Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

"Uyan, dalgın ulusum! Gör önündeki laneti. Senin için geliyorlar dalga kıranım, Senin için geliyorlar nazlı denizim... Ve seni bulduklarında bizi de bulacaklar. O zaman seni terk edeceğiz."

Okuduğunuz bütün hikayeleri unutun !! Bu Güneşin Karanlığı.Gece kadar karanlık Toprakla , gün ışığı kadar aydınlık Güneşin hikayesi. Sert ,güçlü,ulaşılmaz, zengin ve yakışıklı.İstediği herşeye fazlasıyla sahip.Fazlasıyla zor ve anlaşılmaz.Bazen korkutucu ve tehditkar.Hayatında herşeyi tam gibi gözüken ama en önemli şeye sevgiye ve dürüstlüğe aç olan genç bir erkek. O karanlık bir sırra ve korkunç bir geçmişe sahip.O masum hizmetçisine aşık olmak üzere olan gerçek bir TEHLİKE. "Seni anlayamıyorum Toprak. "Anlama zaten. Hayatımın özeti düzeltilemeyecek kadar vahim bir anlatım bozukluğu. Beni daha fazla konuşturma. "Kötü bir alışkanlık gibisin. Gittikçe içime işliyor , tüm masumiyetimi yok ediyorsun. " "Senin üzerinde bıraktığım etkinin farkındayım ve bu his hoşuma gidiyor. ZOR OLANI SEVMEK HİÇ BU KADAR ZOR OLMAMIŞTI. #AdıDeğiştirilmiştir. <<<Tanıtım Videosu için >>> https://youtu.be/phfc781d5vI

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Gerçek ailemi hiç tanımadım. Ben doğduktan kısa bir süre sonra beni bir yurda bırakmışlar. Ne bir not,ne bir iz. Sosyal hizmetler beni bir koruyucu aileden diğerine vermeye başlayalı on yedi yıl oldu. On altı yaşımı doldurduğum günün gecesi serinlemek için gecenin bir yarısında herkes uyurken havuza girmiştim. Suyun altında nefes alabiliyordum. Korktum ve kimseye söylemedim fakat günler geçtikçe bendeki değişimleri gizlemek gittikçe zorlaşmıştı. Ailem beni doktor olan bir aile dostuna götürdü fakat doktor hayatında hiç böyle bir şeyle karşılaşmadığını ve sanki bir kusur, bir hastalıkmış gibi çözümü olmadığını söyledi. Bunun üstüne koruyucu ailemle birlikte bu sırrı saklamaya devam ettik. Doktora gittiğimiz o günden beri bir yıl geçmişti ve ailem her geçen gün benden daha çok uzaklaşmıştı. Onları suçlayamazdım. ''Senin ne olduğunu biliyorum,biz buraya ait değiliz,'' diyen çocuğa güvenip onun verdiği adrese gittim. Benim gibi bir sürü gencin bulunduğu adeta bir element okuluna gelmiştim. Burada Ateş,Su,Toprak ve Hava olmak üzere dört ana dala ayrılıp benim daha henüz kabullenmeyi bile başaramadığım güçlerini kontrol etmeyi öğrenen bir sürü genç vardı. Eğer bu okulda olmayı kabul edersem, üvey ailemi ve arkadaşlarımı da geride bırakmak zorunda kalacaktım. Bir daha onları asla göremeyecektim. Normal ve sıradan hayatımın alışkanlıklarından hemen vazgeçebilecek miydim? Kafes'e, ait olduğum yere gitmeli mi bu şartları kabul etmeli miydim? Ben kararımı verdim. İşte benim hayatım, asıl o gün başladı. *(Avatar, Divergent, Hunger Games, X-Men, Gece Evi Serisi, Percy Jackson, The Mortal Instruments, Wizards Of Waverly Place karışımımsı olan ama şahsen o kurgulara bir şeyler eklerken zevk aldığım bir hikaye.) Alya Öztanyel

Ben SİYAH olmuştum.Karanlığın ta kendisi. Asla ama asla pesimist değilim ben!Kötü biri de değilim!Ben maskeli balodaki siyah maskeli kızım.Gizemin ta kendisiyim! Bir melek değilim ama şeytan da değilim.Ben diğer insanların gözünde siyahın,kötülüğün,karanlığın esir aldığı biriyim.Ben Nefretin Esiriyim. Ben saf,masum kız değilim.Ben beyaz satırların üzerine damlayan Siyah Mürekkepim. Ben oyuncu ve ya tiyatrocu değilim.Ben sahnedeki siyah perdelerin arkasında saklanan kişiyim.Ben tiyatronun yardımcı oyuncusuyum.Ben Savaşın ortasında tutsak bir Güvercinim. Ben kitabın kapağındaki güzel,baş karakter olan kız değilim.Ben kitabın sayfaları arasına sıkıştırılıp,unutulmuş bir çiçeğim.Ben toprağından koparılmış Susuz bir Çiçeğim. Ben akıl hastahanesindeki sessiz kız değilim.Ben içinde fırtınalar kopan,sonsuz bir denizin ortasındaki Denizciyim! Ben bir kavganın esiriyim!Ben ölmüş bir kız çocuğuyum!Ben bağırışlardan korkuyorum!Ben kırılmaktan,ezilmekten korkuyorum.!Ben güvenmekten korkuyorum.!Ben kayb etmekten korkuyorum!Ben kim olduğumu unutmaktan korkuyorum!Ben artık her şeyden korkuyorum! Merhaba Ben Melis Demirel! @lenahoussein-Kapak tasarımı.Teşekkürleeer Birtanesin.

Geçmişimde en fazla ne yaşamış olabilirim ki? Kraliçe Arı artık kitap :)

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.