Ipinanganak ang mga taong makasalanang nilalang, iyan lagi ang ipinapaalala ng mga kapatid ni Veronica sa kanya. That someday, the only human she trusted would eventually betray her. Syempre tinatawanan niya lang 'yun at laging sinasabing hindi mangyayari iyon. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana. Veronica found herself being betrayed by that human, Chad. Now, all she wanted was to kill him and to show him what the real Alchemist could do. Hindi lang siya basta marunong gumawa ng ginto at metal at kontrolin ang mga ito. She could also kill brutally with a smile on her face. Ngunit sa huling pagkakataon, pinaglaruan na naman siya ng tusong tadhana. Bruised and bloodied, Veronica teleported to finally go home. But what she saw the next day was not her home but a small apartment in a city she wasn't familiar and a half-naked man on the floor sleeping soundly. And what she discovered next made her scream. She was naked and was fucking powerless.

poems and shits.

He was an enemy. At kahit kailan hindi niya dapat ipakita ang kahinaan niya lalo na sa isang kaaway. "Scott.." Kumalabog ang dibdib niya nang makita ang pagsunod ng mga mata nito sa kanyang bibig papunta sa kanyang mga mata matapos niyang sabihin ang pangalan nito. "What the fuck do you think you're doing?" "I'm sealing the deal." "Sealing the deal?" Kumunot ang noo niya. "Betrayal means death.." he declared. "A-A-Anong gina - " Her eyes widened in surprise while her words were swallowed by Scott's mouth when he finally sealed the deal.

When everything got twisted, the best escape was to be born again. Nang magkaroon ng isang malaking away sa pagitan nina Selene at Artemis, ginawa ni Apollo ang lahat upang matulungan ang kanyang kakambal sa maaaring sasapitin nito sa kamay ng kanilang amang si Zeus. Artemis was born again, but Selene was not yet done with her revenge. She planned to make everything difficult for Artemis. The best plan was so simple. Make her the Mate of the well-known Beast on earth, Abiel.

Naamoy niya ito. Tila kauulan lamang, ang paborito niyang amoy sa umaga matapos ang isang malakas na bagyo ang pumuno sa kanyang sistema, ang amoy ng tsokolate at ng mga pahina ng mga libro. Naramdaman niya ang pagbasak ng kanyang sikmura. Bumilis ang tibok ng kanyang puso na tila tatalon na palabas ng kanyang ribcage. Tila bumagal ang takbo ng oras. Hindi niya na marinig ang sigawan sa labas ng tent, tanging ang mabibigat at mababagal na hininga na lamang ng lalaking nasa harapan niya. "Oh," biglang tumawa ang bampira nang matanto kung anong nangyayari. "He's your Mate, isn't he? Ngayon, gusto mo siyang iligtas? Kawawa ka naman pala. Nagkaroon ka ng Mate na mahina, actually mawawalan ka na rin ng Mate sa loob nang ilang minuto . . kaya bakit hindi ka na lang sumama sa akin? I'll be your Mate." "Tumahimik ka!" Dumagundong ang sigaw ni Lumi sa buong kagubatan. Natigilan si Marcus at nagtatakang tumingin sa babae na ngayon ay hindi pansin ang nag-iibang kulay ng kanyang mga mata. Mula sa pagiging asul nito ay nagiging kulay puti na ito. Purong puti. "I warned you." Huli na nang matanto ng bampira ang nangyayari at hindi man lang napansin iyon ni Lumi, bumagsak ang temperatura sa buong lugar. Nagsimulang magkulay puti ang mga hibla ng buhok ng dalaga. Nabalot ng lamig ang lahat at nagsimulang magyelo ang paligid simula sa lupa kung saan nakatayo si Lumi.

Pag-aari na siya ni Artaxiad. Ang bampirang hindi man pinuno ng lahat ay kinatatakutan ninuman. Pumatay na ng milyong mga nilalang. Sumakop na ng ilang libong lupain. He was a rough dangerous man without a fucking soul and heart. Paano nga bang ang isang mahinang taong si Dabria ay makakatagal sa mga kamay ng isang kinatatakutang nilalang na si Artaxiad? May pag-asa bang mabago ang nilalang na inalisan na ng buhay noon pa man? Two creatures. Two worlds. Two lives. Two hearts. But, one promise. One night. One love.

"Neviah," the Alpha murmured her name for the last time. Humaba na ang mga pangil nito na mabilis na ibinaon sa leeg ng dalaga. Sobrang diin at lalim na nakapagpasigaw kay Neviah dahil sa kakaibang sensasyong hatid nito. Nanlaki ang mga mata ng lahat. Hindi lang dahil minarkahan ng Alpha of all Alphas ang kanyang Mate sa harap nila, at hindi lang dahil ang minarkahan ng Alpha ay hindi niya kalahi na hindi pa kailanman nangyayari, kundi dahil rin sa kakaibang liwanag na bumalot sa buong lugar kasabay ng pagdilim ng buong kalangitan. Kumulog. Kumidlat. Umalulong ang Alpha sa pag-angkin ng kanyang teritoryo. Sa pag-angkin ng kanyang Luna. Sa pagsisimula ng isang propesiyang tila naibaon na sa limot ng lahat.

Paano kung makilala mo ang kabaligtaran mo sa lahat ng bagay at na-in love ka sa kanya? Titiisin mo ba ang mga ayaw mo para sa kanya? O siya ang hahayaan mong magparaya para sa'yo? This is a simple story with some twists. Makakayanan ba ng mga characters ang lahat ng 'to para lalo lang silang patitibayin?

What perfect boyfriend is?