"Emin misin yavrum?" Ahu sadece başını salladı. Konusabilecegini sanmıyordu. Ne oluyordu böyle? Az önceki kararlı kıza ne olmuştu? Bu adam ne zaman ona yaklassa hep aynı şey oluyordu. Adam kasıklarının üzerindeki elini tekrar oynatınca istemsizce o da kalçasını geriye doğru ittirdi. Devrim kızın hareketiyle Ahu'nun kulağına doğru sessizce inledi. "Beni öldürüyorsun." Ahu adamın sesiyle inleyecekken son anda dişlerini alt dudağına geçirdi ve sertçe ısırdı. Son irade kırıntılarına tutunarak itiraz edercesine konuştu. "Devrim dur lütfen." Devrim kızı duysa da onu kıvama getirmisken bırakmak istemiyordu. Zaten istese de şu an bırakamazdı. O kadar iradeli değildi. Daha doğrusu bu kıza karşı iradeli değildi. Başını hafifçe eğip boynunu öptü. Aynı anda kızın kasıklarındaki elini biraz daha aşağı indirdi. Ahu boynundaki ıslak dudaklara daha fazla karşı koyamadı. Başını geriye doğru ittirdi ve adama biraz daha yer açtı. Devrim kızın istediğini anlayınca gülüp pürüzsüz boyna eğildi. Önce küçük bir öpücük kondurdu ardından dilini çıkartıp o bölgeyi yaladı. En son yaladığı yeri iki dudağının arasına aldı ve sertçe emmeye başladı. ........,............. Başlangıç tarihi: 24.03.21

Bir kalbin en özel sevgi türüydü 'Yadigâr' yaşadığı mahallede oturan, sessiz sedasız içinde büyüttüğü armağanıydı 'Bergüzâr' Onların sevdası yaktı Osman'ı, özendirdi saf sevgiye Bade'yi. Mahalle/Yadigâr Serisi - I *Bu hikaye iki ana karakter üzerine kurgulanmıştır. Hikayeye misafir olan diğer karakterlerin hikayeleri ayrı bir kitapta yer alacaktır.

"Sonra bir gün balkondan sarkan küçük bir kız çocuğu kalp ritmimi değiştirdi." Bakışlarını üst üste duran ellerinden çekip, Bahar'ın yüzüne dikti. "Ama ben ona dokunamıyorum bile." Dolunayın aydınlattığı gecede Bahar'ın gözünden akan bir damla yaşı takip etti Rumet. "Ona sarılamıyorum, kokusunu hissedemiyorum." Bir damla daha aktı Bahar'ın gözlerinden. "Ağladığında göz yaşlarını silemiyorum." diye fısıldadı sessizce. Bahar bakışlarını tek bir saniye kaçırmadan Rumet'e bakıyordu. Kalbi çok hızlı atıyordu. "Çok uzun sürmesin olur mu çocuk." dedi sesi titrerken Rumet'in. "Çünkü sana sarılmam lazım, kokunu içime çekmem lazım... Gözyaşlarını öperek kurutmam lazım." /Fark yaratmak için yazılmış bir hikayedir./ * Kapak tasarımı için teşekkürler. @bsudeee

Merhaba Sevgili Okur, bu defa anlatacağım tuhaf bir aşk öyküsü. Sevmeyi bilmeyen iki kalbin Tuğra ile Yakut'un birbirine tutulup kalmasının öyküsü. Okumaya başlamadan önce beklentilerini, fikirlerini, yargılarını ve kaygılarını bir tarafa bırak lütfen. İzin ver öykü kendisini anlatsın ki bu hayatta her şeyin olabileceğini gör ve unutma.

'Güzel de bir gül uğruna sunulmamışmıydı çirkinin kollarına. Gül müydü peki yüreğini kanatan yoksa dikenleri mi?' Modern zamana uyarlanmış Güzel ve Çirkin'in hikayesi...

Elindeki yüzüğe baktı genç kız. Mahallede her zaman dalga geçtiği, adını insandan bozma koyduğu, yıllarca aşağıladığı adam ile nişanlıydı artık. Bol ve uzun pantolonu, dede kazağı ve uzun sakalları ile ilgiyi nasıl üzerine çektiğini anlamıyordu. Mahalledeki kızların dalga geçtiği içten içe hayranlık duyduğu biri olduğunu biliyordu. Feriştah ise mahallede bakanın bir daha baktığı, idealleri olan fakat bir üniversite bile tutturamayan, burnundan kıl aldırmayan bir kızdı. İkisi bir o kadar zıt, bir o kadar aynı idi. Bir o kadar yarım, bir o kadar tamdı. !!! Kesinlikle zengin acımasız güçlü erkek karakter ve masum, saf kız hikayesi değildir.!!! 2.KİTAP :KAHKÜLLÜ

