Henüz 17 yaşınızdayken, annenizin intihar edişine şahit olsaydınız? Peki, annenizi o son noktaya getirenler için sıradaki kişi sizseniz? Defne üniversite sınavlarıyla boğuşan, sıradan bir lise öğrencisiydi. Haziran ayını geride bıraktığında, tüm sınavları başarıyla geçtiğini sanmıştı. Oysa onun için her şey daha yeni başlıyordu: Bir intihar, Bulunamayan bir katil, Ve koca bir kumpas, Yeraltının karanlık suları ile Devlet'in sırları arasında sıkışıp kalan bir genç kızın hikayesini okumaya hazır olun! Bana Git Demiştin.

Bir tarafta ailesinin ölümünden sonra kendini İngiltere'ye giden bir gemide bulan ve yalnızlığı kemiklerine kadar hisseden Amerikalı zengin güzel Cordelia Shaw... Diğer tarafta çapkınlığıyla sosyetede nam salmış bir şeytan kadar yakışıklı Eglinton Dükü Lord Brandon.. Kaderin ağları sayesinde birbirleriyle karşılaşan iki genç ya bütün olanlara rağmen aşklarına sahip çıkacaklar ya da her şeyi bırakıp birbirlerinden tamamen kopacaklar. 'Bazen neden siniriniz ile ün yaptığınızı anlayabiliyorum Lordum.' 'Tanrı aşkına Leydi Shaw eğer şu an sizi boğmuyor isem bu kesinlikle benim bir aziz olduğumun göstergesidir.' Tatlı atışmalar, aşk, hüzün ve her şeyi karıştıran yanlış anlaşılmalar...Brandon ve Cordelia'nın maceraları kalplerinizi ısıtacak...

"Uzak dur!" incecik, biçimli kaşlarını çattı. "Yaklaşma! Yoksa kötü olur. Ne yapmaya çalışıyorsun yine ya! Ne istiyorsun?!" kollarını çaprazlayarak omuzlarını tuttu. Göğüslerini gizlemeye çalışıyordu, ama farkında değildi böyle daha çok göze çarpıyorlardı. "Uzak kalamıyorum." boğazımdan kopan hırıltılara engel olamıyordum. Yutkundum. "Anlatamadığım şeyler var, Gaye. Anlayamazsın. Yanında ama uzağında olmam lazım. Ne seninle oluyor ne sensiz. Çıldırmak üzereyim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum!" başımı eğdim. "Seni aklımdan çıkaramıyorum. Çıplak gördüğüm kadınların hiç biri senin gibi değildi." "Benim gibi çirkinine az rastlanır." kısık, çok kısıktı sesi. Dudakları titriyordu. "Bunu her seferinde yüzüme vurmasan keşke." İtiraz etmek istedim. İzin vermedi. ~~ ~~ ~~ ~~ Aşk buydu işte. 3 kişi olmak, tutkuyu ve sevgiyi paylaşmak, zorluklara göğüs germekti. Aşk bende şimdilik 6 harf demekti, Serhan.

