"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Küçük alıntılar: ~ "Emret çiçeğim, tüm dünyayı önüne sereyim." "İzin ver sevdiğim, bir gülüşün için ömrümü ver." *** "Sana neden çiçeğim diyorum biliyor musun?" Yaralı ellerini göstererek hafifçe gülümsedi. "Benim çiçeklere alerjim var. Onlara dokunur dokunmaz ellerim tahriş oluyor. Sen de onlar gibisin. İstemeden de olsa bana zarar veriyorsun ama ben bana verdiğin zararı bile seviyorum. Onlardan tek farkın ne biliyor musun? Sana dokunurken canımın yanmasından değil, canını yakmaktan korkuyorum." Sessizce onu dinlerken konuşmaya devam etti. "Papatyalardan taç yapıp sana takamayacağım için özür dilerim." Yüzünde acılı bir gülümsemeyle ekledi. "Seni çok seviyorum Ateş Çiçeği. Bunu asla unutma." *** *Ateş çiçeği imkansız, zor aşkların sembolüdür* °Mafya severse kargaşa değil, aşk ortaya çıkar.° *** Bildiğiniz mafya kitaplarını unutun. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adamın hikayesini okuyacaksınız. ©Tüm hakları saklıdır. Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Keyifli okumalar :)

Dilsiz, sokak dilencisi olan Jeon Jungkook, yağmurlu bir günde ona şemsiye veren kişi sayesinde mucizevi bir şekilde kendisini 650 yıl öncesinde, Kim Taehyung'un krallığında uyanmış bulacaktır. Üstelik artık dilsiz değil, konuşabiliyordur... Semetae! Ukekook! Yan ship yoonmin Başlangıç tarihi: 31.08.2022 Bitiş tarihi: 18.01.2023

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.