Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

Yok olmak nasıl bir duygu? Peki ya yalnızlık ile ölüme terk edilmek? Veyahut koca şehirden kaçma isteği? Kendi idam sehpanda senden önce tüm hayallerini astın mı? Bileklerini kesmenin aslında bir boka yaramadığı zamanlar sabahlara kadar ağladın mı? O kadar gürültü arasında susarak anlaşılmaya çalışırken fark edilmemek seni de yordu mu? Eğer " Evet" diyebiliyorsan, bu kitabı okurken kulaklarından türküleri, şarkıları eksik etme. Ve sakın ağlamamazlık yapma. Unutma! Her bir satırında biraz eksilmişliğin gözyaşları var. Sen bu kitabı okumaktan çok yaşamaya bak. İntihar diyorsan eğer işte burada ruhun intiharı var. Kendini papatyaların her bir yaprağına adayanlara Umutsuzlarını yok edenlere Yalnızlıktan yastığına bağlı olanlara Sigaraya aşık olanlara Rakıyı susuz içenlere Hayatına Güneş doğmayanlara İnsanlardan nefret edip kitaplara sarılanlara Nefes almaktan yorulanlara Ve gecenin karanlığında kurdukları beyazlıkları kendi yok edenlere Son Buselere

Siktir et.

Gökyüzü bazen kararır.Sen hep mavi kal.

Sana demlenen şiirler var

İki dakika da dünyanın bütün ülkelerini üç kez didik didik inceleyip gezebilir misin? Bu Dünya'da imkansız belki ama ben Dünya'n dedim. Senin dünyan. Senin dünyanda her şey mümkün. Bir nevi geçmişim, geçmişin.. Geç kalmadığın tek şey geleceğindir. Ama unutmaman gereken bir geçmişin varsa.. En kötü anılarını bile hatırlamalısın. Unutmaman gereken şeyleri unuttuğunde neler olduğunu biliyorsun değil mi? Aslında bir çoğunu hatırlamıyorsun bile. Çünkü 'Geçmiş geçmişte kaldı, biz önümüz bakalım' diyorsun. Seni değiştiren geçmişindir. Geçmişini unutursan, yenilenmeyi hatırlayamazsın. KULLANILMAYAN ŞEYLER KAYBOLUR! -§

Keyfini çıkarabileceğin bir ankettesin , sadece doğruluktan şaşma . . .