Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Allah için sevmek, Allah'tan beklemek, Helaline göz değmesin diye harama bakmamaktı Hayrunnisa için AŞK. Biliyordu çünkü harama bakarsa helaline göz değeceğini. Biriyle sevgili olmak değildi onun dualarında istediği. Saki'ydi onun dualarındaki. Allah'tan bekleyip, Allah için seven Saki. Sabr eden Saki. Hayrunnisa'yı Allahtan bekleyen Saki. Sordular Saki'ye; -Onu bekleyecek misin ? diye. Saki bütün kararlılığıyla cevap verdi. -Evet. Tekrar sordular Saki'ye; -Ne zamana kadar ? Saki sukunetle cevap verdi. -Allah görüşmemizi isteyinceye kadar.!

BENİMLE KAL - 8 Kasım 2015'de yazılmaya başlanmıştır. "Onların aşkı lacivertti. Ne mavi kadar banel, ne de siyah kadar koyu" - @aysenurkkc Kalbini karnındaki bebeği için derin kuytulara gömen naif ruhlu bir kız; Ayçin. Uyuşturucunun esirinde, ölümüyle tozu dumana katan ve hayatının aşkı Ayçin'e bir çocuk bırakarak dünyaya gözlerini yuman bir adam; Toprak. Ve ölen kardeşinin sevgilisine hatta daha doğmamış bebeklerine babalık yapmayı kabul eden düşünceli bir adam; Tolga. Bir amca, yeğenine babalık yapabilir miydi? Gidilen bu yolda Ayçin'e kalbini verebilir miydi? Hepsinden önemlisi, Ayçin en büyük aşkı Toprak'ı derinlere gömüp çocuğunun amcasına gönlünü bahşedebilir miydi?

insanlara inanmak herzaman çözüm değildir. Bu hayatta kendi basamaklarında yürümek zorundasın eğer o yoldan gitmezsen uçurumda gibi okyanusa doğru yüz üstü aşağıya doğru bir narinlik abidesiyle yok olursun...