"Bara girdiklerinde donup kalmıştı Dina. Melekler Kasabası Eden, isminin hakkını veriyordu. Her yerde melek figürleri ve dini semboller vardı ancak onu esas şaşırtan kocaman kanatları ile etrafta gezinen insanlardı. Onları görünce yüreği ağzına gelmiş, korkudan nefesi kesilmişti. Exael'in odasında, duvarda asılı duran melek kanatlarını görmüştü ancak duvarda durduğu gibi değildi. Cerrahi müdahale ile sırtlarına dikilmişti sanki kanatlar. Üstelik hepsinin odak noktası Dina'ydı, daha içeri adımını atar atmaz tüm bakışlar onun üzerine çevrilmişti. Hepsi birden üstüne atılıp onu oracıkta parçalayacaktı sanki. Neyse ki Exael'i görünce başlarını eğip geri çekilmişlerdi. "

Ariel Silverfang başını belaya sokmaya devam ediyor. Tekme. Ariel, bezgin bir şekilde göz kapaklarını kaldırırken karşısındakinin kim olduğunu biliyordu. Adamın yüzüne bakıp hafifçe gülümsedi. Tekmelerin, zincirler kadar acıtmadığını hala öğrenememiş miydi? Başını geriye yaslayıp huzurlu bir şekilde nefes almaya devam ederken; bunun adamı daha da sinirlendireceğinin farkındaydı. Burada olmayı o seçmemişti, başına gelenlerin hiçbiri onun seçimi değildi. Hala kendini huzurlu bir sahnenin içinde hayal ediyordu; etrafta kan ve ürkütücü yaratıklar yoktu. Güvendiği insanlar ona ihanet etmemişti. Mutlu bir şekilde kardeşine gülümseyip, ödevlerinde ona yardım edemeyeceğini söylüyordu. Sonraki tekme hayalleri yüzünden yukarı doğru kıvrılmış dudaklarına geldi. Unutmaması gereken şeylerden biri buydu, vaat edilen kişi olduğu iddia edildiği an hayalleri elinden alınmıştı. Ariel Le Fay, toprağın altında bir kutuya kapatılmış ve üstüne tonlarca kural yüklenmişti. İşkencecisi karşısında duran kayalardan birine çöktü. Onu izlemeyi severdi. Ariel, ona eski zamanlardan kalma bir Tanrıça tablosunu hatırlatıyordu. Burada alevlerin içinde bile Hades'in umutsuz aşkı Persephone kadar güzeldi. Evet!, diye bağırdı zihni. Ariel, Persephone'du. Bahar. "Bir canavar yarattım" dedi gülümseyerek. Kadın kapatmış olduğu gözlerini açarak ona baktı. Gözleri lacivertin en güzel tonunu taşıyor, adama asla ulaşamayacağı mutlu kıyıları hatırlatıyordu. Bir zamanlar kıpkırmızı olan dudakları şimdi soluk mor bir renk alsa da yine de güzeldi. Dudakları yukarı doğru kıvrılırken, adamın onu izlediğini fark etti. "Canavarı sen yaratmadın ..." cümlenin devamında onun adını söylemek istemiş fakat sözcükler yeniden karışmıştı. Düşüncelerini zincirleyen bu tılsımdan nefret ediyordu, adamın ismini bir türlü söyleyemiyor hatt

Omen Serisi -2- Fantastik İçinde #14 **Şeytan'ın yarattığı, buram buram tehlike kokan, dövme ve piercinglerle harmanlanmış bir İlk Omen'le aşka hazır mısınız?** Satan, egosu tahmin sınırlarını zorlayan ve karanlığın en dibinde yaşayan, ışığa herkesten daha fazla muhtaç duyan bir savaşçı. Lucifer'ın yarattığı ilk Omen olmanın verdiği özgüven ve artık mantığını sarsmaya başlayan karanlığıyla bilinen her şeyden çok daha tehlikeli... Onu karanlığından çekip çıkarabilecek ve ışığa kavuşmasını sağlayacak tek kişi ise ruh eşi...Sadece onun için,özel olarak var olan dişi... Umutsuzluğa yavaşça batmaya başlayan Satan, onun için yaratılmış eşiyle karşılaştığında onu da kendi karanlığıyla beraber yok oluşuna sürükleyecek miydi?Yoksa ona uzatılan ışığa elini uzatacak mıydı? Üstelik fazlasıyla hırpalanmış bu dişi onun dünyasına ayak uydurabilecek ve de en önemlisi Satan'ın kaba tavırlarına karşı dik durmayı başarabilecek miydi? Ama ilk Omen'in gözden kaçırdığı ufak bir nokta her şey için çok geç olabilirdi. ©Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde iznim dışında başka bir yerde paylaşılınamaz, kopyalanamaz ve çalıntı olayı yapılamaz.