Hikayemiz güzeller güzeli Asiye ve Murat'ın aşkıyla başlasa da, Asiye'nin en az onun kadar güzel ve şeker kardeşi Asya ve Murat'ın yakışıklılar yakışıklısı kardeşi Mehmet'in zor aşkıyla devam etti. Okuyup destekleyen herkese teşekkürler. :) Murat & Asiye ''Geçmişin üzerine sünger çekemem, yaşadıklarımı unutamam ayrıca ben Karadeniz kızıyım ağzımdan laf bir kere çıkar.'' ''Sen ne kadar Karadeniz kızıysan ben de o kadar Karadeniz uşağıyım. Sen ne kadar inatsan ben iki katı inadım. O geçmişin üzerine süngeri bal gibi çekeceksin, yaşadıklarını da unutturacağım. Tükürdüğünü yalayacaksın.'' Öfkeme hakim olamayıp hiçte pişman olmayacağım o hareketi yaptım. O kendini beğenmiş yüz bu tokadı hak ediyordu. Mehmet & Asya Murat eniştem daha da gülmeye başladı. "Mehmet benim kardeşim. Amerika'dan yeni döndü de ben de yanımda getirdim bi işe yarasın diye." Anlamalıydım zaten aynı mavi gözlere o da sahipti. Uyuzluğum yine üzerimdeydi. Şoku atlatıp konuştum. Ciddi ciddi. "Senin için zor oluyor mu Mehmet?" O da aynı ciddiyetle cevap verdi. "Ne?" "Ailede ki tüm kötü genlerin toplandığı kişi olmak. Hani anlarsın ya abin ince ruhlu romantik ama sen tam bi öküzsün falan." Göz kırparak arkamı döndüm. Kasaya yürümeye başladım. Arkamdan eniştemin gülmeleri ve Mehmet'in homurdalanmaları eşliğinde..

En büyük aşklar nefretle başlar... Kalbi nefretin ateşiyle yanıp kavrulan, kendi dışında hiç kimseyi umursamayan, bencil, kibirli ve tüm hayatını daha iyisi olabilmek için feda etmiş taş kalpli bir adam... Sevgi dolu bir yuvada büyümüş, sevgiyi tüm benliğinde yaşatan, iyilik dolu, neşeli ve bir o kadar alçak gönüllü güzel mi güzel bir kız...

"Ben, bana yasak olana dokundum. Bununla da yetinmeyip, cennetten çaldığım meleği kendi cehennemime atarak günahkâr oldum." Kadın, adamın siyah gözlerindeki karanlığa hapsolmamak için ne kadar dirense de aşk haindi. Ve bu duygu öyle güçlüydü ki, sinsice onu ele geçirip, ruhunu işgal ettiğinde efsunlanan kalbiyle tuzaklarla dolu bir hayata "evet" dedi. Adam için kadın, buz tutmuş yalnızlığına konan küçücük bir serçeydi. Önce kanatlarını kırdı acımadan, sonra kalbini çıkartıp avuçlarına aldı. Ama adamın hesaba katmadığı bir şey vardı. Ona sığınan küçük serçenin kalbi, kendi yarattığı cehenneminden daha sıcaktı. Geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalmış, yeminleri bozduran bir aşk hikayesi...

"Yanlış yapıyorsun." "Ben o yanlışı seni tanımakla yaptım zaten." "Büyük hata yapıyorsun ve bunu anladığında her şey için geç kalmış olacaksın!" Suratımın ortasına tokat patlattı, üzerime eğilip "Seninle hesabımız bitmedi henüz, Ecrin!" dediğinde, gözlerimi tam gözlerine odakladım. "Ben Ecrin değilim! Damla'yım!" dedim. Elleriyle saçlarımı kavradı. "DNA testinden sonra gerçek anne babanı nasıl inkar edeceksin?" Bu soruya karşı gözlerimi gözlerinden çekmeden konuştum. "Ya o DNA testi istediğin sonucu vermezse ve ben aradığın kişi değilsem? Bu vicdan azabının altından nasıl kalkacaksın, Hamza Aksoy?" Kaşlarını çatarak bakmaya başladığında hafif bir tebessüm ettim. "Bütün bunları unutma, Hamza Aksoy! Senin en büyük vicdan azabın ben olacağım!" ### Kader, Damla ve Hamza'yı karşılaştırdığında planı neydi? Bu aşk ne kadar sağlıklı olabilirdi ki? ### Her hikaye mutlu son ile mi biter? Bu hikayenin nasıl bittiğini merak ediyor musun? Okumaya ne dersin? Eee aramıza hoş geldin!