Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

#6 mizah / Bıyıktan başlayan bir hikaye nerelere gider, yok efendim böyle hikaye olur mu diyorsanız bence bir göz atın hikayeye. Ben Çağla. Hikayede birlikte olayların içine gireceğiz. Var mısınız? -Tüm Hakları Saklıdır-

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Bizim hikayemizin olağanüstü bir güzelliği yoktu. Olağanüstü kişiler, olağanüstü olaylar... Hiçbiri. Ama bizim hikayemizdi ya... Bu en güzeliydi. Bu, o gülünce kalbimin deli gibi çırpınışının, ne kadar kırılırsak kırılalım dönüşümüzün hikayesiydi. Bu bir kızın aşkı öğrenişinin, bir oğlanın aşkın ta kendisine tutulmasının hikayesiydi. Bu, bizim hikayemizdi. -- Bu hikaye, iki komşunun hikayesi. İki aşığın hikayesi. İnsanların severken yaptığı saçmalıkları anlatan bir hikaye. Koltuklarınıza kurulun, çünkü vakit, âşık olma vakti. -- Telif hakları tuvaletimizin klozetindedir. Bu hikayeyi başka bir yerde görürseniz uyarın lütfen. Not: Şu an düzenlenmektedir. Bu yüzden olaylar arasında bağlantı kuramazsanız şaşırmayınız.

Bir anlık hevesle tatile çıkmaya karar veren güzellerimiz, Mina'nın salaklığı yüzünden dolandırılmış ve adaya düşmüşlerdi. Adada onlardan başka birileri daha vardı ama onlar ne Mina'nın salaklığıyla, ne de doğa üstü olaylarla haber alarak oraya gitmişlerdi. Onların amacı başkaydı. Hedefleri başka... *** Lise yıllarında sevgilisi sandığı çocuk tarafından bekareti alınan, daha sonra okulda lakabı sürtük olan ve bu lakaptan kurtulmak yerine kabullenerek, aşka olan tüm kapılarını kapatan dobra, umursamaz, garip fikirli, dişi kanarya, salak görünen zeki bir kızıl. Dövmeli kızıl; Mina Koçyiğit. Kilolu olmamasına rağmen kilosu hakkında kötü yönde bir yorum duyduğunda devreleri yanan, yemek yemeden duramayan, yaptığı iğrenç esprilerle tanınan, gri saçlı dişi ayı; Tuğçe Kozan. Aşık olmak isteyen ama sonunun Mina gibi olmasından korkan ufaklık, mavi gözlü, içinde azgın Hayriye taşıyan, her olayın altında bokluk arayan, çabuk güvenen, şirin ve güzel bir kumral; Buse Uygun. Hayatını kendi yönetme taraftarı olduğu için kalbini hiç dinlemeden mantığıyla hareket ederek, kendi seçtiği erkeğe aşık olan, onunla sevgili olmayıp o gittikten sonra acı çekeceği ve aşk acısının ne demek olduğunu öğreneceği için sevinen, masum ve güzel, Buse'nin üvey kardeşi, Sarı kız; Ceren Uygun. Erkeklerimizden en aşık olanının kurduğu plan ile yolları kesişen bu çiftlerimiz adadan sonra mecburi bir şekilde -Buse ve Tarık ikilisi sayesinde- aynı evde, Mina'nın evinde kalırlar. Yaşanan maceralar, kurulan dostluklar , kırılan tabular ve yeni başlayan aşklar... Spastiklerin hikayesini okumaya hazır mısınız? ***Bu hikaye, 3 kişi tarafından yazılıyordur***

Hayata, dertlere, sıkıntılara kısa bir mola! Azıcık gülmek isteyenler buraya :)

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

Bu kitap sınavda kopya çekmenize yarar. Yazar derki: kopya kötüdür ve kopya çekmeye çalışmayın bu kitap eğelence için yazılmıştır. Ama eyer kopya çekmek istiyorsanız ve benim dediklerim sizi etkilemediyse napalım okuyun ve en iyi kopyanızı çekin.

Birbirinin tam tersi iki insan. Hayat garip.