Sessiz
"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."
Ayaklarım ani bir kuvvetin edasıyla duvardan sürüyerek yukarıya kaldırdığım da bedenimi,daha sert basabildim yere..gözlerim karanlığın siyahına bulanırken sırtımdan akan güven hissi,karanlığa meydan okumam için itti beni.. İlerledim..yolunu bilmediğim,zifiri kuyunun dibine..karanlığa hükmedercesine,benliğimde kaybolar...
Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...