Bırakın, kessin kağıtlar parmaklarınızı. Bu uçsuz bucaksız dünyada, kim sorardı ki hesabını? Tam mutluluğu buldum derken, yıkılır tüm duvarlarınız. Siz acınızı yaşarken kim kurtarır ki karşılıksız? Bırakın, bırakın gelsin bu gece beyaz. Bırakın uzayı, bırakın yıldızları, bırakın bu geceyi, Uzayın Gecesi'ni. Sevinsin tüm çocuklar, yağsın bu yıl kar. Yağmazsa da, biz yağalım kara. Aslında, çocukça bir dilekti bizimkisi. Bir kar dilemiştik, birde Uzay. Ha bir de, Uzayın Gecesi'ni diledik. Yetimhanede yaşamıştım ben, tek dostum uçsuz bucaksız Gece'nin kollarındaki Uzay. Ve şimdi ise, Uzay'ın kollarındaydı Beyaz, uçsuz bucaksız bu gecede. Beyazın içinde başlayıp, beyazın içinde bitti masal. Bin kesikle başlayıp, bir kesikle bitirdi Uzay. . "Uzay'dan Gece'ye, Gece'den yıldızlara. Yıldızlardan Beyaz'a, Beyaz'dan ise Tunay'a." . Özenle seçtiğimiz müzikler medyada yer alıyor. Onlar ile beraber hikâyemizde kaybolmanızı şiddetle tavsiye ediyoruz. . Bu hikayenin kapaklarını normalde kendim yapardım ama şuanki kapak mükemmel okuyucularımızdan birinin yapımıdır. Kendisinin kullanıcı adı @acizay . Yeniden teşekkürler.

...ZORLA EVLİLİK ...(1)♣ CEMRE VE EMRE'NİN AŞKA TUTUNDUĞU BİR HİKAYE BU. ONLAR AŞKI ANLATIYOR. SEVGİYİ, YENİDEN DOĞMAYI. BEBEK GİBİ. CEMRE VE EMRE İLKTE KÖTÜ TANIŞMA OLSA DA BİRBİRLERİNE İSTEMEDEN AŞIK OLURLAR. ŞANSA BAKIN Kİ ZORLA EVLENDİRİLİYORLAR. AMA AİLELERİNE GÖRE ZORLA MANASINA GELİYOR. ONLAR AİLELERİNE KARŞI ŞAŞKINLIK GÖSTERMİYORLAR. BU HİKAYE İKİ AŞIK İÇİN YAZILMIŞTIR . '' İyi ki seninle evlendim... seninle çok mutluyum. İlk tanışmamız saçmaydı. Çok şanslıyız biliyor musun ? Zorla evlenmedik. Kaderimiz zorlaydı. Ama zorla değil de severek evlendik. Sevmeseydik neler olurdu ? '' dediğin de onay verip sımsıkı sarılıp mırıldandım. '' Seni asla bırakmayacağım Cemre. Sen artık benimsin. '' dedim ve daha sıkı sarıldım.

Ece on yedi yaşında bir genç kız. Herkes gibi o da bir okulda okuyor ve o da okulunki yakışıklı bir çocuğa aşık olabiliyor. Ancak bir gün okulundaki büyük yangın ve babasının işi yüzünden yeni bir okula gitmesi gereklidir. Bu nedenle en yakin arkadaslarınin bazilarini ve sevdiği çocugu birakmasi gerekmektedir.

Annem o adamla evlenmemeliydi bu annemin hatasıydı ama bunun cezasını niye ben çekmek zorundayım ?

Biri babası için, birisi arkadaşı için bu teklifi kabul etti. Onlar birbirlerinin en yakın arkadaşları hatta kankalarıydı. Birbirleriylr ilgili herşeyi biliyorlar. Çok iyi arkadaşlar. Ama hepsi o kadar . Onlar Kankalar. Şimdi ise sadece kendilerinin bildiği bi anlaşmayla evleniyorlar. Onlar yalnızken kankalar ama başkaları varkwn birbirlerini seven evli çift. Peki bunu yapmak o kadar kolay mı. Hem kanka hem karı koca olmak o kadar kolay mı? Peki birbirlerinin bunca yıl fark emedikleri şeyleri fark etmek. Ya da aşık olmak. İtiraf etmek. Mert ve Aslı'nın hikayesi başlıyor. Romantik ve fazlasıyla komik...

-Sen kiminsin, -Senin, -Duyamadım, -Müstakbel kocam melihin'mişim onun değimiyle, -Bunu söyleyen müstakbel kocan melih bey haklılar küçük hanım bu konuda kocaniza katılıyorum, -Sizce haklımı, -Tabikide haklı, -Sizde müstakbel kocam melih gibi ukalasiniz, -Hmm müstakbel kocaniz melih hakkinda böyle düşünüyorsunuz bunu hak ettiniz, -Neyi hak ettim bay ukala, -Bunu hakettin güzelim bunu....

Düşman... Düşmanın kardeşi... Tehlikeli ve bir o kadar da imkansız... >>>> Elini kalbinin üzerine götürdü. "Kalbim sana düşman.Aklım, fikrim, duygularım, ruhum sana düşman.Sen benim düşmanımsın ve ben düşmanıma aşığım." dedi acı çeken bir sesle yavaşça. Gözlerine baktım uzunca.Kalbimde esen fırtınalar tüm vücuduma yayılıyordu.Parçalanacak parçam kalmamışken ben hala parçalanıyordum.

Dört iyi arkadaşlar yapmadıkları şeylerin üstlerine kalması nedeniyle okuldan atılırlar . Gittikleri hiç bir okul bunları almayınca son çare Erkek Lisesi olur . Kızlarımızı burada neler yaşayacaklar ?