Yazar olmak için daha doğrusu bir kez olsun ismini raflarda görmek için can atan bir kadın; Dünya. Kendi halinde, gizemli bir adam; Evren. Ve adamın seçim senin diyerek sunduğu teklifi kabul ederse kadın, neler olur? Neler olmaz ki? En önemlisi Aşk olmaz mı... SEÇİM SİZİN...

Elime son kez alıyorum kağıt kalemi. Hayallerimi ipi kopuk bir uçurtmaya bağlıyor, hasretimi haşin dalgalara sarıp denize bırakıyorum. Yıldızlar sönsün istiyorum bu gece. Rüzgar ruhumun zindanlarını dağıtsın, ay seni fısıldasın, gece koynunda bizi saklasın istiyorum. Hiç birşey seni bana getirmez biliyorum ama.. Ben sana veda ediyorum... Kelimeler intihar ediyor yüreğimden. Dilimde sancılı bir ağıt, içimde canhıraş bir mücadele. Umutlar birer zehre dönüşüp, sızıyor parmaklarımdan bembeyaz bir sayfaya. Sayfa katrana bulanıyor, ben acıya.. Hayalleri olanlar değil hayalleri ölenler uyuyamaz yazıyor sokağın köşesinde. Saat 02:45 Uyuyamıyorum.. Hayallerim değil ben ölüyorum.. Yokluğundan miras kalan keşmekeş bir rüzgarda savruluyorum. Kah bir denize düşüp boğuluyor, Kah bir yangına kor oluyorum.. Yok oluyorum zemheri bir ayazda. Ama Kaptan Ben sana veda ediyorum.. Kalemimin değil ruhumun mürekkebi tükendi artık.. Her hikayenin bir kalanı olur ya hani.. Sen gitmeyi seçmişken ben bana biçilen Kalan'a boyun eğiyor, anılar büyütüyorum gönlü kırık saksılarda.. Ama Kaptan dedim ya; Ben sana veda ediyor, Ölüyorum Ölüyorum