Yaşamın yoruculuğuyla sürüklenen bir hayatın nefes almak için açtığı kapıydı bu yazılar. Nedensizce... İçinden geçenlerin eksiksizce aktarılmasıydı belkide. Okunmak için değil, yazılmak için yazılıyordu en başından beri... Sevmek ve sevmenenin acısı gibi. Hissetmek için yaşamaktı. Bu ise yaşamak için yazılan bir eserdi...