«Και τι θα κάνω όταν φύγεις ;» ρώτησα ενώ καυτά δάκρυα έτρεχαν στα παγωμένα μάγουλα μου . «Θα με θυμάσαι.» απάντησε «Μα δεν θέλω να φύγεις!» ούρλιαξα . Έπιασα το πρόσωπο του στα χέρια μου και άρχισα να τον φιλάω . Θεέ μου , δεν θέλω φύγει ! Τον έδιωξα μια φόρα και το μετάνιωσα , δεν θέλω να φύγει. «Θα είναι το καλύτερο για εμά-» «Όχι για εμάς ! Για εσένα θα είναι καλύτερο.» φώναξα. «Για εμάς» ψιθύρισε ενώ απομακρυνόταν όλο και πιο πολύ. Και αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις που μου είπε πριν με αφήσει μόνη μου.Χρειαζόταν χρόνο να συγχωρήσει τον εαυτό του για τον πόνο που είχε προκαλέσει και του είχε προκληθεί. «Θα γυρίσω σύντομα» άκουσα την φωνή του να αντηχεί στα αυτιά μου , ήταν όμως όντως η φωνή του ή αυτό που ήθελα να ακούσω ;