Karanlık bir akşamdan kalmaydı her şey... Evlenme arifesindeydim ve evlenmek için can attığım da söylenemezdi. Ailemin bulduğu , onların tabiriyle benim için ' en mükemmel eş ' adayıydı evleneceğim adam . Evet onu ben seçmemiştim ama buna rağmen alışmıştım zamanla ona, bu yüzden evlenmeyi kabul etmiştim. Yani belki kabul etmemin arasında hafiften zengin olmasıda vardı , es geçmemek lazım. Her neyse asıl konuya gelelim... Bütün evlilik hazırlıkları tam bir şekilde düğünün yapılmasına gün sayıyorduk ailecek. Ta ki ansızın o güne kadar... Düğünden 3.5 ay önce o karmaşık gece sonrası olmuştu her şey. Kız arkadaşlarımla klübe çıkmıştık beraber. Tabi şu ana kadar ağzına hiç içki sürmemiş biri olarak o kadar içmemem lazımdı. Annemler artık evlenme zamanımın geldiğini ve evlenmem gerektiğini söylemişti bana. Moralim yerlerdeydi ve şu ana kadar hiç olmadığım kadar sarpa sarmıştım. Ve tabi bunu kızlara anlattığımda kızlar moralimi düzeltmek adına beni en son götürmeleri gereken yere götürmüşlerdi ; klübe... O akşam olmuştu her şey. Çok içmiştim ve ne yaptığımı dahi hatırlamıyordum. Ve şu anda bütün ailem ve nişanlım baş ucumda hastanedeydik. Bakışlarım doktor , annem , babam ve nişanlım Cenk arasında gelip gidiyordu. Doktorun bana ne olduğunu açıklamasını bekliyorduk hepimiz. "Tebrik ederim Alara Hanım. 3.5 aylık hamilesiniz." Dadadadamm... Bombelere gel helee!! Bebeğim nişanlımdan değil ve evlenmeme 1 hafta var. Peki şimdi napıcam?! Tüm hakları saklıdır. Kitap kapağı @Eslinistanbul tarafından yapılmıştır. Sonsuz teşekkürler

Çantasının içinden makyaj malzemelerini çıkardı. Pudrasının kapağını açmaya çalışırken bir yandan da söyleniyordu : "Bakalım bugün mutlu gibi görünmek için ne kadar makyaj yapmam gerekecek?" Hayat, ona belirli bir derece mutlu olmayı zorunlu kılmıştı sanki. En azından mutlu görünmeliydi, uyumlu olmalıydı. Kendi içindeki karmaşayı çözebilecek herhangi bir icat yoktu şimdiye kadar, fakat o yine de mutlu, sakin, sevecen ve hoşgörülü davranmalıydı. Çoğu kez yaşadığı hayatın artılarını, ayrıcalıklarını düşünerek mutlu olmaya da çabaladı, hiçbir şeyden hoşnut olmayan insanlardan nefret ederdi, ama bu da etkili olmadı. Huzur denilen şey, ne kadar hızlı koşarsa koşsun ondan her zaman hızlıydı. Belki de yaşadığı bu hayattı her şeyi zorlaştıran. Köpek gibi çalışarak kazandığı okullar, daha iyi bir yaşam uğruna vazgeçmeyi bildiği hayalleri, girdiği her yerde kendini kabul ettiren bir kültür seviyesi ve istisnasız bütün çabalarının sonucu mesleğinin getirisi olan hiç de küçümsenmeyecek bir maaşı vardı. Rahatlamaya çalıştı, gerginlik gözlerinin çevresindeki damarları belirginleştiriyordu. Pudrasını yüzünde gezdirirken göz ucuyla komodininin üzerindeki saate baktı evden çıkması için daha bir saati vardı. Yalnız kahvaltı etmeyi çocukluğundan beri sevmediği için o sabah da geçiştirmeyi düşünüyordu ki, az ilerideki yatağından, tanıdık fakat içten içe yadırgamak istediği bir ses duydu : "Günaydın"

Yirmi üç yaşındaki bir kadının yirmi altı yaşındaki İstanbullu biriyle evlendirilmesi, bu zoraki evlendirmenin asıl sebebi Töre falan değil asıl sebepler aile sırları! Zoraki evlendiği karısından nefret eden bir adamın Mardinli karısıyla hayat sınavı! Tüm hakları saklıdır. ** İki genç adam nikâh masasına geldiklerinde birbirlerine baktılar. Nikâh kıyıldıktan sonra Demir tek başına masalardan birinde otururken arkasından gelen kahkaha sesiyle arkasını dönüp kahkaha atan kıza baktı. Sarı saçlarıyla, kahkahasıyla adeta melek gibi görünüyordu. Demirin aklına Sinan'ın dedikleri geldi ve önüne döndü. 'Mardin kızlarından uzak dur!' Gecenin bitiminde Sinan'ın ailesi İstanbul geri dönmek için havaalanına gittiler. Mardin de bir düğün yapılmıştı fakat İstanbul'da da erkek tarafı sade bir düğün yapıp herkese gelinlerini tanıtacaklardı. Sinan'ın ısrarlarıyla Demir bu gece konakta misafir odalarından bir inde kalacaktı. Odasına doğru ilerlerken kendi odası zannedip girdiği odada karşısında elbisesini çıkarmaya çalışan ve elbisesinin üstünü çıkarmış kız ile karşılaşınca sertçe yutkundu. Kapının açılması, kızın aceleyle elbisesini giymesi, Demirin arkasını dönmesi bir oldu. Yirmi altı yaşındaki adamın işte şimdi hayatının sınavı başladı. Heyecan dorukta!!! Kapak Yapımı: Asaletli Çılgınlar/ Facebook

