EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bir kız düşünün. Şansızlık hayatını ve onu hiç bırakmıyor. Evet işte o ! Nisan ayında doğmuş bir Nisan .. Hayatında tek amacı amaçsızlık olan . Tabiiki arkadaşlarıyla. Arkadaşları da onun gibi garip. Mesela biri elinden sigara alınınca yaşam bağlarının koptuğunu söylenip sinirlenir. Peki ya diğeri ; çok zekidir. Evet bu kesinlikle ama kesinlikle bi kusurdu. Çünkü Nisanda bu özellik yok. Diğerleride en az Nisan kadar garip; en fazla birbirleri kadar normallerdi. Onlar bir elin parmaklarıydı. Peki ya bu parmaklara bir tane daha eklenirse ve bu parmak hiç de göründüğü gibi değilse. Nisan Özayla ilişkisini engebeye sürükleyecek bi karar verdiğinin farkında bile değil! Bu engebeli karar onların yaşadıkları ufak tatsız olayı nasıl etkileyecek...!? Nisan ve arkadaşları ; sürekli nasıl daha fazla eğleniriz , saçmalarız diye düşünürken ; haydi gelin bizde onlara ortak olalım. Buraya kadar okuduysanız Nisanın gizli sözleşmesini imzalamış oldunuz! Kusura bakmayın !

Her insan acı çekerdi fakat bazıları acı ile birlikte yaşardı. Acı onların her zerresini kaplamış ve onları karanlığa mahkum etmişti. Işıkların arasında sürülen parıltılı hayatların dışında kimse tarafından önemsenmeyen acıya ve karanlığa gömülmüş zavallı yaşamlar. Hayattan gelen her türlü darbeye göğüs germiş, acı çektikçe daha da güçlenmiş bir kızın karanlıkta yeşeren aşkının hikayesi. Seks, uyuşturucu, ölüm, alkol, entrika, sır, yalan, ihanet, acı, tutku ve aşk dolu bir macera. Bu; Karanlıkta Kalanlar'ın hikayesi. ～ '' Ateist değilim, Tanrı'ya dargınım sadece. '' * Hikayede + 18 kısımlar bulunmaktadır.

Bir çete liderinin umutsuz aşkı, genç bir kızı ayakta tutarken acımasız çetelerin oyununa gelirlerse ne olur? Asrın bir kez daha sevdiği kızı kaybetmemek için bir yol seçmek zorundadır. Ya onu bırakıp hayatının geri kalanını mutsuz geçirecek ya da aşkına sahip çıkıp kızla birlikte bataklığa gömülecekti. O... acıyı seçti. "Onunla olmuyor ama... onsuz da olmuyor be."

Her zaman sevdiği kadınları kaçıran mafya erkekleri okuduk. Peki ya bu sefer sevdiği erkekleri kaçıran mafya kızlar olursa? ~ Kızlar Mafya Olursa? ~

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.