Kendimizi bildik bileli ağızlarından bir laf eksilmez "Seni oğluma alacağım" Bu kafayla büyütüldük, yaşa dolduk, okula gittik, okul bitirdik, iş edindik. Ve... Belli bir yaştan sonra artık evlenme vaktidir. Bu süreç içerisinde tüm kızlar/erkekler evlenme sendromu yaşar. Ha bir de etrafdakilerin sesi de eklenince... "Emine teyzenin kızı kaptı gül gibi oğlanı! " "Fatma teyzenin oğlu nişanlandı!" "Senin de var mı vurulduğun?" "İnşallah düğün ne zaman?" "Alt komşunu duydun mu? Kızı ikiz doğurmuş!" Vakit artık bana da gelmiştir. Tüm mahallenin yegane odak noktası oldum. "Selma'nın kızı inşallah ne zaman?" Aldatıldığını düğününde öğrenen Yeşim -yani ben- bir daha ne kadar talihsiz olduğunu kanıtladı. Hiç beklemediği anda kafasına konan talih kuşuyla işleri telafi etmeye kararlıdır. Çünkü... Hiç düşündünüz mü? Bir bileklikle ne yapabilirsin ki? Yani, ne kadar ileri gidebilirsin ki? ••• Bir Bileklik Bana Hiçbir Zaman Bu Kadar Değerli Gelmemişti (!)

"Seni ben eğiteceğim." Çağkan keskin dille belirtti. "Ama sen de üzerine düşen görevi yapmaktan çekinmeyeceksin." *** İlk görev heyecanı vardı üstünde. Başaramayacağından çok korkuyordu. "Gerçek ajan hiç bir şeyden korkmamalıdır. En esası da becerememekten." Kendi kendine tekrar ettiği cümlelerdi bunlar. İşine yarıyordu özgüven kazanmak için. Başardı. Verilen görevi layığınca yaptı. Tabi ki de kendinden gurur duyacak. Her ne kadar kolay bir işi bitirmiş olsa da.... Kendinden emin ve memnun şekilde kurtardığı küçük kızın elinden tutarak sokaklarda ilerliyordu. Yarın ailesine geri verecekti küçük kızı Melodi'yi. Peki Melodi kanlar içinde kalırsa ne yapacaktı Rosemaria? Tabii, Rosemaria da herkes gibi ilk önce SKK'nın yaptığını düşündü. Ama araştırınca işlerin hiçte öyle olmadığını öğrendi. *** Fransadan eğitilmek gelen Rosemaria için yabancı bir ülkede çalışmak ne kadar kolay olacaktı? Melodi'nin gerçek katilini arayan Rosemaria gibi tanışlık yapmak için sadece bu hikayeni okuyun

Peyton’ın bir ailesi yok. Anne ve babası bir araba kazasında öldü, büyükanne ve babası ise uzun zaman önce öldü ve o sadece bir çocuktu. Hayatı boyunca en az on beş cenaze törenine katılmıştı ve gitmesi gereken son bir tane daha vardı. Kendi cenazesi. *Bu hikaye@11tay99 adlı yazarın "Letters From Peyton" hikayesinin Türkçe Çevirisidir. Tüm hakları saklıdır.

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Dünyada minimuma inen insan sayısı beş vampir krallığını büyük bir kriz ve kuraklığa sürüklemiştir. Artık krallar daha vahşi ve kontrol edilemez durumdadırlar. Kral José ise diğerlerinin bilmediği gizli bir silaha sahiptir. Ormanda yaşayan güzeller güzeli bir şifa perisi. Her ne kadar efsane olsa da onu bulacak, yanına alacak ve kanını tüketebildiği kadar tüketecektir. Böylelikle diğer vampir krallıklarını da hakimiyeti altına alacaktır. Aradığı fırsat kucağına düşer ama o bunun farkında olmaz çünkü hafızasını kaybetmiştir. Peki ya perimiz aslında en büyük düşmanının hayatını kurtarırsa? Üstelik bir de aşık olursa? Aera'nın tertemiz kalbi José'nin kanlı planlarına dahil olunca da temiz kalabilecek mi? Yoksa José'nin onu kirletmesine büyük bir tutkuyla izin mi verecek? Aera, milyonlarca vampirin sahip olmak istediği nadide bir elmastan farksız. Söylenebilecek tek şey, İlk kapan kazanır!

'' Korktuğun ve incindiğin halde uyanacaksın..'' ''Diller lâl olduğunda, şeytanların içerisine melek kırıntıları dolduğunda,gerçek aşk denen illet yeşerip gözlerimizden aktığında, imkansız dediğimiz şeylerin bize bir nefes kadar yakın olduğunu farkedeceğiz.'' Çünkü bu defa son yok!