Ben cenaze töreni boyunca mezara bakıp belirsiz düşüncelerimde boğulurken, pek sevgili kayın validemin nasırlaşmış elleri ile boğazıma yapışıp acısını hafifletme isteği ile sıraladığı suçlamaları hissizce dinledim. "Hep senin yüzünden, oğlum senin yüzünden canına kıydı." Sessiz kaldım, yapmak istediğini yapabileceğini göstermek amacı ile çırpınmadım bile, nefesim kesilene kadar sıktı boğazımı da nefessiz kalan ben, kolumu kaldırıp müdahale bile etmedim, edemedim. Ama tepkisizliğimin sebebi ne anne olmasıydı ne de onun acısına kimsenin acısının yaklaşamayacağını bilmemdi. Tepkisiz kaldım zira kendi ailem de dahil şu anda, bu mezarda bulunan herkes hatta burada bulunmayanlar dahi bu ölümden zaten beni sorumlu tutuyordu. Tepkisizdim belki de haklılık payları vardı ve ben de bu durumu çoktan kabullenmiştim. Neden mi? Eşimin Facebook hesabında, intihar etmeden önce durum güncellenmesinde paylaştığı yazı, hakkımda yargısız infaz hükümlerini işleterek kanaatin oluşmasına sebep oldu. Peki eşim ne mi düşünüyordu: ''Hayatımın anlamı olan kadın, eşim, karım şu kısa hayatımdaki hem en temiz sayfam hem de en utanç tablomsun! Beni istemediğim bir adam, bir cani yaptın şimdi de sen yaşa bu vicdan azabı ile, şimdi de sen hisset, insanın kendisinden iğrenmesi ne demekmiş, her şeyin sorumlusu sensin, yaptığım ve yapacağım her şeyin SORUMLUSU SEN, hoşça kal...''

Kraldan gelen bir emir ve değişen altı insanın hayatı. İskoç ya nin birbirinden güçlü acıması üç beyliği... Ama bunlarin en acımasız en güçlü en yakışıklı olanı Alex. Babasının intikamını alıp topraklarının en güçlü adamı olmuştu ama yalnızdı. Sevebileceği yada onu seven bir kimse yoktu hayatında. Ta ki ingiliz leydi si Alex in değimi ile küçüğü İrene ye kadar. İrene bir İngiliz asilzade sinin en küçük en sevilen kızıydı. Babasının göz bebeği ablalarının bir tanesiydi. Kralın emri ile evlendiği adamın kücügüydü. İrene aşkı ilk defa tattığı gibi ilk defada taktıracaktı o eşsiz güzelliği ile. Üstün yeteneği ve cesareti ile sadece Alex o değil bir çok kişiyi kendisine hayran bırakacaktı.

Umudunun kaybettiğin anda karşına çıkıp yüznü aydınlatan biri gibi, Üzüldüğün anda karşına çıkıp kocaman bir tebessüm oluşturan biri gibi, Ağladığında göz yaşlarını silip içini huzurla dolduran biri gibi, Ne biliyim aynı sen gibi... Bazen gülüp bazen kızacaksınız. Ondan nefret edip şuna aşık olacaksınız. Yeri geldiğinde aşka lanet edip aşık olacaksınız. Ne olacağını merak ediyorsanız buyurun hikayeme...