"Σε κανει χαρουμενο να ξερεις οτι θα ειμαι παντα λυπημενη παντα στεναχωρημενη εξαιτιας σου;" Φωναξα με οση δυναμη μου ειχε απομεινει.Ειχα και αλλα να πω πολλα αλλα απλως πιστευω οτι δεν εχει νοημα ετσι και αλλιως δεν ειναι αμοιβαια ποτε δεν ηταν. Ποσες φορες να πληγωθεις απο ενα ατομο για να καταλαβεις οτι δεν ειναι φτιαγμενο για εσενα ακομα και οταν μιλαμε για το ατομο που σε ξερει καλυτερα και απο τον ιδιο σου τον ευατο η τουλαχιστον ετσι νομιζει.Γιατι αν οντως με ηξερε δεν μπορει να μην το ειχε καταλαβει ποτε,οτι καθε φορα που τον κοιταω στα ματια βλεπω ολα τα καλοκαιρια την ζωης μου,ειναι το πρωτο ατομο που ερωτευτηκα και θα ειμαι παντα ερωτευμενη μαζι του.Απο παιδι τον ειχα ενα περιεργο συναισθημα για εκεινον τοτε δεν ηξερα τι ακριβως ηταν μεχρη να παω 14 τοτε ηταν που καταλαβα τι ηταν αυτο το συναισθημα.Δεν ειχα ελπιδες και το ηξερα αλλα δεν μπορουσα να τον βγαλω απο το μυαλο μου.

Αθηνα Παπαδημητριου.Κορη αρχαιολόγων,μετρημένη σοβαρή αλλα ταυτόχρονα γλυκια και φιλική!Κοριτσια την ζηλευουν και τα αγόρια την ποθουν ομως κανενα δεν την πλησιάζει. Μαριος Παππας.Μαγκακι,ομορφόπαιδο μα το μυαλλο πάνω απ' το κεφάλι του.Κορίτσια τον περιτρυγιρίζουν, αγόρια τον φοβούνααται και η παρεα του εχει την "καλυτερη φήμη" στην Αθήνα. Μια φιλία που χαλασε για έναν παιδικό ερωτα.Μια κοπέλα που προσπαθει να φερει πίσω τον κολλητό της.Ενας νέος που ξέρει να αγαπά αλλα δεν ξερει να το δειχνει. Μια φιλία τόσο πονεμένη,μα τόσο δυνατη. "Μαριε δεν εισαι έτσι εσύ" ειπα με φωνή που έτρεμε. "δεν ΗΜΟΥΝ ετσι κοριτσακι μου" απαντησε. ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ ΜΟΥ....... #25 in Wattys2016 (greek part of the awards)

Ημουν ένα απλό κορίτσι.. ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα. Με την κλασική ζωή.. Και τότε ήρθε αυτός.. Αυτός με την τόσο διαφορετική ζωή.. Αυτός που τον ήθελαν τόσες αλλά δεν έδινε σε καμία σημασία. Αυτός που φοβόταν για το κάθε βήμα που θα έκανε παρακάτω. Που δεν είχε γνωρίσει ποτέ τον έρωτα σε κανένα πρόσωπο. Που ήξερε πάντα να κρύβει όσα αισθανόταν. Αυτός που ήταν ο άνθρωπος που περίμενα όλη μου την ζωή.. Αλλά η αλήθεια είναι πως η ζωή δεν είναι βιβλίο και την αγάπη δεν την κερδίζουμε τόσο εύκολα.. Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία μου..

Η Καμέλια, είναι μια μετρημένη κοπέλα, αριστούχα μαθήτρια και έχει τα πάντα προγραμματισμένα στην ζωή της. Όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει τον αναρχικό Άλεξ, σε μια πορεία όπου της σώζει την ζωή. Τι θα γίνει όταν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι τους, θα θελήσουν να ενωθούν; ''Μην φοβάσαι, θα σε προστατέψω. Ξέρεις ότι πάντα το κάνω'', λέει ενώ είμαι ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, έχοντας το κεφάλι μου επάνω στο στήθος του. ''Σε εμπιστεύομαι'', του λέω και μετακινώ το σώμα μου, προς τα πάνω, για να φτάσω τα χείλη του και να τον φιλήσω.