barwy pięknej. Wcześniej niewidzianej. Oczy bezimiennej. Ale tylko dla niego, Skrytej w tajemnicy. W oczy w których ziemia z niebem się spotyka. W których brak uwielbienia. Jedynie pogarda... _____________________________________ Wszelkie prawa zastrzeżone.

Londyn. To miasto mnie przytłacza. Cóż więcej mówić dopiero się przeprowadziłam i nie umiem się odnaleźć. Przez ostatnie wydarzenia moje życie odwróciło się o sto osiemdziesiąt stopni. Nie była to dobra zmiana... Ale cóż, ja już tego nie pamiętam. Nie pamiętam dawnego życia... Nie pamiętam jego...

Pozorne szczęście i złudne poczucie bezpieczeństwa uleci z jedną chwilą, ustępując miejsca nieuniknionej tęsknocie... Strach przed poznaniem przesłoni racjonalny sposób patrzenia na świat... Egzystencja skupi się nieświadomie na ciągłej tułaczce po upragniony spokój... Wewnętrzne milczenie stanie się niechcianą codziennością, do której boi się przyznać... A to wszystko... Bo potrzebuje ratunku _________________________ Praca biedrze udział w konkursie literackim zorganizowanym 'Splątane Nici' organizowanym przez @adriananitniteczka.

"- Masz 25 dni. - Ale na co? - Na rozkochanie w sobie tej suki Zoe."

Starasz się zapomnieć, żyć jak dotychczas. Zamykasz oczy, jakbyś chciała usnąć, ale szybko uświadamiasz sobie, że to niemożliwe. Noce są najgorsze. Leżysz sama w łóżku i przewracasz się z boku na bok, starając się wmówić samej sobie, że jego tutaj nie ma - już odszedł. Dobrze wiesz, że okłamujesz samą siebie. Trafiasz do ludzi, którzy mówią że są w stanie ci pomóc. Szybko uświadamiasz sobie, że i tak nie pozbędą się go z twojej świadomości. W końcu uczysz się z nim żyć. Jednak znów coś idzie nie tak i on wraca, jako pierwszy. Każdy kolejny dzień jest walką o przetrwanie, oddech, uderzenie serca. Dobrze wiesz, że jest przy tobie cały czas - od świtu aż do zmroku i przez całą noc. Widzisz go w lustrze, kałuży, nawet innych ludziach - twoje oczy nie mogą się go pozbyć. W końcu pojawia się ktoś, kto pomaga ci go przezwyciężyć, za kogo jesteś w stanie oddać życie. Czy w końcu zaczniesz funkcjonować normalnie? Czy strach da ci spokój i pozwoli kochać? (c) Jesica Evans 2014 Twitter: @imnightmarexx Blogger: http://ksiezniczka-i-kryminalista.blogspot.com/ Okładka: LittleLittleLittle

Poczułem silną więź. Wiesz jak to jest, gdy kogoś kochasz? Nie chcesz pozwolić, aby odszedł. Trzymasz ukochaną przy sobie, bo jest twoim światem. Ona była moim światem. Prowadziła przez mrok, chwytała za rękę nad przepaścią. Nie oddalała się. Nie mogłem żyć...nie mogłem żyć bez niej. Byłem ślepy przez miłość, głuchy przez miłość, nienormalny przez miłość. Ona nie wiedziała. A może wiedziała? Nie mówiła. Dlaczego? Nie powiedziała "kocham cię", a ja wariowałem. Chciała mnie zostawić. Po tym co przeżyliśmy, po tym co przeszliśmy. Chciała odejść. Ale nie mogłem na to pozwolić. Klęcząc na zimnej posadzce, błagałem szeptem, aby została. Trząsłem się ze strachu. Łzy płynęły. Nie wstydziłem się tego. Bez niej i tak byłem nikim. Cisza wypełniająca pokój była niezwykle irytująca. Zwykle ignorowany przez wszystkich zegar wydawał się być najgłośniejszą rzeczą na świecie. Tik. Tak. Tik. Tak. I tak w kółko. Zacisnąłem mocno powieki, starając się uspokoić. Wdech i wydech. Muszę być opanowany. Spokojny. Ale to takie trudne, gdy ona leży obok. Oddycha równomiernie. Mój mały aniołek. Tylko mój. Mam nadzieję, że mnie zrozumie. Jeszcze nigdy wcześniej nie rozmawialiśmy. Ale to się zmieni. Mamy czas... zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=0Z5t6EhU1WY (zamiast harryego, zayn)

Ośrodek nosicieli. Ośrodek splugawionych. Ośrodek opętanych. Wiele nazw na jedno miejsce, w którym ONI przebywają. Przebywali tam długo, oczekując dnia, w którym rozegra się wszystko. Aż dostali znak. Znak, który kazał im się przygotować. Bo ON nadchodził. W furii, nienawiści i potędze. Opowiadanie zawiera wulgaryzmy, sceny erotyczne, porusza tematy opętania (bez obrażania religii). okładka: FortunateEm ♥ 70tys. wyświetleń - 4.04.2018r. 80tys. - 20.07.2018r. 100tys. - 1.05.2019r. !!!

Zobaczyli się znowu po dwóch latach. On nie wiedział, że mu coś zabrała. Coś, co było bardzo istotne. * Przykro mi, że musisz robić wszystko, by być na szczycie. (c) H-yuna 2016

Wiesz, co ci powiem przyjacielu? W sumie to planowałem to wszystko. Chciałem by od ciebie odeszła. I zrobiła to. Ale teraz obawiam się innego, że dowie się o czymś czego nie powinna. Więc mam nadzieję, że ty jej w tym nie pomożesz.

ZAWIESZONE Jak bardzo człowiek, potrafi zniszczyć drugiego człowieka?