"Gülmeyi sevenlere ithafen..." Bir derginin genel müdürü olan Ali Ömer Erez; görünürde çapkın, hovarda ve ciddi ilişkiden kaçan bir adamdır. Tamamıyla tesadüfi olarak esas kızımız Cemre Soylu ile tanışır ve art arda gelen talihsizlikler sonucunda kendisini onunla evlenmiş olarak bulur. Fakat sonraları Ali Ömer Erez'in daha önce esmer bir dilber tarafından kalbinin kırıldığını ve bu yüzden 'çapkınım, hovardayım, yirmi dört ayardayım' maskesini taktığını öğreneceğiz. Hatta daha da ileri gidip onun varlığından ve kırılan kalbinden bir haber olan esas kızımızın tek bir gülüşüyle adamı iyileştirdiğini, esas adamımızla 'tesadüfi' karşılaşmalarının hepsinin planlı olduğunu göreceğiz. Yetmeyecek, esas adamımız bize hikâyenin sonunda ana fikri verecek. İtirafında diyecek ki: 'Tesadüf diye bir şey yoktur. Tesadüf görünümlü olsun diye söylenmiş küçük, tatlı, beyaz yalanlar vardır.' Kız şaşıracak, adamın onu elde etmek için çevirdiği dolaplarla afallayıp kalacak. Bir an sonra ana fikri destekleyen motto da ondan gelecek. Diyecek ki: 'O benim yalancı damadımdı! Yalanlarla girdiği hayatımda en güzel gerçekleri tattırmıştı.'

"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.

Buğra, on dokuz yaşında, üniversite birinci sınıf öğrencisidir. Bir gün diğer insanlardan farklı bir yeteneği olduğunu fark eder ve hayatı değişir. "The Energy" serisinin ilk kitabı. Buğra'nın okulunda yaşadığı olayları konu alan anime tadında bir hikâye... İyi okumalar ;)

"Satranç Jokerleri Serisi" birinci kitap. Hiç bilmediğiniz bir dünyada açtığınızda gözlerinizi kim dost, kim doğrudur? Tutunacak bir dalın olmadığı bu dünyada güven duyulacak ne vardı ki? Hiçkimse yoktu. Doğrunun bir anda sarsılıp yerini fantastik düşlere bıraktığı bu diyarda güvenilebilecek, sevilebilecek hiçbir şey yoktu. Ama tutunmak gerekliydi. Bu; gökyüzünün siyah meleklerinin öyküsü. Çünkü onlar her şeyi gördüler. Ah, Kargalar ve küçük kraliçeleri... -İyi okumalar!

Tanrı her şeyi görür ve duyar, dedi kaderin ipliklerini ören muhafız hafifçe gülümseyerek. Tanrı tüm duaları ve isyanları duymuş ve onun hamurunu yoğurmuştu. Ariel Le Fay'in doğacağı yüzryıllar öncesinden kehanet edilmişti. O, edilen tüm duaların ve isyanın karşılığı olarak doğmuştu. Dilenen tüm dileklerin beden bulmuş hali gibiydi fakat ona sorsalar sakin bir hayatı tercih ederdi. Kimse Ariel'e ne istediğini sormadı. Tanrı ona huzuru geçmesi gereken onlarca sınavın sonunda armağan edecekti.

Hatıralarından kendi isteğiyle vazgeçmiş bir kız... Bu vazgeçtiği hatıralar bir gün gelip tekrar onu bulursa? Zoey hiçbir zaman normal bir insan gibi olmamıştı. Diğer insanlardan çok daha özel biriydi. Gerek yetenekleri olsun, gerek hisleri... İçindeki öldürme hissiyle yaşamayı öğrenmeye çalışırken içindeki boşluğu da dolduracak şeyi arıyordu. O boşluğu aslında kendisi yaratmış olsa bile... Başından her ne kadar filmlere konu olacak birçok olay geçmiş olsa da onun içindeki boşluğu dolduracak şeyi FBI'da bulacağını tahmin bile edemezdi. Zoey, FBI'ın oluşturduğu "Gizli Servis"in en önemli kişilerindendi. O bir 6.42'ydi...