Ben onun büyüsüne kapılmıştım . O kahvenin en güzel tonunda ki gözleri adeta beni benden alıyordu. Yanında hiç bir kızı görmeye dayanamıyordum acaba oda beni benim onu sevdiğim kadar seviyor mudur ? İşte o gün olan oldu Asi ' nin yanına şarışın bi yelloz gelmişti o kızı o an öldürebilirdim Asinin boynuna opücükler bırakıyordu Asi bu durumdan rahatsız olur gibi suratını buruşturdu kızı ittirip koltuktan kalkınca beni görüp yanıma geldi " neden alıyorsun yine benim yüzümden mi" ağladığımın farkında bile değildim " seni ne olursa olsun seveceğim küçüğüm yemin ederim o sürtüklerin hiç biri umrumda değil " dedi gözlerimin içine bakarak , ona inanmış belki de ona sadece inanmak istemiştim ...

Bundan asırlar önce, bir maden kazası sonucunda yeraltındaki işçiler nefes almakla kendi kanında boğulmak arasındaki ince çizgide yürüyorken keşfettikleri uçsuz bucaksız arazi onlar için bir umut ışığı oldu. Bu şansı en iyi şekilde değerlendirerek orayı kimsenin adını dahi duymadığı, yerin metrelerce altındaki bir şehir haline getirdiler. Groundiam adını verdikleri şehirde herkes mutluydu. İnsanlar yeryüzündeki gibi bencil değildi ve iyi yetiştirilmişlerdi. Ancak, bu sevgi dolu insanların kalbine bir şey serpiştirmeyi ulaşmak için çabalayan sadece tek bir kişi vardı; Melanie. Melanie ta ki gizemli adamla tanışana kadar kendisini diğer herkesten farklı sanıyordu. Oysa vatan haini olan başkalarının da olduğunu öğrendiğinde her şey değişecekti. Ve Melanie ''yukarıdaki'' dünyadan bahsetmenin bile yasak olduğu şehirde, gökyüzünü bir kez olsun görebilmek için her şeyi göze almaya hazırdı.