Νάπολη
Δύο άγνωστοι σαν από πάντα γνωστοί σε ένα ταξίδι στην Νάπολη...
Κι όλα αρχίζουν και πάλι τελειώνουν Το ξέρω αγάπη μου θα βρεθούμε ξανά Έχω τη βεβαιότητα του κύματος προτού σπάσει την πέτρα
Δύο παράλληλες ιστορίες. Μια επανασύνδεση που θα φέρει συμφορές. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Ἔρος δηὖτέ μ᾿ ὀ λυσιμέλης δόνει, γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον.. (Σαπφώ) Πάλι σπαραζει με ο έρωτας, που παραλύει το σώμα γλυκόπικρο, άγριο σερπετο.. ( Μετάφραση Βουτιερίδη)
"Με λένε Λενιώ" "Εμένα Λάμπρο" "Να είμαστε φίλοι;" "Εντάξει" Τι θα γινόταν αν αυτή η ιστορία ξεκινούσε 60 περίπου χρόνια μετά; Αν ο Λάμπρος και η Ελένη μεγάλωναν ως αχώριστοι φίλοι ή κάτι παραπάνω, κοντά στο σήμερα...;
Όσα σε πλήγωσαν, τα έκανες ασπίδα, τίποτα να μη σε αγγίζει πια. Κι όσα όνειρα γέννησε η αγάπη, τα κλείδωσες στην αποθήκη, κι ακόμα εκεί σε περιμένουν...
Ένα παιδί χωρίς γονείς. Δύο γονείς χωρίς παιδί. Πόσο μετράει η αγάπη; Πόσο δύναμη έχει; Πόσα εμπόδια μπορεί να διαλύσει; Ποια μοίρα έφερε στο δρόμο της Ελένης, την Ευγενία;
Μια σχέση που έπρεπε να κρατήσει, διαλύθηκε. Δύο γάμοι που δεν έπρεπε να γίνουν, έγιναν. Ένα μωρό, δύο πατεράδες, πολλοί νεκροί και πάνω απ' όλα ο έρωτας,ο ανυπέρβλητος και απόλυτος.
Τα αγκάθια του μίσους τούς κρατούσαν μακριά. Ένας γάμος από συμφωνία, όμως, τους έφερε κοντά. Μαζί έμαθαν να αγαπούν και να αγαπιούνται. Μαζί έμαθαν τον έρωτα. Έναν έρωτα σαν τριαντάφυλλο...🌹
21 Απριλίου 1967. Η μέρα που άλλαξαν όλα. Η μέρα που η Ελλάδα πέρασε από το φως στο σκοτάδι. Και ενώ όλη η χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό, η ζωή στο Διαφάνι κυλούσε φυσιολογικά για όλους. Και τότε όλα ανατράπηκαν. Η ευτυχία δύο ανθρώπων κατέρρευσε μέσα σε λίγα λεπτά. Ένα στιγμιαίο λάθος. Μια εξορία. Μια νέα ζωή για τον Λ...
"Ποιον παντρεύομαι;" "Εμένα." Ένας βιασμός κι ένας φόνος. Κι ένα μοιραίο βράδυ που θα αλλάξει τη ζωή δύο ανθρώπων για πάντα. ___________________________________________________________________________ Disclaimer: This is just for fun. The characters are not mine, and I do not make any profit from writing this story...