En büyük arzusu kız kardeşiyle birlikte okuyabilmek olan sıra dışı bir genç kızın, hayali sevgilisi ya gerçekse!.. Bütün sesler sustuğunda, dünyanın bu yakası uykuya daldığında, görmemek için karanlıkta, ellerimi birbirine kenetliyorum. Parmaklarımı birbirine sarıp, sol elimin sevdiğimi hayal ettiğim erkeğe ait olduğunu düşünüyor, sımsıkı kendiminkine geçiriyorum. Avuçlarımı birbirine sürtüp, yine kenetliyorum. Sonra o sol el kalkıp yanağımı okşuyor, dudaklarıma gözlerine dokunuyor, verdiği duygunun tadını almaya çalışıyorum. En çok da saçlarımı okşaması hoşuma gidiyor. Başımı hayali sevgilimin kucağına koymuş, parktaki ağaçların altında uzanırken görüyorum. Bu bile kalbimin hızlanmasına, yanaklarımın kızarmasına, heyecanlanmama sebep oluyor. diye kısık sesle yazılanları tekrarladı. Söz veriyorum Elizabeth, o kendinden bile saklamaya çalıştığın, görmemek için karanlığı beklediğin duyguların hepsini sana yaşatacağım. El ele, sokaklarda göğsünü gere gere gezdireceğim. Saçlarını, yanaklarını, o güzel dudakları sevgiyle okşayacak, kendinden utanmana izin vermeyeceğim. Tırtılım... Bir tanem...

Hayat her zaman acımasız mı olmuştur ?Ya da hayatı acımasız yapan insan kılığında ki iblisler midir ? Toz pembe olan hayaller bir inat uğruna veya saçma bir takıntı yüzünden yok olabilir mi ? Size cevabı vereyim: Kurduğunuz o hayaller uğruna,fedakârlıklar yaptığınız gelecek planlarınız, tanımadığınız bir adam yüzünden acımasızca elinizden alınabiliyor. İşte benim Hikayem böyle başladı. Geleceğim ile ilgili hayaller kurarken bilmediğim bir hayatta buldum kendimi. Acılarla dolu hayatta! İsyan ettim,kaçmak istedim,öldürmeye kalkıştım! Ama hiçbirinde başarılı olamadım. Ne ben ne de ailem bu olanlara engel olmadık. Benim sonum olan o adam,sadece kendi arzuları ve kararları neticesinde;benim yalvarışlarımı,gözyaşlarımı,çırpînışlarıma aldırmaksızın bilmediğim bir kapıdan sürükleyerek o kapının ardına hapsetti beni. Şimdi ise tükendiğim bu hayattan kurtulmam için fırsat verdi. Tabi bir şartla! Özgürlüğüme karşı bedenim. Peki şimdi ne yapmam gerekiyor?

Neyin cezası bu bilmiyorum ama bu yoğum bakımdan sağ çıkması için elimden geldiğince dua ediyorum. Üzerime atılan bi iftira bütün hayatımı mahvedecek.... "Hep senin yüzünden kocam bu halde" Azad'ın annesi zaten bana patlamak için gün ararken bu bahanesi oldu. Gözüm Azad'ı aradı kafasını duvara yaslamış bir noktaya tek odaklanmıştı. Karnımın büyüklüğünde dolayı fazla hareket edemiyorum ama yinede oturduğum sandalyeden kalktım. Azad'ın yanına yaklaştım. Yüzünü bana çevirince ağladığını gördüm. Şahbikan ağası Azad Şahbikan ağlıyor. Içim yandı onu bu şekil görünce. Dayanamadım bende izin verdim akmak isteyen yaşa. "A-azad" zor çıkan sesim ile adını söyledim ama daha fazla söyleyecek birşey bulamadım. Bir anda kolumu çekmesi ile dışarda bulduk birbirimizi. Karnıma giren ağrıya aldırmadan Azad'a baktım... "Bu mu senin karşılığın, ben sana zarar gelmesin diye bi dertten kurtardım evlendim seninle, kabul ettim çocuğuda senide, ama sen ne yaptın yaslandığım ağacı yıktın..." Azad benim yaptığımı düşünüyor. Gör be adam gerçeği... "Defol Dilan! sen bitirdin herşeyi. Bu evliliği, bu hayatı, bu çocuğun geleceğini sen bitirdin. Şimdi elimden bi kaza gelmeden GİT Dilan." Onların ki aşk değildi mecburi bir evlilik aşkıydı ve bu evlilik ölümle sonlanabilir miydi?