Omen Serisi -1- Fantastik İçinde #21 **Şeytan'ın kanını taşıyan birbirinden ateşli Omenlerle tanışmaya hazır mısınız?** Yaşamını lanetliyle boğuşarak, kabullenmeye çalışmakla geçirmiş kana susamış vahşi bir savaşçı. Alexios. Merhamet duygusu zayıf, saldırgan ve tehlikeli bir adam, paranormal dünyadaki besin zincirinin en tepesinde yer alan, Lucifer'ın yarattığı Omen ırkının ilk öncülerinden biri. Acı, öfke, lanet. Alexios'u var eden kelimelerden sadece birkaçıydı. Bütün bir hayatı bu duyguların arasında gidip gelmekle geçmiş, gücü duygularından oluşan o kara çukuru sayesinde büyümüştü. Fakat birinin diğerinden farklı olmadığı, iblisleri avlamak için çıktığı sıradan sandığı bir gecede, aklını başından alan bir dişiyle karşılaştığında her şey değişecekti. Üstelik bu faniyi kısa bir anın büyüsüyle kendine bağladığında, en kötü hatayı yapacaktı. Ona gerçek dünyayı gösterecekti... ©Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde iznim dışında başka bir yerde paylaşılınamaz, kopyalanamaz ve çalıntı olayı yapılamaz.

KARANLIKLAR TANRIÇASI KAEDE'NİN EVRENİNE GİRİP SEVGİLİSİNİ KURTARMAYA ÇALIŞAN ACIMASIZ KAPTAN DESARİ, ONUN TUTSAĞI OLUR VE HEM KENDİSİNİN HEM DE SEVGİLİSİNİN HAYATINI KURTARABİLMEK İÇİN TANRIÇANIN BÜTÜN İSTEKLERİNİ YERİNE GETİRMEYE BAŞLAR. ANCAK KAEDE'NİN ONUNLA İLGİLİ BAŞKA PLANLARI VARDIR.

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi. Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için... Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi. Ama Mara ne annesinin söylediği gibi bir şeytan, ne de babasının söylediği gibi bir melekti. O Anahtardı. Cehennemin Anahtarı... Anahtar serisi 1. Kitap: Anahtar 2. Kitap: Mühür 3. Kitap: Araf 4. Kitap: Mahşer

Tanrı her şeyi görür ve duyar, dedi kaderin ipliklerini ören muhafız hafifçe gülümseyerek. Tanrı tüm duaları ve isyanları duymuş ve onun hamurunu yoğurmuştu. Ariel Le Fay'in doğacağı yüzryıllar öncesinden kehanet edilmişti. O, edilen tüm duaların ve isyanın karşılığı olarak doğmuştu. Dilenen tüm dileklerin beden bulmuş hali gibiydi fakat ona sorsalar sakin bir hayatı tercih ederdi. Kimse Ariel'e ne istediğini sormadı. Tanrı ona huzuru geçmesi gereken onlarca sınavın sonunda armağan edecekti.

Kahramanlığa giden yol bazen çok karanlık ve kanlıdır... Talek Shaknar Darak'ın ışık adına verdiği savaş cehennemin içinden geçmek gibi olacaktı. Her şeye rağmen içinde taşıdığı sevgi onu hiç tahmin edemeyeceği biri olmaya götürürken kabuslarında hep aynı kişi eşlik edecekti yolculuğuna; katledilen annesi. Karanlığı keşfettiğindeyse ona artık başka bir isim vereceklerdi : Karia, Kıyametinin Habercisi!

Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır. Cellatlar Serisi 1. Kitap - Büyük Av Bedenlerinin içindeki büyük kötülükten habersiz beş cellat ve kalpleri sevgiye aç, beş savaşçı kadın. Farklı yüzyıllarda doğdular ancak kader onları bir araya getirdi. Yüzyıllar öncesinde yaşanan büyük saldırı sırasında çaresiz kalan cadılar, insanları korumak için büyük bir görev üstlendiler. Dönemin en güçlü beş askerini seçip anılarını sildiler ve onlara güç bahşettiler. Artık cellada dönüşen beş asker iblisleri dünyadan yok edip yer altı dünyasının kapılarını kilitlediler. Ancak asıl tehlike bitmemişti. Gerçek tehlike cadıların, cellatlar üzerinde kullanmak zorunda kaldıkları kara büyüydü. Onlar nefes aldıkları her gün kara büyü yavaşça kalplerini ve gözlerini kör edecekti. Böylece cellatlar iblislerden de daha kötü yaratıklara dönüşecekti. Yenilmez, güçlü ve çekici beş adam. Bedenleri içindeki karanlığa teslim olmamak adına nefes aldıkları her an kendileriyle savaştılar. Geçmişe dair hiçbir şey hatırlamıyorlardı. Sadece bugünleri vardı. Kalpleri sevgiye mühürlenmişti. Aşk ve sevgi kavramının hayatlarında yeri yoktu. Sadece birbirlerini kollayacak ve düşüneceklerdi. Yüzyıllardır listelerindeki ölüm hükmü giyen canlıları tek tek katlettiler. Fakat bu kez listede isimleri yazan kişiler onlardı. Cellatları ise beş avcı kadının kendileriyle birlikte getirdiği saf, temiz aşktı... Tehlikeli, Güçlü, Acımasız, Çekici, ve Ölümsüz... Onlar Cellatlar! Ve Artık uyandılar.