Moja mama zawsze mówiła, że nic tak nie łączy dwójki ludzi jak dziecko. Problem w tym, że smarkacz pospiesznie wepchnięty mi w ramiona nie był mój, a Pedro Gonzalez był ostatnią osobą, która miała jakiekolwiek pojęcie o zmianie pieluszki. Pomimo tego oboje stanęliśmy na wysokości zadania i przez dwadzieścia jeden dni zostaliśmy mamą, tatą i wszystkim tym, czego potrzebował dwuletni Santiago. ®️transkrypcja 2023, short story

Kiedy Carla mówiła, Pedro patrzył się na nią takim wzrokiem, jaki każda dziewczyna chciałaby kiedyś poczuć na sobie. Gdzie Pedro gra sobie z kolegami na konsoli, a Carla słucha przemówień na rodzinnych bankietach.

June zawsze schlebiało to, jakim zainteresowaniem cieszyła się w oczach płci przeciwnej, ale nawet ten fakt nie sprawił, że kiedykolwiek zdołała pokochać jakiegoś mężczyznę tak bardzo, jak kochała siebie, choć wcale nie znaczyło to, że zasypiała samotnie. Z przymrużeniem oka patrzyła jak jej znajomi raz po raz wchodzą w kolejne związki i po kilku miesiącach ponownie lądują w tym samym barze, zamawiając tego samego drinka, zachowując się przy tym tak, jakby ich szczęście zależało od zupełnie przypadkowej osoby. Jako wieczna singielka nie czuła się odpowiednią osobą do dawania związkowych porad, ale przypatrując się serii miłosnych niepowodzeń jednego ze swoich kolegów, nie potrafiła przejść obok tego obojętnie. "- Chodź, Gonzalez - powiedziałam, ciągnąc go za sobą na parkiet. - Pokażę ci jak zostać łamaczem serc." ®️transkrypcja 2023, short story