Masum bir kız. Birbirinden kötü iki çocuk. Yeni bir okul. Yeni arkadaşlıklar. Ve... Yeni bir aşk. Çağıl annesini kaybedeli henüz bir kaç ay olmuşken babasıyla yeni bir hayata atılmak için taşındıkları şehirde önüne çıkan büyük engelleri aşabilecek miydi? Hayatına almak istemediği iki zorba, bir anda hayatının merkezi olduğuklarında işinin hiçte kolay olmayacağını kendiside bilmiyordu.

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Gizem / Gerilim #1 Gecenin bir vakti... Cinayet masası amiri İzan, her zamanki gibi, genç bir kızı öldürmeye niyetli adama mani olur. Şehir, huzur içinde yatağına geçer, rüyalara dalar. Her şey olması gerektiği gibidir; İzan kahraman, kötüler ise yenilmiş vaziyette. Dosya kapandı. Ta ki yan daireye bakana kadar... Ya da onun karşısına, diğer komşularına... Her yer ceset doludur adeta, kan sızmaktadır sokaktan... Bu gece şehirde kimse uyumayacak, siz dahil... Tanıtım Videosu; https://www.youtube.com/watch?v=bKJNe7ksX0w&feature=youtu.be "Bir metre yetmiş sekiz santimlik yükseklikten yere düşen, paramparça olup insanları tuzla buz eden suretindeki kalıcı yorgunluk ifadesi ise, kara, kapkara yüzünü daha da çirkin ve tahammül edilemez bir hale getirmişti, en azından onun için. Etrafına baktı, kendini görebileceği bir ayna yoktu, sevindi. O da en az, diğerleri kadar kendinden çekiniyordu." Tüm hakları saklıdır. Başlangıç Tarihi: 16.02.2016

Yeterince bilgiye sahipmisiniz? Değilseniz olmak isterseniz doğru adrestesiniz. İlk yayınlanma tarihi : 11 Şubat perşembe 2016

...

"Biri var herkesten güçlü, herkesten özel. Kanlarla bürünmüş bir laneti var. Gözleri herkesten farklı. SOĞUK KIRMIZI geldiğinde... O... Ölüm kadar güçlü. Gözler Soğuk Kırmızı olduğunda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Kimseyi tanımayacak, kimseyi görmeyecek. Düşündüğü sadece bir şey olacak. ÖLÜM." "Sana burada ZİHİN ÇÖKERTEN diyorlar." **** BÜTÜN KİTAPLARIMIN TELİF HAKKI SAKLIDIR. !!! İNSTAGRAM berrakduslerim Tiktok berrakduslerim Fantastikte #1 olmuşluğumuz var **Kapak tasarımı @ruminej'e aittir.**

Kafamdaki düşüncelerin şekillenip ipliğe dönüşünü izledim. Beynimin kıvrımındaki boşluklara doldular. Birisi hepsini aynı anda çekti ve başımdaki katliam sona erdi. Etraf kana bulanmış, şakır şakır kan damlıyordu. Onlar iplik değildi. İp görünümü verilmiş, cehennemin en dibinde yaşayan dikenli tellerdi. Bana bu iyiliği yapan kimdi? Peki ya dikenli teller? Belki de ben yanlış anlamıştım. Onlar benim ile kader arasındaki bağlardı. Ne de olsa kaderin oyunbazlığını hepimiz biliyoruz. Kandan en çok haz alan sadistle yarışabilirlerdi. Ama enleri zirvede yaşayan elbette ki kaderdi. Artık bıraktım, bu sondu dediğiniz şeye kaç kere geri döndünüz? Affetmemeniz gerekenleri kaç defa toleransla karşıladınız? Kimse geri dönmek üzere bir yeri terk etmez. Hangi kitap ya da filmdendi hatırlamıyorum ama bu lafı baş tacım yapmıştım. Belki kulağa biraz acımasızca gelebilir ama insana hayatta tek bir şans verilir. Kullanmak ya da çöpe atmak size kalmış. Derinden yaralayacak olaylara karşı nasıl tepki veriyorsunuz? Benimkini çoktan tahmin etmişsinizdir diye umuyorum. Evet, tepkisizlik. Etrafına şaşkınlık ve gözyaşları içinde bakan ama asla görmeyenlerdenim. Zihnim bazen çok büyük geliyor, birinin beni orada boğduğunu hissediyorum. Ve en önemlisi, ben yüzme bilmiyorum... Karşınızdakinin göz bebeklerinde kaybolmak... İçinizde hala hayatta kalmak isteyen tarafın karanlığa tutunarak yukarı çıkmak için çabalaması gece ve gündüzün birbirine kavuşmak isteğine benzer. Duyguları sahici kılan içinizdeki benliğinize ait kırıntıların ufalanarak alev almasıyla başlar. İçinizde isteğinizi gerçekleştirmek üzere küçük bir kıvılcım var olur. Benliğinizi odun misali kıvılcımı beslemek için kullanırsınız. Ve en sonunda azametli yangından geriye kalan sadece bir avuç küldür. Hatırlayın, o kül deyip geçtiğiniz şey benliğiniz değil miydi? Art

Herkesin mutlaka derinden etkileyen bir geçmişi vardır, hiç bir zaman kaçamadığı hep tutsak olduğu bir geçmiş. Milyonlarca insan demek milyonlarca dünya demek. Aynı zamanda miyonlarca farklı yaşantı.. Farklarımızın yanında ortak noktalarımız da var elbette. En büyük ortak noktamız hatasız olamamamız Bunun yanında acıların karşısında oluşan hislerimiz. Acının çeşidi önemli değil. Canını yaksın yeter. ister iyi bir insan olsun ister kötü, hiç farketmez. Acı herkese aynı hissi tattırır. Kimi kısa sürede unutur kimi uzun süre etkisinden kurtulamaz o kadar. Bu hikaye benim dünyam benim yaşantım benim düşüncem benim fikrim ama sadece benim acım değil. Acı hissedenlerin acısı. Acı yüreğinde merhamet tohumları besleyenlerin acısı. peşin söylüyorum hayattan yeterli deneyimi elde etmeyenler bu hikayedeki acıyı hissedemeyebilirler.

Bir deniz düşünün, uçsuz bucaksız sevgiyle ve iyilikle kaplanmış; bir de gökyüzü düşünün, hırçınlık ve üzüntüyle dolup taşmış. Birbiriyle alakası olmayan ama yine de her seferinde birbirine tutunan deniz ve gökyüzü. Her an birbirine karışacak gibi dip dibe ama ayrı yöne giden ikizler. Fiziksel olarak ne kadar benzeseler de kişilik olarak birbirlerini andırmayan iki insan. Peki onları bu hale getiren hayatları? Yaşadıkları olaylar, üzüntüler, sevgiler, sırlar, gerçekler... Hepsi bu hikaye de sizi bekliyor. Okuduğunuza pişman olmayacağınız serüvenler ile sizi de sürükleyecek bu hikayeyi okumanız için tek yapmanız gereken ''oku'' butonuna basmak. İyi okumalar.

Belki uzaylılar içimizdedirler.. Okulda, parkta, her yerde... Fark etmememizin sebebi ise bize çok benziyor olmaları olabilir mi...?