"Ik haat je." "Ik haat jou meer." "Dus originaliteit zit niet in het pakket, hm?" "Dit pakket heeft geen originaliteit nodig.'' "Jouw pakket heeft heel veel meer nodig dan alleen dat.'' Zo was het eerst. Ze haatten elkaar. Tot dat, "Ik dacht dat spetters alleen uit de kraan kwamen, maar toen zag ik jou." "Zou je alsjeblieft je mond dicht willen houden, ik ben niet geïnteresseerd." "Mag ik een kus lenen? Ik beloof dat je hem terug krijgt." "Irritant kind." zeg ik rollend met mijn ogen. "Kom jij toevallig uit Griekenland? Nee? Daar komen toch alle godinnen vandaan..?" "Ben je langs de snelweg geboren? Want daar gebeuren de meeste ongelukken." kaats ik terug. "Mijn hobby is puzzelen, en jij bent het laatste puzzelstukje wat ik zoek." "Stomme hobby, zeg." ✨RECORD: #1 populair in romantiek Dit boek mag niet worden vereenvoudigd of gekopieërd, op geen enkele manier dus. Stom toeval kan natuurlijk gebeuren maar als ik erachter kom dat mijn verhaal gekopieërd word zal ik dat uiteraard aangeven bij wattpad.

Meggan is een experiment. Experiment 307. Haar DNA is in het lab samengesteld tot de perfecte vrouw. Na 16 jaar in het lab geleefd te hebben is het tijd om naar school te gaan in de buitenwereld. Maar er is één regel waar ze zich aan moet houden: Ze mag nooit verliefd worden. Meggan houdt zich er veel mee bezig, waarom mag het niet? En waarom zit er zo'n leuke maar toch wel een beetje geheimzinnige jongen bij haar op school? Ze is perfect, maar hij moet eerst niks van haar hebben. Ondertussen is er een revolutie gaande in het lab. Meggan zelf krijgt er niks van mee totdat het noodlot toe slaat. Waar dient zij, experiment 307, eigenlijk voor?

{Vervolg van "De onzichtbare jongen"} "Lieke, hij is terug."

Het leven van een zeemeermin op het land is allesbehalve simpel. Zomaar met je vrienden naar het zwembad gaat niet en zelfs een vaartochtje zit er niet in. Gelukkig maak je als tienerzeemeermin kennis met de krachten van Basis, Vuur, IJs, Koraal en Sirene, die je altijd te hulp kunnen schieten. Ondanks dat moet je binnenkort wel een keuze maken; blijf je met je vrienden op het land, of wil je je oude leven in de zee liever terug? Dat is de kwestie waar ik elke dag mee moet kampen. Ik ben namelijk een rasechte zeemeermin uit de Koraalzee. En ik heet Riv. Deel 1/4 van de Riv-serie www.derivserie.jouwweb.nl © Wees alsjeblieft geen copycat, je eigen fantasywereld bedenken is veel leuker!

Lieke is nu vijftien jaar. Al vanaf haar vijfde roept ze dat ze verliefd is op Jake en dat ze met hem wil trouwen. Haar ouders vroegen wel eens hoe ze hem kende en of ze hem kon laten zien. "Hij is hier. Hij is er altijd al geweest, kijk maar," antwoordde ze dan, maar haar ouders zagen hem niet. Niemand zag hem, ze werd naar verschillende artsen en psychologen gestuurd, maar niemand begreep het. Haar ouders begonnen te denken dat ze gek werd en stuurde haar naar een psychiatrische inrichting. En hier is waar het verhaal begint.

Aurora Pachter is tot de conclusie gekomen dat alle jongens onbetrouwbare klootzakken zijn. Gelukkig is ze prima in staat om het andere geslacht te weren. Jammer genoeg is er één jongen op wie haar scherpe, sarcastische opmerkingen en dodelijke blikken geen invloed lijken te hebben. Raphael Roux, prototype arrogante zak, de jongen die iedere paar weken met een ander meisje datet, leraren om zijn vingers windt en de enige die in staat is om Aurora keer op keer op de kast te jagen. Een gezellig feestavondje loopt in de soep als een Raphael en Aurora worden uitgedaagd om zichzelf te bewijzen - te bewijzen dat ze nóóit iets voor elkaar zullen voelen. Eén maand lang moeten ze met elkaar daten, en degene die als eerst voor de ander valt, verliest. Eenendertig dagen doen alsof ze de vriendin is van haar aartsvijand, de jongen die haar nooit kon en zal kunnen krijgen. Makkie voor Aurora - toch? * Copyright © 2015 - 2016 Suze (@durban_skies) Hoogst behaalde positie: #2 in Romantiek