Jeśli w czasie poszukiwania Luke'a jako mordercy myśleliście, że był tajemniczy i wiele skrywał, to poszukiwanie sprawcy jego śmierci odsłania jeszcze więcej tajemnic. Nie wiadomo, kto zabił Luke'a, lecz wiadome jest jedno - Chloe była ostatnią osobą, która, według świadków, widziała go żywego. Pomimo, że ze względów osobistych powinna być odsunięta od śledztwa, to mimo to rozpoczyna szaleńczą grę z czasem, by nie skończyć jako niewinna w więzieniu.

Chloe Sherridan nigdy nie miała problemów z rozwiązywaniem zagadek. Sprawy morderstwa, włamań i wszelkich innych przestępstw, z jej pomocą stawały się zakończone w przeciągu kilku dni. Żadne zagadki nie były jej straszne, nawet te najtrudniejsze. Jednak Luke Hemmings był największą zagadką, jakakolwiek istniała. I Chloe była jedyną osobą, która mogła ją rozwiązać. #1 in #lukehemmings | 16.01.2019 #10 in mystery | 13.06.2019

gigihadid zaczęła cię obserwować gigihadid: hej, uhm... to ja gigihadid: dziwnie mi tak do ciebie pisać, nie znamy się aż tak dobrze gigihadid: ale zostawiłam u ciebie chyba kurtkę gigihadid: moglibyśmy się jakoś spotkać, żebym mogła ją odebrać? zaynmalik: przyjdź i sama ją weź xx Przecież byli tylko sławni. Co mogło im przeszkodzić? No cóż. Wszystko

"-Jednym z moich marzeń jest obudzić się z amnezją. Tak po prostu, Calum. Tak po prostu. To by chyba najbardziej uszczęśliwiło tą wybrakowaną, smutną dziewczynę, którą się stałam."

On- konsekwentny, poważny, ustatkowany, 26-letni biznesmen. Nazywają go rekinem Nowego Jorku. Ona- dziewczyna, której życie zafundowało prawdziwe piekło. Wcale nie chciała stanąć na jego drodze, nie chciała stanąć na drodze żadnego mężczyzny. Zwyczajnie się ich bała. Miłość to nie tylko pocałunki, a związek to nie tylko czułe słowa, to także kłótnie i brak zrozumienia, ciągłe dążenie do porozumienia. Pożądanie, którego nieraz nie można powściągnąć, szkodzi dotkliwe mocno... Historia o życiu, problemach, pełna emocjonalnych zawirowań, namiętności, erotyzmu, o przywiązaniu i chwilach, które warto dostrzegać na codzień oraz miłości, która nie zawsze wystarcza... Człowiek bywa bezsilny. A zakończenia nie dla wszystkich są szczęśliwe. *Wykorzystany został tutaj jedynie wizerunek Zayna.

Chciałabym na wejściu podkreślić... Ja tego nie chciałam. Na początku. Potem, z każdą przerwą, cieszyłam się, że to właśnie z nim pełnię dyżur w radiu. Historia oparta na własnych przeżyciach.

"Mogę oficjalnie potwierdzić, że w dzisiejszych czasach kluczem do serca mężczyzny nie jest uroda, kuchnia, seks czy dobry charakter, tylko umiejętność sprawiania wrażenia, że nie jesteś nim zainteresowana." - "Dziennik Bridget Jones", Helen Fielding. - Czy mógłbyś...- Spuściłam wzrok, lekko zagubiona. - Zachować to w tajemnicy? - Dokończył konspiracyjnym szeptem, na który zjeżyły mi się włoski na karku. Był całkiem bystry, skoro przewidział to pytanie. Skinęłam lekko głową. - Jeśli zrobisz coś dla mnie. - Jego spojrzenie wydało się jeszcze głębsze niż dotychczas. - Co takiego? - Wyszeptałam z ciężko bijącym sercem. - Umówisz się ze mną. *Opowiadanie w trakcie powolnej korekty. Pojawią się nowe wątki i bohaterowie. Możliwe, że również więcej humoru i dialogów. Istnieje szansa, że kiedyś rzeczywiście będzie się nadawało do czytania.*

"And I know that I get lonely when I think about your smile, And there's moments when I know I could have helped or should have tried, And I'm sorry I get angry when I know what you have lost, You're not alone" Nie uwierzyłem w jej śmierć. Myślałem, że udaje albo, że upozorowała to wszystko. Pewnie chciała zobaczyć naszą reakcję na to wszystko - kto będzie tęsknił, kto nie. Myślałem tak do chwili, kiedy dostałem pudełko z... listami. Białe kartki zapisane drobnym, lekko pochyłym pismem, które tak często widywałem w jej w zeszytach sprawiły, że moje serce pękło na kawałki, które następnie zostały wciągnięte przez odkurzacz. Wtedy dopiero zrozumiałem, że to ja doprowadziłem ją do upadku i ostateczności. Nigdy nie chciałem widzieć jej martwej. Niestety to zrozumiałem dopiero po fakcie.

"I know I can treat you better Than he can And any girl like you deserves a gentleman Tell me why are we wasting time On all your wasted crime When you should be with me instead I know I can treat you better Better than he can" Nigdy nie rozumiałam ofiar przemocy. Dlaczego tego nie zgłaszały? Dlaczego się na to zgadzały? Gardziłam nimi, uważałam, że są słabe. Dopóki sama tego nie doświadczyłam. Bicia, szarpania, ciągania, duszenia... Zaczęłam gardzić sobą, twierdzić, że nie zasługuję na nic lepszego. Jednak pojawiła się pewna osoba, która robiła wszystko, żeby mnie przekonać, że mogę mieć coś lepszego. Że zasługuję na miłość bez przemocy. Tą osobą był Luke Hemmings.

SexyBoy: Crys, potrzebuję cię! BrightCrystal: Spotkanie rodzinne, kazali ci kogoś przyprowadzić, a ty nie masz kogo? SexyBoy: Mniej więcej :c SexyBoy: Lunch z Mali SexyBoy: Pomożesz? BrightCrystal: A mam inny wybór? Nie byliśmy parą. Przyjaciółmi - tak. Parą? Nieee. Owszem, czasami udawaliśmy. Ale jakoś niespecjalnie nam to przeszkadzało. Ten świat i tak już był pełen kłamstwa i fałszerstwa. A my byliśmy tylko dwójką przyjaciół, prowadzących głupie rozmowy w internecie. Wydawało mi się, że nic nie jest w stanie nas rozłączyć. Właśnie. Wydawało mi się.