Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.

"Kendimi hep son kalan kişi zannetmiştim. Diğer herkesin öldüğünü... Bazen "Acaba ben de mi ölüyüm?" diye düşünmüştüm. Hayata tutunmaya, umut perisinin peşinden koşmaya, yalnız yaşamaya kendimi adamıştım... Yanılıyormuşum. Uzaylıların dünyamı istila etmesi ve sevdiğim herkesi öldürmesi ardından geçen zaman içerisinde yavaş yavaş yeni insanlar buldum. Birlikte bağlandık hayata. Birlikte zorlukların üstesinden geldik. Ve yine birlikte, dünyamızı özgürlüğüne kavuşturacağız!" * Kan kokuları eşliğinde belirtti, "Çok cüretkarsın!" "Evet, öyle derler..."

Manhatten ışıklar şehridir peki yeraltının sessiz çığlıklarını duymuyor musunuz ?