"Sen ..." dedi adam boğazındaki acı tortuyu bastırmaya çalışarak; "Sen benim en karanlık odalarıma girip, hiç sevilmemiş saçlarıma dokundun." Sigarasını içine bir kez daha çekerken; kısık gözleri kızın beyaz, küçük, kemikli ellerine kaydı. "Ve ben bu elleri hiç bırakmayacağım."
O yalanların içindeki tek gerçekti ve hala da tek gerçek. Yalan dostlukları olmayan hayalimdeki kişi. O siyah ve beyaz diye ayrılmış dünyanın tek kırmızısı. O asıl gerçek. O Hilal Akkaya... Onu tanıdığımda sadece 19 yaşındaydım ama yalanların içinde büyümüş bir çocuk gibiydim. Onunla büyüdüm. Onunla öğrendim. Onunla...