" Bana vereceğin son hediyeyi istiyorum Demirhan." yutkunup, "Hediyemi verecek misin?" diye sordu. Elinde olmadan sesi titremişti. Kömür karası gözleri de titrek bakıyordu. Aslında tüm bedeni titriyordu. Adam kızın titreyen vücuduna baktıkça kalbinin acıyla sıkıştığını fark etti. İstediği neyse tabii ki yapacaktı. Onun kendisinden son isteğini yerine getirecekti. "Vereceğim." dedi kendinden emin bir ses tonuyla. "Nasıl bir hediye istiyorsun?" Kızın titremesi biraz geçmişti. Karşısındaki adamın ne olursa olsun sözlerinin arkasında durduğunu bilmesi içine bir ferahlık verdi. Omuzlarını dikleştirdi. Kendisi de kararlarının arkasında durduğunu belirtmek istiyordu. "Senin olmak istiyorum. " * * * * * Yasemin Mercan & Ares Demirhan Küçük bir hediyenin, acı veren unutulmamış bir aşkın yeniden doğmasına vesile olacağı bir hikaye; SON HEDİYE... *** 05.07.2015*** Son Durak Serisi 2. kitabı olup, serinin ilk kitabından bağımsızdır. Tüm hakları tarafımca saklıdır. ***

İnsan, zamanı durdurduğu yere ait ise şuan eşek cennetini kokuşmuş bir Morg'da çürümüş bileğimle boylamam artık buraya ait olduğumun ironikselleştirilmiş hali olsa gerek. Seni seviyorum Stefan - Brenda Martin

- GÜZEL SEVENLERİN HİKAYESİ - Ansızın Gelen Sen & Ansızın Seven Ben. (NOT: Kitaplaştığı için yalnızca ilk 15 bölümü mevcuttur! Güzel sevenlerin hikayesine birlikte şahitlik edelim... ) Bu seri sözüm ona aşklara ders verecek türde bir seri. Serideki her kahraman, 'gerçek aşk nasıldır' sorusunun en doğru cevaplarıyla buluşturacak bizleri. Öyleyse ne duruyoruz? °°° "Ve sen geldin sonra... Ansızın. Kurumuş ümitlerimi tek tek yeşertmeye ve ellerimden sıkı sıkı tutup beni yeniden hayata döndürmeye..." [Ansızın Gelen Sen] ❤ Birine esir olmak ve ömür boyu sürecek şekilde onda tutuklu kalmak... Aşkın bir tanımı varsa şayet, tam da buydu Melis'e kalırsa. Ve onun esir olup tutuklu kaldığı adamsa, Erdem Ünal'dı. Hayatına ansızın giren ve kendini ansızın sevdiren güzel adam... [Ansızın Seven Ben]

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.

Ortak bir geçmiş... Sırların karanlık perdesi aralanırken nefretle alınan kararlar için geri dönüş yolları kapanmış... Nefret intikamı getirdi, peki intikam aşkı getirebilir mi? Yoksa her şey için artık çok mu geç vakit? GÖZLERDE BAŞLAYIP İKİ KIRIK KALPTE BİTEN BİR AŞK HİKAYESİ!!!

Sana bakmak canımı acıtıyor.Neden böyle olmak zorunda Rüzgar? Papatyaların canı acımak zorunda mı hep? Hiç bir papatyanın canı acımaz İnci. Yalnızca....Senin canın acır,çünkü sen ait olduğun topraklarda değilsin.Seni kopardım ben toprağından. Sen güzel bir papatyaydın ufaklık.Bense bencil bir adam.Sen güzeldin,bense bencil.Seni topraklarından kopardım,öleceğini bile bile.Dedim ya ben bencil bir adamdım,sen ise güzel bir papatya. Beni kendi gökyüzüne dik o zaman,beni oraya göm.Ait olduğum yere. Ben bir tek senin papatyan olacağım buzul adam.Bir tek senin karanlık gecende solacağım.Olmayan ruhunu bana kiralar mısın? Gel,buyur.Yalnız kusura bakma ruhum biraz dağınık bu aralar. Oturacak yer yok,belki ayakta duracak kadar...