Het verhaal waarin Harry geen schrijver is, maar desondanks schrijft over Louis en over hoe drie jaar geleden zijn leven compleet instortte.

'Problemen groot of klein, ik zal er altijd voor je zijn.' Ik hoor het haar nog zeggen, alsof het gisteren was. Ik geloofde het. Ik vertrouwde haar. Ik dacht dat ze me nooit zou laten vallen. Ik had het mis. Doelloos kijkt ik uit over de zee, mijn enige overgebleven vriend. De zee zou me nooit verlaten, ik kon altijd bij haar terecht. De zee was de enige die ik nog had. 1 meisje, helemaal alleen. Zonder familie, zonder vrienden. Eerst was ze gelukkig, tot op die ene dag. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Als iemand me twee weken geleden zou hebben gezegd dat ik met een vreemde in een oud busje zou stappen had ik diegene raar aan gekeken. Als diegene me verteld had dat die vreemde een arrogante jongen was waar mensen spontaan bang van worden had ik heel hard gelachen. Dat zou ik nooit doen. Nooit. Maar waarom zit ik hier dan toch, in the middle of nowhere, met ene Harry Styles en één of andere bucket list?!